ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 170

ใช่แล้ว โทรศัพท์ของซือเย่เจ๋ว!

เจียงเซิงเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดหมายเลขของซือเย่เจ๋ว แต่โทรไม่ติดสักที!

เหยียนเหยียนน่าจะเอานาฬิกาโทรศัพท์ไปด้วยมั้ง?

เธอกดหมายเลขของเจียงเหยียนเหยียนอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีคนรับสายเช่นกัน

ตอนนี้เธอตื่นตระหนกอย่างสิ้นเชิง

ทำไมเป็นแบบนี้ได้?

หรือว่าพวกเขาเกิดเรื่องแล้ว?

"พี่สะใภ้ พี่ชายของฉันมาแล้ว!" หลังจากที่หลัวหยิงพูดจบ เธอก็เห็นหลัวเชว่มาถึงพร้อมกับบอดี้การ์ดหลายคน

"เกิดอะไรขึ้นกับท่านเจ๋วและเหยียนเหยียน?"

"พี่ชาย ฉันขอโทษ ฉันผิดเองที่ไม่ดูแลพวกเขาไม่ดี จู่ๆ เหยียนเหยียนก็หายตัวไป ฉันกับท่านเจ๋วจึงแยกทางไปตามหาเขา แต่แล้วฉันก็ทำให้พวกเขาหายตัวไป!"

นี่เป็นครั้งแรกที่หลัวหยิงพบกับความพ่ายแพ้แบบนี้ เธอคุ้นเคยกับสถานที่ทุกแห่งในเขตนี้มาก แต่เธอกลับทำเอาเด็กหายตัวไปภายใต้การดูแลของเธอ มันน่าละอายหากคนอื่นรู้เรื่องนี้เข้า

"ท่านเจ๋วน่าจะไปตามหาเหยียนเหยียนแล้ว เขาคงไม่ได้ไปที่เขตป่าใช่ไหม?"

เขตป่าเทียบเท่ากับชานเมือง ถ้าเหยียนเหยียนถูกลักพาตัวโดยผู้ค้ามนุษย์ คนเหล่านั้นคงไม่กล้าแสดงตัวในที่ที่มีผู้คนมากมาย และจะไปสถานที่เปลี่ยวแน่นอน

"ถ้าอย่างนั้นจะรออะไรอีกล่ะ รีบไปเร็วเข้า!"

หลัวหยิงไม่รอให้หลัวเชว่พูดอะไร แล้ววิ่งออกไปเพื่อตามหาพวกเขา

ถ้าเธอหาพวกเขากลับมาไม่ได้ เธอจะโดนหักขาเอา

ชานเมือง

เจียงเหยียนเหยียนวิ่งเข้าไปในป่าและซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้เพื่อสำรวจดู เขารู้ว่าปู่ของเขาส่งคนมาติดตามเขา ดังนั้นเขาจึงมั่นใจในความปลอดภัยของเขา

แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยที่ทำให้พ่อต้องรับบาดเจ็บ แต่มีเพียงใช้วิธีนี้เท่านั้นที่จะรู้ได้ว่าแม่ห่วงใยพ่อของเธอจริงหรือไม่!

"เหยียนเหยียน!"

เมื่อได้ยินเสียงของซือเย่เจ๋ว เจียงเหยียนเหยียนยังคงซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้และนิ่งเงียบ