ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 342

เมื่อพนักงานสาวได้ยินคำว่าขึ้นตำแหน่งขึ้นเงินเดือนก็กลืนน้ำลาย อันที่จริงก็ตื่นเต้นตามขึ้นมา: "จริง......จริงเหรอคะ?"

"ฉันไม่มีทางโกหกคุณ เพียงแค่คุณต้องการ" ดวงตาคู่สวยของซูหลิงโหรวเคลื่อนไหว ใบหนายังคงยิ้มแย้มอยู่

พนักงานหญิงพยักหน้าด้วยความกระวนกระวาย: "คุณวางใจเถอะค่ะ ฉันไม่มีทางบอกคนอื่น"

ได้ทำงานในบริษัทใหญ่อย่าง TG เงินเดือนและสวัสดิการก็ดีมากอยู่แล้ว การเลื่อนตำแหน่ง และขึ้นเงินเดือนคือสิ่งที่เธอใฝ่ฝัน!

เมื่อพนักงานหญิงจากไป รอยยิ้มบนใบหน้าของซูหลิงโหรวก็ค่อยๆ หายไป และถูกแทนที่ด้วยท่าทางที่โหดเหี้ยม

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและส่งข้อความออกด้วยสีหน้าเฉยเมย: "เหล่าสือ ช่วยฉันจำกัดคนคนหนึ่งหน่อย ข้อมูลอีกเดี๋ยวฉันส่งไปให้ ลงมือยิ่งเร็วยิ่งดี"

**

สตูดิโอโซล

"เซิงเซิง การตกแต่งของไวน์เนอร์คงต้องยืดระยะเวลาออกไปหนึ่งกิ๊ก

แฟรงค์รายงานการตกแต่งของทางด้านนั้นให้เจียงเซิง และเจียงเซิงก็ไม่ได้รีบ เพียงแค่ยิ้มพูด: "ไม่เป็นไร รอให้เสร็จแล้วค่อยว่ากัน"

แฟรงค์กลับจนปัญญาขึ้นมา: "จู่ ๆ คุณพูดว่าจะย้ายไป แต่ตอนนี้ท่าทางของคุณกลับไม่รีบร้อนแล้ว ดูท่ายังอยากอยู่ต่ออีกสักระยะสินะ?"

เจียงเซิงที่ถูกรู้ทันเบะปาก: "มีที่ไหนกัน......ฉันแค่ไม่รีบร้อนก็เท่านั้น ในเมื่อไวน์เนอร์ใหญ่ขนาดนี้ ตกแต่งขึ้นมาก็ต้องใช้เวลาหน่อย"

เธอต้องเข้าใจคนทำงานตกแต่ง รีบเร่งเกินไปไม่ได้

แฟรงค์ยิ้มและไม่พูดอะไร เขารู้ดีแต่แค่ไม่พูดแล้ว

โทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น เจียงเซิงหยิบขึ้นมาดู เป็นเบอร์โทรศัพท์ที่ไม่รู้จัก?

หลังจากรับสายด้วยความสงสัย ถึงได้รู้ว่าเป็นท่านผู้เฒ่า

เจียงเซิงขับรถกลับไปถึงคฤหาสน์ตระกูลซือ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในคฤหาสน์เธอก็พอจะเดาได้แล้วว่าท่านผู้เฒ่าเรียกหาเธอด้วยเรื่องอะไร