ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 16

“ก่อปัญหา?” แอนนาขมวดคิ้ว บรรยากาศของเธอเย็นลง ราวกับว่าอุณหภูมิรอบข้างลดลงอีกองศาหนึ่ง ใครก็ตามที่กล้าก่อปัญหาที่ซีวิลแกลลอรี่ต้องกล้ามาก!

เมื่ออลิสันเห็นปฏิกิริยาของแอนนา ปากของเธอก็โค้งเป็นรอยยิ้มที่ร้ายกาจ เธอชี้ไปที่ฟิลิปผู้ที่เอามือล้วงกระเป๋า ขณะที่เขายืนอย่างสบาย ๆ และพูดว่า "ถูกต้อง นั่นคือแรงงานต่างด้าวที่ตรงโน่น เขาไม่เพียงแต่สร้างปัญหาแต่ยังประสาทหลอนอีกด้วย เขาบอกว่าอยากเจอคุณ ฉันตำหนิเขานิดหน่อย แต่เขาบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์อยู่ที่ซีวิลแกลลอรี่ เขาเป็นคนโง่เง่าเหรอ?”

แอนนามองไปที่อลิสันอย่างเย็นชา แม้ว่าเธอจะไม่ชอบน้ำเสียงที่จองหองของแอลลิสัน เด็กสาวก็ยังคงเป็นหนึ่งในคนของเธอ ดังนั้นเธอจึงเงียบ จากนั้นแอนนาก็เดินวางมาดอย่างสง่างามไปหาฟิลิปและถามด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉยว่า “คุณเป็นคนสร้างปัญหาเหรอ?”

ฟิลิปเหลือบมองผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขา เธอคือแอนนา คาร์เตอร์? ไม่เลว สวยงามและน่ารักมาก ฟิลิปไม่ตอบ แต่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาอย่างเงียบ ๆ

อลิสันโกรธมากเมื่อเห็นการแสดงออกที่ไม่แยแสของฟิลิป เธอชี้ไปที่เขาและตะโกนว่า “ผู้จัดการ ดูสิ! เขาดูหมิ่นคุณอย่างโจ่งแจ้ง! ฉันจะโทรแจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทันทีให้โยนเขาออกไป”

แอนนาพยักหน้า เธอเองก็ไม่อยากที่จะตกลงกับคนแบบนี้ เธอเพิ่งได้ออกมาจากห้องทำงานของเธอ เพื่อต้อนรับแขกผู้มีเกียรติที่ประตูเจ้าของใหม่ของซีวิลแกลลอรี่ มิสเตอร์คลาร์ค! หากมีความล่าช้าใด ๆ เธออาจเสียตำแหน่งของเธอ

แอนนาไม่เคยได้เห็นเจ้าของคนใหม่ เธอมีเพียงเบอร์โทรศัพท์ของเขา และมันคือหลังจากที่ขอร้องประธานจอร์จ โธมัส อยู่ตั้งนานมาแล้ว จนในที่สุดเขาก็มอบมันให้กับเธอ

“อลิสัน มากับฉันเพื่อต้อนรับแขก เจ้าของคนใหม่ของเรากำลังจะมาเพื่อตรวจสอบความคืบหน้าของงาน” แอนนาหันไปหาอลิสัน

อลิสันพยักหน้าก่อนจะวิ่งออกไปเพื่อโทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

ทันใดนั้น เสียงเรียกเข้าอันไพเราะก็ดังทั่วห้อง ทุกคนตะลึงงัน แอนนารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า หมายเลขผู้โทรแสดงให้เห็นว่ามาจากมิสเตอร์คลาร์ค

“สวัสดีค่ะ มิสเตอร์คลาร์ค มาถึงแล้วหรือยังคะ? ฉันจะออกไปรับคุณเดี๋ยวนี้” น้ำเสียงของแอนนาเปลี่ยนจากเย็นชาเป็นอ่อนหวานและแสดงความเคารพในทันที

กระนั้น เสียงจากอีกด้านมีหางเสียงที่ดูไม่พอใจ "มองด้านหลังเธอ"

มองด้านหลัง? แอนนาตะลึงและหันกลับไปทันที มีเพียงคนงานประมาณเจ็ดคนเท่านั้นที่กำลังวาดภาพที่ผนังด้านหลังเธอ โอ้ มีชายหนุ่มอีกคนที่มีสีหน้าเย็นชากำลังถือโทรศัพท์อยู่

เดี๋ยว! แอนนารู้สึกเหมือนสายฟ้าพุ่งเข้าใส่เธอ! มันคือเขา! เขาเป็นเจ้าของคนใหม่!

