ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 343

บวกกับเรื่องพวกนั้นของตระกูลกุงกับตระกูลซือ ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะยอมรับตระกูลกุงราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้

เมื่อเห็นว่าเธอเลือกจุดยืนที่มั่นคงแล้ว ท่านผู้เฒ่าสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย

แต่ไม่นานก็หายไป

ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาพูดอย่างรุนแรง: "ทางที่ดีเธอจำคำพูดของเธอในวันนี้เอาไว้ ไม่อย่างนั้น ต่อให้ถูกซือเย่เจ๋วหลานชายแท้ ๆ คนนี้เกลียดชัง ฉันก็ไม่มีทางปล่อยเธอไป"

เจียงเซิงนิ่งอึ้ง นี่ท่านผู้เฒ่าหมายความว่ายอมรับแล้วเหรอ?

เธอยิ้มกริ่มแล้วตอบรับ: "ฉันจะจำไว้ค่ะ"

พ่อบ้านเฉินเดินมาส่งเจียงเซิงที่หน้าประตู ได้ยินท่านผู้เฒ่ายอมรับการแต่งงานของพวกเขาแล้ว พ่อบ้านก็รู้สึกดีใจแทนพวกเขา

"คุณชายน้อยกับคุณหนูน้อยทั้งหลายช่วงนี้เป็นอย่างไรบ้างครับ?" พ่อบ้านเฉินถาม

เจียงเซิงยิ้ม: "พวกเขาสบายดีค่ะ"

พ่อบ้านเฉินพูดอย่างจริงจัง: "อันที่จริงท่านผู้เฒ่าชอบเด็กสามคนนั้นมาก ๆ เพียงแค่ไม่รู้ว่าควรจะอยู่ร่วมกันกับเด็ก ๆ อย่างไรก็เท่านั้นแหละ"

"ในเมื่อตอนที่ท่านผู้เฒ่ายังหนุ่มท่านงานยุ่งมาก ไม่เพียงไม่มีเวลาสนใจนายท่าน แม้แต่ท่านเจ๋วในตอนเด็กก็ไม่ค่อยได้เจอหน้ากับท่านผู้เฒ่าด้วยซ้ำ"

เป็นเพราะท่านผู้เฒ่าในตอนนั้นไม่มีเวลาสนใจลูกชายของตัวเอง แม้แต่หลานชายตัวเองก็ยังเจอหน้ากันน้อยมาก

ดังนั้นต่อต่อให้เขามีความรักความชอบต่อเด็ก ๆ แต่เขาแสดงออกไม่เป็น และก็ไม่รู้ว่าจะตีสนิทกับเด็กอย่างไร

เจียงเซิงฟังความหมายคำพูดของเขาออก เมื่อนึกได้ว่าท่านผู้เฒ่ายังไปเยี่ยมเยียนเด็ก ๆ ที่โรงพยาบาลเพื่อยืนยันว่าเกิดอะไรขึ้นหรือไม่ ก็พิสูจน์แล้วว่าท่านผู้เฒ่ามีความเป็นห่วงต่อเด็ก ๆ จริง ๆ

เจียงเซิงขับรถออกจากคฤหาสน์ตระกูลซือ แต่ทว่าตรงทางแยกจู่ ๆ มีรถคันหนึ่งพุ่งออกมา

เธอหักพวงมาลัยเหยียบเบรกอย่างแรง เสียงลื่นไหลที่แสบแก้วหูดังขึ้น สุดท้ายก็หลบไม่พ้นและชนเข้าด้วยกัน

โชคดีที่ความเร็วของรถไม่เร็วมากนัก แต่การชนระดับนี้ก็หลีกเลี่ยงความเสียหายไม่ได้

เจียงเซิงนั่งอยู่ภายในรถอย่างงุนงง จากนั้นดึงเบรกมือขึ้น เปิดประตูแล้วเดินลงมาจากนั้นเดินไปทางรถคันนั้น

ผู้ชายที่นั่งอยู่ในรถคันนั้นไม่มีท่าทีจะลงมา

เธอเคาะหน้าต่างรถ คนที่นั่งอยู่บนที่นั่งฝ่ายคนขับถึงได้ลดหน้าต่างลงช้า ๆ เป็นวัยรุ่นคนหนึ่ง