ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 165

เจียงเซิง "ถ้าเธอสามารถมีลูกชายอีกคนได้จริงๆ ผู้เฒ่าเจียงก็คงจะมีความสุขและชื่นชอบหลานชายคนนี้ แล้วสถานะของเธอในตระกูลเจียงก็จะแตกต่างออกไปแล้วแหละ"

ป้าใหญ่อยากมีลูกชายเหรอ?

สีหน้าของเจียงหลินดูประหลาดใจเล็กน้อย เธอรู้ว่าคุณย่าให้ความสำคัญหลานชายมากกว่าหลานสาวของเธอเสมอ

ในเมืองจินเฉิง น้องชายที่ไร้ประโยชน์ของเธอมีความสำคัญมากกว่าเธอเสมอ เมื่อตอนที่เธอยังเด็ก เธอทำงานทั้งหมดที่บ้าน และน้องชายของเธอกลับไม่ต้องทำอะไรเลย

เมื่อเธอถึงวัยควรจะออกเรือนนั้น ย่าของเธอถึงเปลี่ยนในทำดีกับเธอมากขึ้นอีกหน่อย โดยหวังว่าเธอจะสามารถแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยเพื่อที่เธอจะได้ช่วยน้องชายของเธอได้

แต่ผู้เฒ่าเจียงคงไม่รู้ว่า ความปรารถนาของเธอที่จะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยไม่ใช่เพื่อสนับสนุนน้องชายของเธอจริงๆ แต่เธอต้องการออกจากชีวิตที่ถูกครอบงำโดยน้องชายของเธอ

ถ้าป้าใหญ่มีลูกชาย งั้นคุณย่าก็อาจจะไม่ได้ให้ความสนใจกับน้องชายของเธอคนเดียว

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เจียงหลินก็รู้สึกมีความหวังบ้าง

จู่ๆ ประตูห้องทำงานก็เปิดออก และเจียงหลินก็ล้มลงไปที่เท้าของ แฟรงค์เนื่องจากเธอพิงประตูแอบฟังอยู่

แฟรงค์มองเธอแล้วขมวดคิ้ว

แน่นอนว่าเจียงเซิงก็เห็นเจียงหลินแล้วและเงยหน้าขึ้นมา "ทำไมเธอถึงยืนอยู่ข้างนอก?"

เจียงหลินลุกขึ้นจากพื้นและพูดด้วยสีหน้าเคอะเขิน "พี่เจียงเซิง ฉัน... ฉันอยากมาหาพี่ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง"

เจียงหลินทำสีหน้ากำลังจะร้องไห้

แฟรงค์มองไปที่เจียงเซิง

เจียงเซิงพยักหน้า และเขาก็ออกไปแล้ว

เจียงเซิงเก็บเอกสารไว้ให้ดี "เธอมาหาฉันมีอะไร?"

"ฉัน...เพราะเป็นวันแรกที่ฉันทำงานและฉันยังไม่เข้าใจหลายสิ่งดีนัก ฉันอยากจะถามพี่ พี่เจียงเซิงคงไม่รังเดียจฉันใช่ไหม?" เจียงหลิน กล่าวอย่างระมัดระวัง

แม้ว่าเจียงเซิงจะไม่ชอบตระกูลเจียงมากนัก แต่ที่เจียงหลินกลายเป็นคนเช่นนี้เพราะการปลูกฝังของผู้เฒ่าเจียง