ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 185

จู่ๆ มีข้อความหนึ่งก็เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเธอ

เจียงเซิงละสายตา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและอ่านข้อความ ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เปลี่ยนไปก่อนรีบก็ลุกขึ้นยืน

เธอวิ่งออกไปอย่างเร่งรีบ และเชนเข้ากับแฟรงค์ แฟรงค์ก็ถามขึ้นย่างเร่งรีบ "เซิงเซิง เกิดอะไรขึ้น?"

"พ่อของฉันเกิดเรื่องแล้ว" เจียงเซิงวิ่งออกโดยไม่ได้พูดอะไนมากกว่านั้น

เมื่อแฟรงค์เห็นสีหน้าที่เร่งรีบของเธอ บวกกับได้ยินเธอพูดว่าเจียงเซิ่นเกิดเรื่อง เขาก็เปลี่ยนสีหน้าด้วย เขาควรไปบอกท่านเจ๋วดีกว่า

เจียงเซิงมาที่ลานจอดรถใต้ดินและเห็นว่าประตูรถของพ่อเธอเปิดอยู่ และพ่อของเธอนอนนิ่งอยู่บนพวงมาลัย

"พ่อ!" กำลังที่เธอจะเดินเข้าไปดูก็พบว่าจู่ๆ ก็มีคนเอาไฟฟ้าช็อต มาช็อตเธอ ก่อนจะหมดสติไปเธอก็เห็นหน้าผู้ชายที่ทำให้เธอเป็นลมไป

ผู้ชายคนนี้...

สุดท้ายก็ล้มลงกับพื้นอย่างช้าๆ

ชายสวมหน้ากากอีก 2 คนนำเธอขึ้นรถตู้ ชายที่มีแท่งไฟฟ้าดึงหมวกลงแล้วเดินไปนั่งที่เบาะข้างผู้โดยสาร

ประตูรถปิดลงและรถก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

**

ณ ถนนใต้ดินของตลาดมืด

เจียงเซิงตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ จากอาการชา แล้วพบว่าเธอนอนอยู่บนเตียงโครงเหล็กเย็นๆ โดยมีมือและเท้าของเธอถูกล่ามไว้

นี่มันอะไรกัน!

เธอจำได้ว่าเธอไปที่ลานจอดรถเพื่อตามหาพ่อของเธอ แล้ว...

ผู้ชายคนนั้น!

เธอมองไปรอบๆ ห้องที่มีแสงสลัว ผนังสีเหลืองกระดำกระด่างเต็มไปด้วยหนังสือพิมพ์ มีเพียงโต๊ะหนึ่งตัวและเตียงโครงเหล็กหนึ่งตัวในห้อง และไม่มีเฟอร์นิเจอร์อื่นใดอีก

เธอนั่งตะแคงข้าง ดึงโซ่แล้วพบว่ามันล็อคอยู่

จู่ๆ ประตูก็ถูกผลักเปิดออก และมีผู้ชายหลายคนเดินเข้ามาโดยทุกคนสวมหน้ากากไปหมด