ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 232

ผู้เฒ่าเจียงได้ยินคำพูดของวังเยี่ยน หลานชายคนเดียวที่เธอรักมากที่สุด และตอนนี้ลูกชายของเธอยืนกรานที่จะมอบไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ให้กับเจียงเซิง เธอจะไม่ร้อนใจได้อย่างไร?

เธอตะคอก "ในเมื่อใช้วิธีอย่างเปิดเผยไม่ได้ผล งั้นเราก็จะแย่งลับๆ!"

วันรุ่งขึ้น ผู้เฒ่าเจียงไปที่ลอว์เฟิร์มเพื่อขอสัญญาโอนหุ้นคืนในฐานะแม่ของเจียงเซิ่น และทนายจ้าวก็มอบสัญญาที่ร่างไว้ให้เธอโดยไม่ลังเลเลย

หลังจากที่ผู้เฒ่าเจียงจากไป ทนายจ้าวก็โทรหาเจียงเซิง

"คุณหนูเจียง เมื่อกี้มีผู้หญิงคนหนึ่งที่บอกว่าเธอเป็นแม่ของประธานเจียงมารับสัญญาไป ผมได้มอบสัญญาให้กับเธอแล้ว" ทนายจ้าวกล่าว

เพราะเธอเคยบอกไว้ในวันนั้น ว่าถ้ามีคนมาขอสัญญา ก็มอบสัญญาที่ร่างไว้แก่คนนั้น

ถึงยังไงต่อให้สัญญาที่ไม่มีผลตกไปอยู่ในมือของใครก็ตาม มันก็ไร้ประโยชน์อยู่แล้ว สัญญาฉบับจริงรับได้โดยบุคคลที่ได้รับอนุญาตด้วยเจ้าของเท่านั้น

เจียงเซิงยิ้มและพูดว่า "ขอบคุณมาก งั้นฉันจะต้องรบกวนคุณแสดงละครในวันมะรืนนี้ให้แล้วนะค่ะ"

หลังจากวางสาย ดวงตาของเจียงเซิงก็อดไม่ได้ที่จะเย็นชาลง คราวนี้เธอต้องการให้พ่อของเธอเห็นธาตุแท้ของคนที่เรียกว่าครอบครัวของเขาเป็นอย่างไร

สองวันต่อมา บริษัท ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่

ตระกูลเจียงยังเรียกครอบครัวของวังเยี่ยนไปที่ห้องประชุมด้วย พวกผู้บริหารระดับสูงต่างอยู่ในห้องประชุม และในขณะที่เจียงเซิ่นวางแผนที่จะประกาศสิทธิในการรับสืบทอดของหุ้นไวน์เนอร์ จิวเวลรี่

เมื่อเจียงเซิ่นประกาศว่าหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่จะสืบทอดให้ลูกสาวของเขา เจียงเซิง ก็ไม่มีผู้บริหารภายในคนใดไม่พอใจ

ผู้เฒ่าเจียง ซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งหลักตะคอกก่อนพูดว่า "ฉันไม่เห็นด้วย"

"แม่ แม่ก็เห็นแล้วว่าทุกคนในคณะกรรมการบริหารต่างยอมรับเซิงเซิงแล้ว เพราะความสามารถของเซิงเซิงมันเก่งจริงๆ แม่มีอะไรอีกที่แม่ต้องไม่พอใจเหรอ"