ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 131

"คุณลุงกำลังพูดถึงตระกูลกุงใช่ไหม?"

เมื่อเห็นว่าเจียงเซิงรู้เรื่องแล้ว เรเวียร์ก็พยักหน้าและพูดต่ออย่างใจเย็นว่า "เรื่องของแม่เธอ ฉันอยากจะรอจนกว่าเธอจะมีความสามารถมากพอแล้ว ฉันค่อยบอกเธอ"

"เซิงเซิง แม้ว่าเธอจะรู้อะไรบางอย่างในอนาคตก็อย่าโทษแม่ของเธอ ที่จริงแล้วแม่ของเธอรักเธอมาก เธอรู้ว่าเธอจะใช้ชีวิตไม่ดีในตระกูลเจียงหลังจากที่เธอจากไป นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ"

เรเวียร์เดินส่งเจียงเซิงไปถึงหน้าประตู กล่าวคำอำลา แล้วเจียงเซิงก็ขึ้นรถแล้วจากไป

ไม่ไกลนัก เจียงเวยซึ่งติดตามเจียงเซิงอยู่ตลอดก็นั่งอยู่ในรถพลางจับพวงมาลัยไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง เมื่อเธอเห็นเจียงเซิงออกมาจากบ้านของชายแปลกหน้า เธอก็ถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์มือถือของเธอ

เมื่อดูรูปถ่ายในโทรศัพท์ เธอก็มีสีหน้าโหดร้ายและเยาะเย้ยออกมา

ไอ้สารเลว ในที่สุดฉันก็จับผิดเธอได้!

ณ ตระกูลเจียง

เซียวหลานเดินออกจากห้องน้ำโดยสวมชุดนอนเซ็กซี่ แต่เธอไม่ยอมเลยเมื่อเห็นเจียงเซิ่นเข้านอนเร็วๆ อย่างนั้น

เขาไม่แตะต้องเธอตั้งแต่เมื่อคืนมา เพียงเพราะผู้เฒ่าเจียงพูดถึงนังกงม่านม่านคนนั้น

เธอยอมแพ้ไม่ได้

เธอคลานไปหาเจียงเซิ่น กอดเขาและจูบเขา "ที่รัก..."

ทันใดนั้นเจียงเซิ่นก็ลุกขึ้นนั่งและผลักเธอออกไป "อายุปูนนี้แล้ว ยังไม่รู้จักอาย ฉันจะไปนอนที่ห้องหนังสือ"

เซียวหลานเห็นเจียงเซิ่นละทิ้งเธออย่างใจแข็ง และเธอก็หน้าเขียวคล้ำถมึงทึงทันที

หรือว่าคนเป็นๆ อย่างเธอยังสู้กับคนตายคนนั้นไม่ได้รึไง?

แต่ถ้าเจียงเซิ่นรักกงม่านม่านจริงๆ เขาจะให้โอกาสเธอได้อย่างไร?

หรือว่าผู้ชายเป็นคนชอบนึกย้อนอดีตทั้งนั้น ตอนนี้เบื่อเธอ รำคาญเธอแล้ว และเริ่มคิดถึงรักเก่าและภรรยาคนแรกงั้นเหรอ?