ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 13

เมื่อเห็นว่าซือเย่เจ๋วโกรธจริงๆ เซียวหลานก็รู้ดีว่าการทำให้เขาโกรธนั้นไม่ส่งผลดีใดๆ

เธอกัดฟันกรอดๆ ก้มศีรษะลงให้กับเด็กทั้งสอง "ฉันขอโทษ หนูน้อยทั้งสอง มันเป็นความผิดของป้าเอง ยกโทษให้ป้าด้วยนะ"

ให้ตายเถอะ เรื่องราวยังไม่ชัดเจนเธอจะต้องไม่ประมาทเด็ดขาด

หากพวกเขาเป็นทายาทของนังเจียงเซิงจริงๆ จะปล่อยพวกเขาไว้ไม่ได้เป็นอันขาด!

หลังจากที่เซียวหลานจากไป ซือเย่เจ๋วก็จ้องมองไปที่เจียงหนวนหนวน

ทันใดนั้นเจียงหนวนหนวนก็จริงจังขึ้นมา จูงมือของเจียงเฉินเฉิน "ขอโทษนะคะคุณอา เราไม่อยากทานอาหารแล้ว เราอยากกลับบ้าน"

ซือเย่เจ๋วตกใจ แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เด็กๆคงจะตกใจเข้าเสียแล้ว "อืม อาจะไปส่งที่บ้านนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ เราจะกลับเองได้"

เจียงหนวนหนวนจับมือของเจียงเฉินเฉินแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

หลัวเชว่จ้องมองด้วยความงุนงง "ท่านซือครับ เด็กสองคนนี้ทำไมจะแตกคอก็แตกคอแบบนี้เลยล่ะ"

ซือเย่เจ๋วไม่พูดอะไร จ้องมองร่างเล็กทั้งสองจากด้านหลังโดยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

หลังจากออกมาจากโรงแรม น้ำตาของเจียงเฉินเฉินก็แห้งหายไปหมดแล้ว เขาพูดกับเจียงหนวนหนวนด้วยรอยยิ้ม "เป็นยังไงบ้าง การแสดงของพี่ดีมากเลยใช่ไหมล่ะ"

แต่ทว่าเจียงหนวนหนวนกลับหัวเราะไม่ออก

เจียงเฉินเฉินจ้องมองพวงแก้มที่บวมแดงเล็กน้อยของเธอ แล้วพูดด้วยความโกรธ "ให้ตายเถอะ แม่มดเฒ่านั่นกล้าดียังไงถึงมาตีน้องได้ เจอคราวหน้าพี่จะไม่ปล่อยเธอเอาไว้แน่!"

"พี่ชาย ป้าคนเมื่อกี้เป็นแม่ของเจียงเวย แด้ดดี้ไม่ต้องการเราแล้วจริงๆใช่ไหม?"

ดวงตาของเจียงหนวนหนวนแดงก่ำ เธอไม่ได้เจ็บเพราะถูกตบตี เพียงแต่การที่แด้ดดี้ให้เธอขอโทษแล้วก็ไม่เอาความ เห็นได้ชัดเลยว่าเขาเห็นแก่ที่เธอที่เป็นแม่ของผู้หญิงคนนั้น

เธอรู้สึกว่าแด้ดดี้ของเธอต้องไม่ต้องการพวกเธอแล้วแน่ๆ

กับพ่อแบบนี้ เธอผิดหวังในตัวเขามาก

เจียงเฉินเฉินลูบแก้มของเธอ "ไม่ต้องกังวล มันจะไม่เกิดขึ้น แด้ดดี้แค่ตาบอดเพราะผู้หญิงเลวคนนั้น รอหน่อยนะ เมื่อถึงเวลา เขาก็จะยอมรับเราเองแหละ"

ตอนนี้ยังทำให้แด้ดดี้รู้ไม่ได้ ถ้าแด้ดดี้ชอบเจียงเวยนั่นจริงๆ ถ้าแด้ดดี้รู้แล้วแย่งพวกเขาไปจากมามี้ล่ะ

แด้ดดี้มีอำนาจมากในประเทศZ หากขึ้นศาลมามี้ต้องแพ้แน่ๆ

ต้องรออีกระยะหนึ่ง

ถ้าแด้ดดี้ปกป้องเจียงเวยตลอด ถ้างั้นแด้ดดี้แบบนี้ไม่เอาก็ไม่เป็นไร

ยังไงซะพวกเขาก็ปกป้องมามี้ได้! เงินดูแลมามี้ก็ไม่ได้ขาด!

เจียงหนวนหนวนพยักหน้ารับ "อือ!"

บริษัทไวน์เนอร์ จิวเวลรี่

เซียวหลานถูกกดขี่จากซือเย่เจ๋ว เธอยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ จึงโพล่งเข้าไปที่ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่เพื่อตามหาเจียงเซิง

"เจียงเซิง นังแพศยา ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!" ไม่ทันที่เซียวหลานจะได้เดินเข้าไปที่ห้องทำงาน เจียงเซิงก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงของใคร

เธอนั่งดูเอกสารความคืบหน้าของการนำเข้าหินอัญมณีที่โต๊ะในห้องทำงาน โดยไม่แหงนหน้าขึ้นมอง "คุณเซียวอย่าเอะอะอะไรก็นังแพศยาได้ไหม มารยาทแบบนี้ไม่ดีเลยนะคะ"