ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 223

"การไม่คู่ควรได้ยังไง เธอช่วยชีวิตหญิงชราอย่างฉัน เธอจะเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลเจียงของฉัน" ผู้เฒ่าเจียงยังคงเข็ดหลาบเล็กน้อยในตอนนี้ เพราะหากเซียวหลานไม่ปรากฏตัวผลักเธอออกไป เธอคงตายเพราะรถคันนั้นไปแล้ว

"ลูกเอ๊ย อายุเท่าปูนนี้แล้ว อย่าคิดเรื่องหย่าตลอดทั้งวัน เซียวหลานก็ได้แต่งงานกับนายมาหลายปีแล้ว ก็แค่การตั้งครรภ์ปลอมนี่น่ะ เธอก็แค่อยากมีลูกชายกับนาย มันผิดตรงไหน? "

ผู้เฒ่าเจียงพูดและเหลือบมองไปยังเจียงเซิง "เราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำไมต้องทำให้คนในครอบครัวเดียวกันลำบากใจล่ะ"

คำพูดนี้ พูดให้กับเจียงเซิง

เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้ม "บังเอิญจังเลย คุณย่าประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และคุณเซียวก็ช่วยชีวิตคุณย่าไว้เหรอ"

เซียวหลานกัดริมฝีปากของเธออย่างลับๆ ไอ้เจียงเซิง เธอมาที่นี่เพื่อต่อต้านเธอจริงๆ

"เซิงเซิง ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบฉัน แต่ฉันไม่มีจุดประสงค์อื่นใดในการช่วยคุณย่าจริงๆ ถึงยังไงฉันก็ไม่กะจะกลับไปตระกูลเจียงแล้ว และฉันไม่มีหวังว่าพ่อของเธอจะยกโทษให้ฉันด้วย"

เธอพูดพร้อมลุกขึ้นยืนช้าๆ "งั้นฉันกลับก่อนดีกว่า"

"จะกลับทำไม นั่งลงสิ"

ผู้เฒ่าเจียงพูดอย่างเสียงดัง "นี่ยังไม่ได้หย่ากันเลย จะอะไรกันนักหนา ที่เซิงเซิงไม่รู้ความก็ไม่ว่าอะไร ทำไม ลูกก็โวยวายไปด้วยเช่นกันเหรอ"

เจียงเซิ่น ซึ่งนิ่งเงียบมาเป็นเวลานาน มองดูเซียวหลาน แล้วพูดช้าๆ "เธออยู่ต่อเป็นเพื่อนแม่เถอะ"

เซียวหลานพยักหน้าและนั่งลง

เมื่อเห็นเจียงเซิ่นออกจากห้องคนไข้ เจียงเซิงก็เดินตามเขาออกไป

ผู้เฒ่าเจียงตะคอกและจับมือของเซียวหลาน "ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่มีแม่อยู่ เธอจะได้กลับตระกูลเจียงแน่นอน"

เซียวหลานดูอ่อนโยนและยิ้ม "ขอบคุณแม่ค่ะ"