ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 230

ซือเย่เจ๋ว "..."

เมื่อต้องถามว่าสิ่งที่ซือเย่เจ๋ว ชายผู้ทรงพลังและเด็ดเดี่ยวในโลกธุรกิจกลัวมากที่สุดคืออะไร อีกหลายปีข้างหน้า เขาจะตอบว่าเขากลัวภรรยาโกรธ แต่ตอนนี้ เขากลัวว่าตัวเองจะโกรธตาย เพราะความคิดฟุ้งซ่านของเด็กๆ...

เจียงเซิงกำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคนที่ระเบียง โดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดอะไรไป เจียงเซิงก็ลดขนตาลง "งั้นก็รบกวนทนายจ้าวแล้วค่ะ อีอย่าง โปรดอย่าบอกพ่อของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยค่ะ"

คนในสายพูดอะไรสองสามคำอีก เจียงเซิงพยักหน้า "ค่ะ พรุ่งนี้เจอกันค่อยว่ากันอีกทีเถอะ"

เจียงเซิงวางโทรศัพท์ลง และมองดูวิวกลางคืนในระยะไกลด้วยสายตาเย็นชา อาหารเย็นในคืนนี้ ทำให้เธอเห็นจุดประสงค์ของผู้เฒ่าเจียงและครอบครัวของลุงของเธอได้ชัดเจนแล้ว

แม้ว่าพ่อของเขาจะยืนกรานที่จะยืนเคียงข้างเธอ แต่พวกเขาจะดูอ่อนแอไปหน่อยเมื่อเผชิญกับความทะเยอทะยานของผู้เฒ่าเจียงและครอบครัวของลุง

วันนี้พวกเขาสามารถใช้วิธีบังคับให้พ่อส่งมอบหุ้นของไวน์เนอร์ออกมาได้ งั้นพรุ่งนี้พวกเขาอาจจะใช้วิธีปล้นเอาก็ได้

ส่วนเซียวหลานและเจียงเวย...

เซียวหลานฉลาดพอที่จะไม่ต่อต้านเธออย่างตรงๆ ในครั้งนี้ เพราะเธอจับจุดอ่อนของอีกฝ่ายอยู่

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าเซียวหลานได้สมรู้ร่วมคิดกับพวกเขาหรือไม่ แต่ในที่สุดเธอก็พบสิ่งที่น่าสนใจเข้าแล้วสักที

มือคู่หนึ่งคว้าเอวของเธอจากด้านหลัง เสื้อผ้าบางๆ และร่างที่เย็นชาของเธอถูกกอดอย่างแน่นหนาโดยร่างอันอบอุ่นที่อยู่ข้างหลังเธอ

"การต้องรับมือกับครอบครัวนั้นด้วยคนเดียวมันไม่เหนื่อยเหรอ? ทำไมไม่เรียกผมไปด้วยล่ะ?" น้ำเสียงของซือเย่เจ๋วดูคับข้องใจเล็กน้อย

หากใบหน้าของเขายังเป็นใบหน้าเช่นเดิม และตัวตนของเขาก็ไม่เปลี่ยนแปลง เจียงเซิงคงจะสงสัยว่าเขาถูกแทนที่แล้ว

"เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ของตระกูลเจียงนี้ ฉันจะไม่รบกวนคุณแล้ว…" เจียงเซิงหันกลับมามองเขา ใบหน้าหล่อเหลานั้นไม่ได้เย็นชาและจริงจังเหมือนปกติ เมื่อมองแวบแรก มันก็ดูน่ารักดีด้วย

ไม่สิ ทำไมเธอถึรู้สึกเขาน่ารักดีล่ะ?

ซือเย่เจ๋วใช้ปลายนิ้วลูบมุมริมฝีปากของเธอแล้วหรี่ตา "สิ่งที่คุณต้องการทำก็ปล่อยมือไปทำเลย หากมีอะไรเกิดขึ้น มีผมจัดการให้"