ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 210

"นายกำลังทำอะไรอยู่" ผู้เฒ่าเจียงรู้สึกอึดอัดใจเมื่อเห็นเขาขว้างตะเกียบด้วยอารมณ์เสียอย่างไร้เหตุผล

"ความสัมพันธ์ระหว่างท่านเจ๋วกับเซิงเซิงเป็นอะไรกัน คุณคงทราบดีหมด อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ หากคุณกล้าที่จะไปตามหาเซิงเซิง งั้นคุณก็กลับไปบ้านเกิดเถอะ"

เจียงเซิ่นอดทนมานานมากแล้ว

เพียงเพราะว่าเธอเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของตัวเอง เขาจึงอดทนมามากพอแล้ว

"อะไรนะ นายกล้าขู่แม่เหรอ?"

"คุณก็รู้ว่าผมยังเป็นลูกของคุณ" เจียงเซิ่นสงบอารมณ์ลง "เซิงเซิงเป็นหลานสาวของคุณด้วย แต่คุณไม่เคยสนใจเธอเลย คุณให้ความสำคัญกับหลานชายของคุณมากขนาดนี้เหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะคุณให้ความสำคัญกับหลานชายมากนัก ตอนนี้ฉันคงหย่ากับเซียวหลานแล้ว และเธอก็ไม่จำเป็นใช้ลูกไม้แกล้งตั้งครรภ์เพื่อหลอกผม"

"แกล้ง..แกล้งตั้งครรภ์?"

ผู้เฒ่าเจียงตกตะลึงอยู่กับที่

เธอยังว่าอยู่ว่าไม่เห็นเซียวหลานทั้งวัน และคิดว่าจะไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจครรภ์อะไรสักหย่าง แต่เธอไม่คาดคิดว่าเธอแกล้งท้องเหรอ?

"ฮึ่ม ตอนนี้คุณพอใจแล้วหรือยังที่ไม่มีหลานชาย" เจียงเซิ่นวางชามข้าวลงเพราะเขาหมดความอยากอาหารเลย

เขาลุกขึ้นและเดินขึ้นไปห้องนอนที่อยู่ชั้นบนของเขา

ผู้เฒ่าเจียงรู้สึกตัวด้วยความงุนงงและพูดด้วยความโกรธ "เซียวหลานคนนี้เธอกล้าดียังไงมาแกล้งทำเป็นท้องเพื่อหลอกฉัน"

"คุณย่า งั้นฉันควรทำอย่างไรดี?"

"เอาล่ะ นังเจียงเซิงนั่นเจ้าเล่ห์มาก เธอคิดว่าหล่อนมองไม่ออกที่เธอมีใจให้ท่านเจ๋วเลยเหรอ?"

ผู้เฒ่าเจียงรู้ดีว่าเจียงเซิงจะไม่ปล่อยมือคนใหญ่คนโตอย่างท่านเจ๋วแน่นอน ดูเหมือนว่าเธอต้องหาทางอื่น

ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงอะไรขึ้น จึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาลูกสะใภ้อีกคนของเธอ