ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 274

เจียงเซิงเทน้ำอุ่นให้เธอเพื่ออุ่นมือ "คงหิวแล้วนะ ฉันยังมาม่าอยู่ เป็นวันก่อนที่คุณให้ฉัน ฉันช่วยต้มให้"

ติงเมิ่งหลานพยักหน้า ก้มศีรษะลงแล้วจิบน้ำอุ่น

เธอหันไปมองติงเมิ่งหลาน "ฉันขอโทษ ฉันเองที่ทำให้คุณเดือดร้อนไปด้วย"

เธอไม่คาดคิดว่าพวกวั่งฉีจะร่วมมือทำร้ายติงเมิ่งหลานด้วย หากเธอไม่ได้ไปจัดการในครั้งนี้ ติงเมิ่งหลานจะถูกขังไว้ที่นั่นทั้งคืนเลยใช่ไหม?

ติงเมิ่งหลานยกมุมปากของเธอแล้วยิ้ม "ฉันไม่โทษคุณหรอก อันที่จริงเป็นฉันเองที่แย่มาก มาตั้งสามเดือนแล้ว และยังไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย คนอย่างฉันจะเป็นสายลับได้อย่างไรกัน?"

เธออ่อนแอมากจริงๆ แม้แต่เด็กผู้หญิงพวกนั้นก็สู้ไม่ได้ แถมยังถูกขังอยู่ในห้องน้ำ และโดนน้ำสาดด้วย แค่คิดดูก็รู้สึกน่าขำเลย

เจียงเซิงวางมาม่าที่ต้มในน้ำเดือดไว้ข้างๆ แล้วเดินไปหาติงเมิ่งหลานก่อนนั่งลง "ยังอีกนานอยู่เลย หากคุณต้องการเป็นสายลับ การฝึกฝนไม่ใช่แค่ปีสองปีนะ แต่อายุคุณยังน้อยอยู่ ดังนั้นค่อยๆ ฝึกฝนสักวันหนึ่งคุณจะประสบความสำเร็จแน่ๆ"

"พี่เจียงเซิง คุณอยู่ที่นี่แค่ครึ่งเดือนจริงๆ เหรอ?" ติงเมิ่งหลานมองดูเธอแล้วถาม

เจียงเซิงหลับตาลงและพยักหน้า

ติงเมิ่งหลานถอนหายใจ "กว่าจะรู้จักกับคุณแล้ว แต่คุณจะจากไปในครึ่งเดือนข้างหน้าเลย"

เจียงเซิงตกตะลึงก่อนยิ้ม "ไม่เป็นไร ถ้าคุณคิดถึงฉัน คุณสามารถไปหาหลัวหยิงเพื่อติดต่อฉันได้ บางทีฉันอาจจะกลับมาหาคุณก็ได้"

"จริงเหรอ?" ติงเมิ่งหลานประหลาดใจขณะคิดอะไรบางอย่างก่อนถามว่า "ใช่แล้ว พวกวั่งฉีบอกว่าคุณ... บอกว่าคุณถูกส่งมาเป็นเพราะล่อลวงผู้ชายข้างนอก แม้ว่าฉัน... ฉันไม่ ค่อยจะเชื่อ"

เจียงเซิงหัวเราะออกมา "คุณไม่เชื่อก็พอ เรื่องของวันนี้ฉันได้สอนบทเรียนให้พวกเขาแล้ว"

"คุณสอนบทเรียนให้พวกเขาเหรอ แล้วเธอไม่กลัวว่า..."

"ถ้ากลัวแล้วปัญหาก็จะผ่านไปได้เหรอ"