ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 171

เจียงเซิงเดินเข้ามาหาเขา ไม่รู้ว่ายังตกใจกลัวอยู่หรือว่าเป็นอะไรอย่างอื่น เธอทั้งคนรู้สึกหมดเรี่ยวแรงและนั่งยองๆ อยู่ตรงหน้าเขา "เหยียนเหยียน หนูไปไหนมา ทำไมกลายเป็นแบบนี้"

"ขอโทษ แม่เพราะหนูเองที่ทำให้พ่อต้องบาดเจ็บ"

น้ำเสียงของเจียงเหยียนเหยียนสงบมากจนเจียงเซิงตกประหม่า "เขา...เป็นอะไรเหรอ"

ในเวลานี้ หมอออกมาจากห้องคนไข้ "คนไหนคือสมาชิกในครอบครัวของซือเย่เจ๋ว "

เจียงเซิงลุกขึ้นยืนด้วยความงุนงง

ในเวลานี้ หลัวเชว่เดินเข้ามาและพูดว่า "พวกเราต่างก็ใช่ เขาเป็นอย่างไรบ้าง?"

หมอมีสีหน้าจริงจัง "บาดแผลได้รับการรักษาเรียบร้อยแล้ว และเราฉีดซีรั่มให้เขาแล้ว โชคดีงูที่กัดเขาไม่เป็นพิษมากนัก ไม่เช่นนั้น แม้แต่เทพเจ้าก็ยังไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้ อาการบาดเจ็บ ให้เฝ้าดูอาการต่ออีกสองวัน"

ซือเย่เจ๋วถูกงูพิษกัดเหรอ?

เจียงเซิงเม้มริมฝีปากของเธอแน่น ใบหน้าของเธอซีดอย่างเห็นได้ชัด

"พ่อถูกงูพิษกัดเพื่อปกป้องหนู ถ้าไม่มีพ่อ หนูคงเป็นคนถูกกัดไปแล้ว" เจียงเหยียนเหยียนลดศีรษะลง

แม้ว่าเขากำลังคิดวางแผนที่จะทำให้พ่อของเขาได้รับบาดเจ็บอยู่ แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าพ่อของเขาจะรีบวิ่งไปปกป้องเขาจากงูพิษ และยังกอดเขาไว้ในอ้อนแข็นและกลิ้งตัวลงด้วยกันเพื่อป้องกันไม่ให้เขาได้รับบาดเจ็บ

เมื่อนึกถึงอะไรขึ้น เขาก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่เจียงเซิง ความดื้อรั้นในดวงตาของเขามันหายไปหมดแล้ว และเขาก็สำลักน้ำตา "แม่ แม้ว่าหนูจะไม่ค่อยชอบพ่อในก่อนหน้านี้ แต่พ่อก็ช่วยหนูไว้ หนูจะทำให้พ่อตายได้หรือเปล่า?"

เขาอยากจะเสี่ยง แต่ถ้ามันส่งผลทำให้พ่อของเขาตายได้ เขาควรทำอย่างไรดี?

เจียงเซิงกอดเขาไว้ และเจียงเหยียนเหยียนแทบไม่มีค่อยร้องไห้ต่อหน้าเธอตอนนี้กลับสะอื้นอยู่ในอ้อมแขนของเธอไม่หยุด

คุณท่านซือพาเจียงเฉินเฉินและเจียงนวนนวนมาถึงโรงพยาบาลอย่างรีบร้อน หลังจากทราบอาการของซือเย่เจ๋วแล้ว ชายชราก็หายใจเข้าลึกๆ

"คุณปู่ หนูขอโทษ..."

เจียงเหยียนเหยียนกล่าวนขอโทษ

คุณท่านซือเดินเข้าไปหาเขา ยกมือขึ้นลูบหัวเขาเบาๆ "ทุกอย่างมันเป็นเหตุการณ์ไม่คาดคิด ตราบใดที่ทุกคนปลอดภัยก็ดีแล้ว"

ซือเย่เจ๋วไม่รู้ว่าเขาหมดสติไปนานแค่ไหน เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง ท้องฟ้าก็มืดไปแล้ว