ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 32

ชายที่อยู่ด้านข้างจ้องมองไปที่ร่างอันสง่างามของเจียงเซิงอย่างไม่ละสายตา

เมื่อผู้ชายมองผู้หญิงคนหนึ่ง เขามักจะดูที่รูปร่างก่อนแล้วค่อยดูที่ใบหน้า ผู้ชายคนไหนล่ะที่จะไม่ชอบผู้หญิงที่มีรูปร่างดีและใบหน้าสวย?

แต่หลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ เขาก็รู้สึกถึงถูกสายตาใครจ้องมองทันทีจนตัวสั่นไปทั่วทั้งตัว เขาคิดว่าทิศทางของสายตาดูเหมือนมาจาก...

สถานที่ที่ยืนของท่านเจ๋วเลย!

เมื่อการเต้นรำเพลงนี้จบลงก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น

เจียงเซิงรีบเดินออกจากฝูงชนเพื่อมองหาเซียวเถียนเถียน ทันใดนั้นก็มีคนคว้าเธอแล้วเธอก็กลับมาหาซือเย่เจ๋วอีกครั้ง

"คุณ..."

ก่อนที่เธอจะพูดจบ เสื้อคลุมตัวหนึ่งก็ร่วงหล่นลงมาจากศีรษะของเธอ

เจียงเซิงถอดเสื้อคลุมของเขาออกและถามอย่างสงสัยว่า "คุณจะทำอะไร?"

"ใส่ไว้"

ในน้ำเสียงของซือเย่เจ๋วดูเหมือนกำลังออกคำสั่งอยู่

เจียงเซิงยิ้ม "เดี๋ยวนะ ชุดออกงานนี้ก็เป็นแบบนี้ ทำไมฉันต้อง..."

จู่ๆ ซือเย่เจ๋วก็ผลักเธอไปหลังม่าน วางมือของเขาไว้กับกำแพงแล้วให้เธออยู่ในอ้อนแข็นของเขา "คุณตั้งใจแต่งตัวแบบนี้ คุณอยากดึงอ่อยชายคนไหน"

ผู้หญิงคนนี้น่าโมโหจริงๆ ไม่รู้เหรอว่ามีผู้ชายมากแค่ไหนกำลังจ้องมองเธอ?

เจียงเซิงยกนิ้วขึ้นแล้วสะกิดไหล่ของเขา "คุณซือ มีผู้หญิงใส่โป๊มากมาย ทำไมคุณไม่ไปว่าพวกเธอแทนมาว่าฉันล่ะ"

ผู้หญิงอยากจะแต่งตัวอย่างไรมันเป็นอิสรภาพของผู้หญิงเอง มันไม่เกี่ยวข้างกับผู้ชาย

อีกอย่างชุดเดรสออกงานมักจะเป็นแบบนี้ทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ?

"อย่าแก้ตัว บอกให้ใส่ก็ใส่สิ" ซือเย่เจ๋วพูดกัดฟัน

"ฉันไม่..."