ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 236

เจียงเซิงเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง และมักรู้สึกว่าเขามีแผนในใจมากมาย

บริกรเปิดประตู ในห้องวีไอพีสีทองขนาดใหญ่และหรูหรามีคนหลายคนนั่งอยู่ที่โต๊ะกลมสำหรับสิบห้าคน

เด็กน้อยทั้งสามคนนั่งอยู่ข้างๆ คุณท่านซือ และเจียงเซิงก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับชายชราผมขาวที่นั่งอยู่ในที่นั่งหลัก นี่ก็คือคุณปู่ของซือเย่เจ๋วหรือเปล่า?

ทำไมท่านผู้เฒ่าดูเป็นลูกครึ่งเล็กน้อย แต่คุณท่านซือและซือเย่เจ๋วกลับมองไม่ออก

ในขณะนี้ เธอก็สังเกตเห็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงนั้นด้วย

"แม่จ๋า พ่อจ๋า มานั่งตรงนี้สิ" นวนนวนโบกมือเล็กๆ ไปทางพวกเขา

ซือเย่เจ๋วโอบเอวของเจียงเซิง แล้วเดินไปที่ที่นั่งว่างอยู่สองที่ก่อนนั่งลง

คุณท่านซือยิ้มและพูดกับท่านผู้เฒ่าว่า "พ่อ นี่คือเจียงเซิง มารดาผู้ให้กำเนิดของเด็กๆ"

เจียงเซิงหันไปหาท่านผู้เฒ่า และพยักหน้าอย่างสุภาพ "สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่า"

ท่านผู้เฒ่าโบกมือด้วยท่าทีสบายๆ "คืนนี้เป็นงานเลี้ยงครอบครัว ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการมากนัก"

หลังจากที่เจียงเซิงนั่งลง ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นและสบตากับผู้หญิงที่นั่งตรงข้าม

ความเย็นชาในดวงตาของผู้หญิงนั้นตัดกันกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ จากนั้นสายตาของเธอมองไปหาซือเย่เจ๋ว "เย่เจ๋ว ฉันคิดไม่ถึงว่าคุณแต่งงานแล้วนะ"

"ยังไม่ได้แต่งงานเลย" คุณท่านซือถูกเธอปลุกให้มีสติ และหันไปถามซือเย่เจ๋วและเจียงเซิง "เซิงเซิง บอกฉันหน่อยสิ พวกเธอสองคนวางแผนจะแต่งงานกันเมื่อไหร่"

"ใช่สิ พ่อจ๋า เมื่อไหร่พ่อจะแต่งงานกับแม่ล่ะ?" เจียงเฉินเฉินมองเขาด้วยดวงตากลมโต