ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 252

"ใช่สิ คุณตำรวจ แม่ฉันจะฆ่าคนได้ยังไง พวกคุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?"

เจียงเวยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

"คุณตำรวจไม่ได้เข้าใจผิดอะไรหรอก" สายตาของเจียงเซิงจ้องมองไปที่ครอบครับนั้น และพูดช้าๆ "เพราะหมอนิติเวชเฉียวได้เอาทดสอบ DNA บนผิวหนังของฆาตกรที่ทิ้งไว้อยู่ในเล็บของวังเยี่ยน และ DNA นั้นสอดคล้องกับคุณเซียวหลาน"

ใบหน้าของเซียวหลานก็ซีดลงทันที

เล็บ...

หรือว่าวังเยี่ยนได้ข่วนผิวหนังของเธอตอนที่จับผมของเธองั้นเหรอ?

เฉียวเหลียนยิ้มและพยักหน้า นำผลการตรวจ DNA อกจากแฟ้มแล้วมอบให้กับคนของตระกูลเจียง

เจียงเซิ่นรับผลรายงานและอ่านดู จากนั้นหันกลับมาจ้องที่เซียวหลาน "ที่แท้คือเธอ"

"ไม่ ไม่ใช่ฉัน...ฉันไม่ได้ทำ ฉันไม่ได้ฆ่าใคร ไม่ใช่ฉัน อีกอย่าง ทำไมฉันต้องฆ่าวังเยี่ยนด้วยล่ะ ฉันไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าเธอสินะ!"

เซียวหลานอธิบายอย่างตื่นตระหนก

"แน่นอนว่าคุณไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าเธอ" เจียงเซิงค่อยๆ เดินลงจากเวที "แต่ถ้าหากว่า ป้ารู้ว่าคุณกับลุงทำเรื่องผิดศีลธรรมลับหลังเธอ งั้นก็มีเหตุผลแล้ว"

เซียวหลานเกือบทรงตัวไม่อยู่

แม้แต่เจียงยี่ก็ยังตกตะลึง

ทันใดนั้น เซียวหลานก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งและจ้องมองไปที่เจียงเซิงอย่างดุเดือด "เป็นแกจริงๆ นังตัวดี!"

เซียวหลานรีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเจียงเซิง เจ้าหน้าที่ตำรวจสองคนและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในงานรีบรุดไปปราบเธอ

เจียงเซิงยืนอยู่ตรงหน้าเซียวหลาน และมองเธออย่างดูถูก "ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้ก็อย่าทำอะไรไม่ดีเลย อีกอย่างทำไมฉันต้องทำร้ายคุณด้วย เป็นเซียวหลาน คุณต่างหาก... "

"คุณทำสิ่งเหล่านั้นลับหลังพ่อฉัน แถมยังพยายามจะฆ่าฉันครั้งแล้วครั้งเล่า คุณคิดว่าคุณบริสุทธิ์ แต่จริงๆ แล้วคุณเป็นคนโหดร้าย"

ผู้เฒ่าเจียงทรุดตัวลงบนเก้าอี้