ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 324

ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้ว เขารู้ตั้งนานแล้วว่าวันนี้ท่านผู้เฒ่าจะมาที่บริษัท ดังนั้นถึงได้แจ้งคนที่หน้าเคาร์เตอร์ว่าเขาไม่อยู่ คิดไม่ถึงว่าปู่จะขึ้นมาเอง

ท่านผู้เฒ่าผลักเปิดประตูห้องทำงานออก เห็นว่าเขาอยู่ในห้องทำงานจริงๆ ก็ส่งเสียงไม่พอใจ: "ทำไม ตอนนี้แกไม่อยากยอมรับฉันเป็นปู่แล้วเหรอ?"

ขาที่ไขว้กันของซือเย่เจ๋ววางลง วางโทรศัพท์ที่ปิดหน้าจอลงบนโต๊ะ ร่างกายพิงไฟด้านหลังเล็กน้อย สีหน้าเฉยเมย "ผมจะกล้าได้อย่างไร?"

"แกไม่กล้า?" ท่านผู้เฒ่าสีหน้าเคร่งขรึมพูดขึ้น: "เพื่อผู้หญิงคนนั้นแกถึงกับไม่กลับบ้าน แกยังพูดว่าไม่กล้า?"

ซือเย่เจ๋ว เยาะเย้ย: "คุณไม่ได้บอกให้ฉันออกไปเหรอ? ออกไปซะ แล้วจะกลับไปทำไม"

"ซือเย่เจ๋ว ฉันดูแล้วแกถูกทำให้สติเลอะเลือนไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นรู้จักประเพณีไหม พานวนนวนแอบไปนัดพบคุณชายใหญ่ของตระกูลกู้ อย่าคิดว่าถ่ายไม่ติดหน้าแล้วฉันจะจำไม่ได้นะ" ท่านผู้เฒ่าโมโหอย่างยิ่ง ความประทักใจที่มีเจียงเซิงก็แย่ลงอีก

ต่อให้ไม่มีอะไรผิด แต่พาลูกขึ้นประเด็นฮิตกับผู้ชายคนอื่น ถูกปล่อยข่าวลือแบบนี้ออกไปให้เป็นที่น่าขำ?

ซือเย่เจ๋วยิ้มเยาะมุมปาก: "เรื่องที่เธอไปพบกู้เฉินกวางผมรับรู้ อีกอย่างอะไรที่เรียกว่าแอบนัด หรือว่าคนที่อยู่ข้าง ๆ เหล่านั้นไม่ใช่คนเหรอ?

"ซือเย่เจ๋ว"

ท่านผู้เฒ่าหายใจเข้าลึก จู่ ๆ พูดอย่างใจเย็น: "ตั้งแต่เล็กจนโตฉันไม่เคยขออะไรจากแก ฉันแค่ให้แกปล่อยเจียงเซิงผู้หญิงคนนี้ก็เท่านั้น ทำไมแกจะต้องเลือกเธอให้ได้?

ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ตายไปหมดแล้วเหรอ?

คนตระกูลกุงตอนนั้นทำอะไรกับตระกูลซือของพวกเราบ้างนายก็รู้ ปู่แค่ไม่อยากเห็นจุดจองของนายเหมือนกับแม่ของนาย กลายเป็นจุดอ่อนของพวกเราที่ถูกตระกูลกุงข่มขู่"

ซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนทันที: "คุณคือคนที่ไม่มีสิทธิ์เอ่ยถึงแม่ของผมมากที่สุด"