ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 309

ในที่สุดเจียงเซิงก็รู้แล้วว่าสาเหตุที่เธอหาเงินได้เท่าไหร่เจ้าตัวเล็กทั้งสามก็ยังรังเกียจที่เธอยากจน!

เมื่อเทียบกับนายทุนแล้ว เธอจนจริง ๆ!

โทรศัพท์มือถือของซือเย่เจ๋วดังขึ้น เขาล้วงโทรศัพท์ออกมาดูเบอร์โทรที่แสดงขึ้น เป็นคุณปู่ของเขา

เขาไม่ได้หลีกเลี่ยงเจียงเซิง รับสายแนบหูด้วยสีหน้าเฉยเมย “มีเรื่องอะไร?”

ท่านผู้เฒ่าดูเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง ดวงตาของเขาเคร่งขรึมลง เสียงเย็นชา "หึ ตอนนี้แม้แต่คนข้างกายผมคุณก็เข้าแทรกเหรอ? หลัวเชว่ล่ะ"

เสียงของท่านผู้เฒ่าดังขึ้น "ฉันสั่งให้หลัวเชว่ไปตรวจการที่ต่างเมือง ทำไม หรือว่าจากความสามารถของหลิงโหรวยังแทนที่ตำแหน่งของเขาไม่ได้?"

เจียงเซิงได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย

ท่านผู้เฒ่าย้ายหลัวเชว่ไปจากข้างกายเขา จัดการให้ซูหลิงโหรวมาอยู่ข้างกายเขา ดูท่าท่านผู้เฒ่าอยากจะให้โอกาสกับซูหลิงโหรว

ในใจรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก

"TGไม่ใช่องค์กรเย่เยี่ยน คุณไม่มีสิทธิ์จัดการ"

การปฏิเสธของซือเย่เจ๋วทำให้ท่านผู้เฒ่าพูดอย่างโมโห: "ไอ้เด็กบ้า ฉันบอกแกให้นะ ถ้าแกไม่อยากให้ฉันลงมือต่อตระกูลเจียง ทางที่ดีให้หลิงโหรวอยู่เรียนรู้งานข้างกายแก"

พูดจบก็วางสายไป

ซือเย่เจ๋วสีหน้าท่าทางเย็นชา

สัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเขา เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าเขากุมมือของเขาที่เย็นเฉียบ "ในเมื่อคุณปู่ของคุณอยากจัดการให้ซูหลิงโหรวมาอยู่ข้างกายคุณ งั้นก็ยอมรับเถอะ"

"เซิงเซิง... " เขากดเสียงต่ำ ในดวงตาแฝงไปด้วยรอยยิ้มที่จนปัญญา "เธอไม่เป็นกังวลเหรอ?"

เจียงเซิงเลิกคิ้วเล็กน้อย “ถ้าคุณไม่สามารถอดทนต่อการยั่วยวนของเธอได้ งั้นก็ถือว่าให้โอกาสฉันได้เปลี่ยนผู้ชาย”

ซือเย่เจ๋วกัดฟัน "เธอยังอยากจะเปลี่ยนผู้ชาย?"

เธอคว้าเน็กไทของเขา ริมฝีปากแดงยกขึ้นเล็กน้อยท้วยความสวยงาม: "ดูการกระทำของคุณ?"