ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 184

"แหม ดูที่คุณพูดสิ ฉันจะลืมพี่เหน่งได้ยังไง"

"ฮ่าฮ่า คุณมาตามหาผมก็ต่อเมื่อคุณเหงานี่น่ะไม่ใช่เหรอ?" นิ้วขรุขระของเย่เหน่งโอบรอบเอวของเธอ

เซียวหลานบ่นขึ้น "เขาไม่สนใจฉัน ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ?"

ให้ตายเถอะ ถ้าไม่ใช่อยากมีลูกชาย และเจียงเซิ่นยังปฏิเสธที่จะแตะต้องเธอในช่วงนี้ แล้วเธอจะคิดวิธีการเช่นนี้ได้อย่างไร?

เจียงเซิ่นเป็นผู้ที่ใจร้ายก่อน ดังนั้นอย่าตำหนิเธอที่นอกใจเขา!

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อเธอสามารถอุ้มเจียงเวยไปหาเขาโดยบอกว่าเป็นลูกของเขาในตอนแรก งั้นครั้งนี้เธอก็มีวิธีกำเนิดลูกชายของคนอื่นไปยอมรับเขาเป็นพ่ออีก!

เย่เหน่งหัวเราะ "ผมว่าคุณมีจุดประสงค์อื่นในการตามหาผมมั้ง?"

"พี่เหน่งเข้าใจฉันดีจริงๆ " เซียวหลานพูดอย่างดุเดือดในสายตาของเธอ "ฉันตามหาพี่เหน่งเพื่อหนึ่งเรื่อง ฉันรู้ว่าลูกน้องของพี่เหน่งทำอะไรมาบ้าง ดังนั้นถ้าพี่เหน่งยินยอมทำสิ่งนี้ให้ฉัน ค่าตอบแทนคุณต้องพอใจมาก"

"โอ้? ดูเหมือนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ" เย่เหน่งพ่นควันออกมา

เซียวหลานยิ้มอย่างเย็นชา "เพื่อลูกสาวของฉัน ฉันต้องทำลายใครสักคน"

**

วันรุ่งขึ้น

เจียงเซิ่นมาที่ TG กรุ๊ปพร้อมกล่องอันเล็กอันหนึ่งและยื่นกล่องให้กับเจียงเซิง

"เซิงเซิง ฉันไม่ได้คาดคิดว่าเวยเวยจะแตะต้องสิ่งของของแม่เธอ และสร้อยข้อมือชิ้นนี้ถูกทำลายโดยเวยเวย ฉันรู้ว่าเธอยังสามารถซ่อมแซมมันได้ และตอนนี้ก็ถือว่าคืนของให้เจ้าของเดิมแล้ว"

สร้อยข้อมือที่อยู่ในกล่องนั้นนอกจากส่วนขอบที่เป็นขอบทองนั้น ส่วนหยกเกือบแตกหมดแล้ว

เจียงเซิ่นรู้สึกอยากตำหนิตัวเองอย่างมาก ที่เขาจัดเก็บของที่ระลึกเหล่านี้ เดิมทีเขาวางแผนที่จะมอบให้กับเจียงเซิง แต่เขาึิดไม่ถึงว่าสองแม่ลูกจะเข้าห้องหนังสือของเขา ยังแตะข้าวของที่พวกเธอไม่ควรแตะ