ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 129

ซือเย่เจ๋วหรี่ตา "คุณกลัวอะไร? ไม่ใช่ว่าคนอื่นจะไม่รู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงของผม"

เขาเปิดเผยต่อสาธารณะไป แล้วยังมีใครบ้างที่ไม่รู้ล่ะ?

เจียงเซิงผลักมือของเขาออกแล้วพูดอย่างมีเหตุผลว่า "งั้นก็ต้องให้เกียรติฉันด้วยไหมล่ะ"

เธอไม่อยากอวดตัวตนว่าเป็น "ผู้หญิงของท่านเจ๋ว" ไปทุกที่!

ดวงตาของซือเย่เจ๋วเย็นชาลงเล็กน้อย

แทนที่จะคิดว่าเธอใส่ใจความคิดเห็นของคนอื่น อันที่จริงคือเธอไม่ต้องการทำตัวสนิทสนมกับตัวเองต่อหน้าทุกคนมากหว่า

เธอรังเกียจตัวเองมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

เจียงเซิงรู้สึกถึงแรงอันแข็งแกร่งบนแขนของเธอหนักขึ้น และเธอก็มองเห็นความเป็นเจ้าของที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของเขาอย่างคลุมเครืออยู่ และหัวใจของเธอก็เต้นรัวขึ้น

ใครจะไปรู้ว่าผู้ชายคนนี้จะจูบเธอแบบนี้ในที่สาธารณะเพียงเพื่อพิสูจน์ว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาหรือเปล่า!

ไม่ได้การเลย

สีหน้าของเธอเปลี่ยนจากมีเหตุผลกลายเป็นลำบากใจเล็กน้อย และเธอก็อ่อนข้อให้อีกฝ่ายอีกครั้ง พลางกระซิบ "ต่อหน้าสาธารณชน อย่างน้อยให้ฉันสร้างภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่ง ... "

ซือเย่เจ๋วหยุดชะงักชั่วคราว โดยเดิมคิดว่าเธอไม่ต้องการเข้าใกล้เขาในที่สาธารณะ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกังวลว่าเธอจะไม่สามารถสร้างภาพลักษณ์อันแข็งแกร่งต่อหน้าพนักงานได้

เขาหัวเราะออกมา "งั้นก็ตามที่คุณว่าก็แล้วกัน"

เขาปล่อยเธอไปตามอย่างที่คิดจริงๆ

หลัวเชว่ตกตะลึง

ท่านเจ๋วพูดง่ายได้ขนาดนี้เลยเหรอ?

เจียงเซิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขณะที่เธอกำลังจะจากไป จู่ๆ เธอก็นึกอะไรได้ แล้วหันกลับมาถามว่า "ใช่แล้ว คุณไม่ได้สืบสวนความสัมพันธ์ระหว่างแม่ของฉันกับเรเวียร์เหรอ แล้วสืบอะไรได้บ้างล่ะ? "

เธอคิดเรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว

คุณลุงเรเวียร์ปฏิเสธที่จะบอกเธอ โดยบอกว่ายังไม่ถึงเวลา แต่เธอก็ยังอยากรู้เรื่องของแม่เธอด้วย

ในเมื่อซือเย่เจ๋วไปสืบสวนมาแล้ว เขาน่าจะพบอะไรมาบ้าง