ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 31

"พี่คะ"

เซียวเถียนเถียนโบกมือให้เขาแล้วทักทาย

เจียงเซิงก็ไม่รู้สึกแปลก เพราะเธอรู้ว่าป้าของเซียวเถียนเถียนเป็นภรรยาของคุณท่านกู้ซึ่งเป็นแม่ของกู้เฉินกวาง

"ไม่เจอกันนานนะ เถียนเถียน คุณผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนเธอเหรอ"

เซียวเถียนเถียนจับแขนของเธอ "เพื่อนสนิทของฉัน!"

"คุณมาทำไม?"

ซือเย่เจ๋วมองไปที่กู้เฉินกวางอย่างหงุดหงิด และเขาก็ยิ้ม "แน่นอนว่าผมมาที่นี่เพื่อทำความรู้จักกับหญิงสาวคนนี้สินะ"

เขาหมายถึงเจียงเซิง

เจียงเซิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นักแสดงยอดเยี่ยมกู้บอกว่าเขาอยากรู้จักเธอจริงๆ เหรอ?

ซือเย่เจ๋วไม่พูดอะไร แต่ดวงตาของเขามืดลงเล็กน้อย

กู้เฉินกวางเพิกเฉยต่อซือเย่เจ๋ว และเดินไปหาเจียงเซิง เขาถามด้วยคำเชิญอย่างเป็นสุภาพบุรุษ "ไม่ทราบว่าผมพอมีเกียรติที่เชิญคุณเต้นเพลงแรกหรือเปล่าครับ"

ดวงตาของเซียวเถียนเถียนเป็นประกายขึ้น และเธออดรู้สึกภูมิใจไม่ได้

ลูกพี่ลูกน้องของเธอตาแหลมจริงๆ!

เจียงเซิงตกตะลึงและมองเห็นสายตาไม่เป็นมิตรจากพวกหญิงผู้ดีที่อยู่รอบๆ ตัว ถ้าเธอเต้นรำกับกู้เฉินกวางเป็นเพลงแรก เธอจะถูก "ฆ่า" โดยพวกหญิงผู้ดีเหล่านั้นและแฟนๆ ของเขาสินะ?

เซียวเถียนเถียนผลักเธอจากด้านหลัง

และเจียงเซิงถูกผลักเข้าไปหากู้เฉินกวางอย่าง "ไร้ความปรานี"

กู้เฉินกวางสบตากับเซียวเถียนเถียนแล้วยิ้ม เด็กน้อยคนนี้ใช้ได้จริงๆ

เจียงเซิงหันกลับมาและจ้องมองเธอ เธอมักจะทำอะไรไม่ได้เรื่อง แต่เก่งที่"หักหลัง"เพื่อนนะ

กู้เฉินกวางจับมือของเจียงเซิง ในขณะที่จะพาเธอออกไปนั้น จู่ๆ มืออีกข้างของเธอก็ถูกใครคว้าไว้

เจียงเซิงหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ นั่นคือซือเย่เจ๋วเนี่ยเหรอ?

การแสดงออกบนสีหน้าของเซียวเถียนเถียนดูน่าสนใจมาก ท่าทางเธอดูเหมือนอยากจะปูเสือกินเผือกอยู่เลย

เมื่อคนรอบข้างเห็นฉากนี้พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบขึ้นมาเบาๆ

เสียงดนตรีในสถานที่จัดงานดังขึ้น และกู้เฉินกวางและเจียงเซิงก็เต้นเพลงวอลทซ์กันใต้แสงไฟ

ผู้ชายที่หล่อเหลาและผู้หญิงที่สวยงามกลายเป็นจุดเด่นที่สุดในฝูงชน

กู้เฉินกวางเงยหน้าขึ้นมองไปที่มุมสักแห่ง และอดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้นแล้วเข้าหาเธอ "คุณรู้จักกับท่านเจ๋วเหรอ"

เจียงเซิงตอบอย่างไม่ได้ตั้งใจ "ก็ว่ารู้จักก็ได้ เพราะยังไงเขาเป็นผู้สนับสนุนที่ออกเงินหาพันล้านเพื่อเชิญฉันกลับมาที่ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่นี่น่ะ"

"แต่ผมมักจะรู้สึกว่าสายตาที่เขามองคุณแตกต่างออกไปล่ะ" กู้เฉินกวางยิ้มอย่างสง่างาม

เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นมองเขา "คุณตาพร่าหรือเปล่า?"

กู้เฉินกวางหัวเราะเยาะ "คุณโซราชอบพูดตลกจริงๆ"

เจียงเซิงยิ้มก่อนพูดว่า "คุณชมเกินไปนะ"

ดวงตาของซือเย่เจ๋วจ้องมองพวกเขา เมื่อดูพวกเขาพูดคุยขณะหัวเราะไปด้วย สีหน้าของเขาฉายแววอำมหิตบู้ตึ้ง และรัศมีรอบตัวเขาก็เย็นลงทันที

"คุณเห็นคนสวยที่เต้นรำกับคุณชายกู้ไหม เธอมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ หากฉันสามารถนอนกับผู้หญิงคนนี้สักคืนได้ ถึงต้องตายก็คุ้มค่านะ"