ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 289

ในเมื่อเรเวียร์สอนความสามารถในการป้องกันตัวให้เธอ เช่นนั้น ก็น่าจะสอนอย่างอื่นด้วย?

เจียงเซิงเห็นเขาจ้องมองตัวเองอยู่ตลอด เธอที่สีหน้านิ่งเฉยในใจกลับกระวนกระวายเป็นอย่างมาก

แต่เธอยังยิ้มแล้วตอบกลับ: “คุณลุงเรเวียร์เห็นฉันเลี้ยงลูกคนเดียวมีชีวิตอย่างยากลำบาก สอนการป้องกันตัวให้ฉันไม่เกินเหตุไปหรอกนะ?”

ซือเย่เจ๋วยิ้ม : “แน่นอน”

ต่อให้ตอนนี้ภรรยาตัวน้อยชองเขาไม่บอกเขา แต่ต่อไปเขาก็ต้องรู้อยู่แล้ว

เจียงเซิงทานอาหารเสร็จแล้วออกจากห้องวีไอพีที่ชั้นสอง วั่งฉีที่ซ่อนอยู่ในมุมอับก็รอจับเธอว่าเกาะผู้บัญชาชั้นสูงคนไหนกันแน่

ใครจะรู้ว่า ในตอนที่เห็นหลัวหู่รับซือเย่เจ๋วออกมาจากในห้องวีไอพี สีหน้าของวั่งฉีก็เปลี่ยนไป

ผู้ชายในห้องวีไอพีก็คือท่านเจ๋ว?!

หึ ถึงว่าติงเมิ่งหลานพูดว่าเจียงเซิงปฏิเสธกู่ยี่ฟาน ที่แท้เป็นเพราะจับจ้องไปที่ผู้ชายที่โดดเด่นยิ่งกว่ากู้ยี่ฟานนี่เอง!

งั้นก็อย่าโทษเธอแล้วกัน!

ติงเมิ่งหลานนั่งอยู่บนเตียงมองดูโทรศัพท์อยู่ เมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูถึงได้รีบวางโทรศัพท์ลง มองดูเจียงเซิงที่ปรากฏตัวอยู่ที่นอกประตู

ในตอนที่สบตากับเจียงเซิง เธอหลบสายตาไปเล็กน้อย จากนั้นยิ้มพูด “พี่กลับมาแล้วเหรอ?”

“อืม ขอโทษด้วยนะที่ทิ้งเธอเอาไว้”

เจียงเซิงเดิมทีจะไปทานข้าวด้วยกันกับติงเมิ่งหลาน ผลปรากฏว่าระหว่างนั้นทิ้งติงเมิ่งหลานเอาไว้ที่ด้านล่างคนเดียว เธอทำอะไรไม่ได้จริง ๆ เป็นเพราะเธอไม่อยากให้คนในค่ายฝึกรู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับซือเย่เจ๋วจริง ๆ

ติงเมิ่งหลานส่ายหน้า: “ไม่เป็นไร”

ขณะพูด เธอลังเลครู่หนึ่งแล้วถามขึ้น: “พี่เจียงเซิง พี่กับท่านเจ๋วรู้จักกันไหม?”

ท่าทางที่ถอดเสื้อคลุมของเจียงเซิงหยุดชะงัก มองดูเธอ: “ทำไมเธอถึงถามเรื่องนี้?”