ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 244

กู้เฉินกวางเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขามีละครเกี่ยวกับเครื่องประดับ ตอนที่เขามา เขาก็อธิบายว่าเดิมทีทีมงานต้องการใช้อุปกรณ์ประกอบฉากปลอม แต่เขาคิดว่าการใช้อุปกรณ์ประกอบฉากปลอมจะไม่ทำให้ผู้คนดูสมจริง ดังนั้น เขาต้องการใช้เครื่องประดับแท้

ขณะนี้ทีมงานไม่มีเงินมากพอที่จะลงทุนในการใช้เครื่องประดับแท้เป็นอุปกรณ์ประกอบฉาก ดังนั้น กู้เฉินกวางจึงวางแผนที่จะออกเงินเอง

นี่ก็เป็นอีกรูปแบบในการโฆษณาให้เธอ

มีเงินให้ จะไม่มีความสุขได้อย่างไร?

เจียงเซิงยิ้ม "ได้เลย เมื่อเสร็จงานเราจะให้ผู้รับผิดชอบส่งมันไปถึงทีมงานของคุณเอง"

"ขอบคุณ" กู้เฉินกวางพยักหน้า เมื่อนัดหมายเรียบร้อยแล้ว ก็จากไปพร้อมกับผู้คน

เจียงเซิงเก็บใบสั่งไว้ให้ดี และหันกลับไปเห็นซือเย่เจ๋วนั่งบนโซฟาข้างๆ พร้อมกอดแขนไว้ เขารู้สึกน้อยใจและโกรธที่ถูกละเลย

เจียงเซิงหยุดชะงัก มองพนักงานที่แยกย้ายออกไปข้างนอก แล้วเดินไปหาเขา โน้มตัวและยกมือขึ้นแล้วโบกมือต่อหน้าต่อตาเขา "ซือเย่เจ๋ว คุณ คุณโอเคไหม?"

"ไม่โอเค" ซือเย่เจ๋วเอนตัวไปข้างหน้าโซฟา มองไม่ออกเหรอว่าเขากำลังรอให้เธอง้ออยู่นี่น่ะ?

เจียงเซิงพบว่าซือเย่เจ๋วมีท่าทางเหมือนเจียงเฉินเฉินและนวนนวนที่กำลังอ้อนวอนเธอ มีแต่เวลาอยู่ในท่าที่จริงจังเท่านั้นที่ดูเหมือนเหยียนเหยียน

ยีนของพวกเขาได้รับการถ่ายทอดอย่างเท่าเทียมกันมาก

"คุณกินอะไรมาหรือยัง?" เจียงเซิงถาม

ซือเย่เจ๋วเม้มริมฝีปากบางของเขาแน่น แล้วมองดูเธอโดยไม่พูดอะไร

เจียงเซิงยืดตัวให้ตรง "เอาล่ะ ทำเป็นว่าคุณไม่ได้กินข้าวมาก่อนแล้วออกไปกินข้าวด้วยกันเถอะ"

ซือเย่เจ๋วเลิกคิ้ว "แค่นี้เหรอ?"

ง้อเขาเท่ากับอาหารมื้อหนึ่งเหรอ?

"ถ้าไม่อยากไปก็แล้วไป"