ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 71

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็ออกจากห้องคนไข้โดยไม่หันกลับมามองอีก

เมื่อเธอถึงทางเข้าลิฟต์ เจียงเวยก็ไล่ตามออกไป

"เจียงเซิง เธอหยุดนะ!"

เจียงเซิงหันไปมองเธอ "ทำไม คุณโน้มน้าวฉันไม่ได้ เลยจงใจพาพ่อไปที่ TG เพื่อให้ฉันกลับไวน์เนอร์เหรอ"

เมื่อพูดถึงเรื่องที่เจียงเซิ่นโกรธจนเป็นลมนั้น เธอจะไม่มีส่วนเกี่ยวด้วยเหรอ?

เจียงเวยกัดฟันอย่างขมขื่น "เป็นพ่ออยากมาเกลี้ยกล่อมเธอเอง และเธอคือคนที่ทำให้พ่อเป็นลม!"

"เจียงเซิง ในสายตาของพ่อ เย่เจ๋วและฉันต่างหากเป็นเนื้อคู่กัน ถ้าเธอรู้ทันทางทีดีก็คือออกจาก TG ไปซะ ไม่งั้น ฉันจะให้ไอ้เด็กเวรสองคนนั้นหาย... ฮึ!"

เจียงเซิงบีบคอของเธอและผลักเธอเข้ากับกำแพง ดวงตาของเธอเย็นชาอย่างน่ากลัว "ถ้ากล้าดีคุณก็ลองดู?"

"เธอคิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ ถ้าแน่จริงก็บีบคอฉันให้ตายเลย!" เจียงเวยหัวเราะอย่างโหดร้าย

"ฉันจะไม่บีบคอคุณให้ตายหรอก เพราะมันง่ายเกินไปสำหรับคุณที่จะปล่อยให้คุณตาย" เจียงเซิงเข้ามาใกล้เธอ และยกมุมปากขึ้น "ฉันอยากเห็นเธอดิ้นรนด้วยความสิ้นหวัง ไม่ว่าจะเป็นบัญชีเมื่อหกปีก่อนหรือบัญชีที่ค้างกับลูกฉัน คุณต้องชดใช้หนี้พวกนี้ไม่ช้าก็เร็ว และเวลาที่ฉันเหลือให้เคุณมันไม่มากแล้ว"

เธอโยนเจียงเวยล้มลงไปที่พื้นและมองเธอจากที่สูง "คุณคอยรอดูไวน์เนอร์ล้มละลายจนยับเยินหมดรูปเถอะ ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่าพ่อยังจะปกป้องลูกสาวนอกสมรสที่ไม่ได้เรื่องอย่างคุณได้นานแค่ไหนเชียว"

หลังจากที่เธอพูดจบก็ก้าวเข้าไปในลิฟต์

เจียงเวยโกรธมากจนสั่นไปทั้งตัวและเกลียดเจียงเซิงเข้ากระดูกดำ!

ทำไมเจียงเซิงยังทำท่าหยิ่งผยองได้ขนาดนี้ เพียงเพราะเธอมีลูกสองคนเอง! เมื่อเธอสูญเสียทุกอย่างไป เธอจะให้นังนั่นคุกเข่าต่อหน้าเธอ!

เจียงเซิงที่ออกมาจากโรงพยาบาลพลางยกมือขึ้นแตะหน้าผาก เธอเพิ่งรู้ตัวว่ามันยังคงเจ็บปวดมาก