ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 323

"เจ็บ ซือเย่เจ๋ว คุณเบา ๆ หน่อยได้ไหม!"

"ขอโทษ ฉันจะพยายาม"

ซูหลิงโหรวสีหน้าอึมครึม นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะทำเรื่องแบบนี้ในห้องทำงานกัน!

เจียงเซิงเป็ฯปีศาจสาวที่มีสเน่ห์ยั่วยวน!

จู่ ๆ เธอเปิดประตูบุกเข้ามา แต่กลับเห็นเจียงเซิงนั่งอยู่บนโซฟา ส่วนซือเย่เจ๋วนั่งยองนวดฝ่าเท้าอยู่ตรงหน้าเจียงเซิง

ตอนที่ซือเย่เจ๋วหันหน้าไปแล้วเห็นซูหลิงโหรว หางตากระตุกอย่างรุนแรง: "ทำไม เคาะประตูไม่เป็นเหรอ?"

ใบหน้าซูหลิงโหรวเปลี่ยนไปเล็กน้อยและพูดแข็งทื่อ: "ขอโทษ ฉัน...ฉันคิดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น"

เจียงเซิงรู้สึกเก้อเขิน โชคดีที่ไอ้หมอนี่ไม่ได้ทรมานนานเกินไป ไม่อย่างนั้นยิ่งไม่มีหน้าไปเจอคนอื่น

"ต่อให้เกิดอะไรขึ้นแล้วเกี่ยวกับเธอด้วยเหรอ?"

ซือเย่เจ๋วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "ถ้าไม่มีอะไรทำก็ไสหัวออกไปซะ"

ซูหลิงโหรวคิดไม่ถึงว่าซือเย่เจ๋วให้เธอไสหัวไปอีกแล้ว เธอกัดริมฝีปากแน่น จ้องมองเจียงเซิงแล้วหันหลังจากไป

เจียงเซิงก้มหน้ามองดูซือเย่เจ๋ว: "เย็นชากับเธอขนาดนี้ เดาว่าเธอคงจะเสียใจแล้วมั้ง?"

ซือเย่เจ๋วสบตากับเธอ การกระทำรุนแรงมากขึ้น

“อ๊า!” เจียงเซิงร้องออกมาอย่างไม่คาดคิด ดึงข้อเท้าที่พลิกออกทันที: "ซือเย่เจ๋ว คุณตั้งใจใช่ไหม ฉันไม่ให้คุณนวดแล้ว!"

ซือเย่เจ๋วยกมือยันบนโซฟาที่ด้านหลังของเธอ สายตาแวววาว: "เธอเสียใจหรือไม่เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย เธอไม่ใช่ผู้หญิงของฉันสักหน่อย"

เจียงเซิงขนตาสั่นไหวไม่พูดอะไร

ตามนิสัยของซือเย่เจ๋ว ถ้าหากไม่ใช่คนที่สำคัญเขาไม่มีทางปกป้องจริง ๆ นั่นแหละ จุดนี้ในอดีตเธอได้สัมผัสอย่างลึกซึ้งตั้งนานแล้ว เพียงแต่เธอควรจะดีใจที่ตอนนั้นไม่ได้ "น่าอนาถ" เหมือนกับซูหลิงโหรวขนาดนี้?