โดยไม่ต้องพูดอะไรอีก เธอวิ่งไปหาฟิลิปและโค้งคำนับเก้าสิบองศาด้วยความขอโทษ "มิสเตอร์คลาร์ค ฉันขอโทษอย่างมากค่ะ ฉันตาบอดเกินไปที่จะจำคุณได้ โปรดยกโทษให้กับความประมาทของฉัน”

“แอนนา คาร์เตอร์” ฟิลิปกล่าวอย่างเย็นชา “ฉันไม่พอใจกับเธอมาก”

ขาของแอนนาสั่นสะท้านด้วยความกลัวและฝ่ามือของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ "มิสเตอร์คลาร์ค โปรดยกโทษให้ฉัน ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมาที่นี่เร็ว” แอนนายืดหลังของเธอให้ตรง แต่ยังคงโค้งคำนับเล็กน้อย เธอดูหวาดกลัว นี่คือเจ้าของคนใหม่! บุคคลสำคัญผู้ซึ่งกุมโลกไว้ในสองมือของเขา

ผู้มั่งคั่งที่สุดของเมืองริเวอร์เดล จอรจ์ โธมัส ต้องมาที่นี่เป็นการส่วนตัวเพื่อซื้อแกลเลอรีจากเจ้าของคนก่อน สังเกตได้ว่าเจ้าของคนก่อนเป็นคนชั่วร้ายในเมืองนี้ จักรพรรดิใต้ดินผู้ที่มีอิทธิพลทั้งทางกฎหมายและโลกใต้ดิน ธีโอ แซนเดอร์!

ธีโอ แซนเดอร์คือใคร? ไม่มีใครในเมืองริเวอร์เดลซิตี้ที่ไม่รู้จักเขา! แจ้งเกิดด้วยการเป็นนักเลง เขาไต่เต้าขึ้นมาทีละขั้นเพื่อครองบัลลังก์โลกใต้ดิน! ทั้งโลกแห่งกฎหมายและมาเฟียต่างหวาดกลัวชายผู้นี้ ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้ในเมืองริเวอร์เดลเพียงพูดไม่กี่คำ

ดังนั้น หลังจากรับใช้ธีโอมาหลายปี จุดยืนในสังคมของแอนนาก็เพิ่มขึ้น เมื่อเธอได้พบกับบุคคลที่มีอำนาจมากขึ้น ความทะเยอทะยานของเธอก็โดดเด่นมากขึ้นเช่นกัน มันเป็นเช่นนี้อย่างแน่นอน เพราะเหตุนี้เธอจึงเข้าใจได้ว่ามิสเตอร์คลาร์คที่ดูเหมือนว่าจะธรรมดาตรงหน้าเธอคือตัวจริง! เพราะเมื่อธีโอเห็นจอร์จ เขากลายเป็นเหมือนลูกเจี๊ยบตัวเล็ก ๆ ต่อหน้านกอินทรีและถ่อมตัวลงอย่างมากที่สุด ในขณะที่จอร์จพูดเพียงไม่กี่ประโยคในตอนนั้น ‘ไม่ว่านายน้อยของฉันจะร้องขออะไรก็ไม่ต้องเปิดเผยต่อสาธารณะ อย่าทำให้เป็นที่สนใจ!ʼ

นายน้อยผู้มั่งคั่งที่สุดแห่งเมือง! เขาจะเป็นคนแบบไหน? มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน! หลังจากการพบกันนั้นแอนนารู้ว่าเธอต้องดูแลมิสเตอร์คลาร์คคนนี้อย่างดีเยี่ยม ถ้าเป็นไปได้ เธอยินยอมที่จะมอบพรหมจรรย์ที่เธอปกป้องมานานกว่ายี่สิบปีให้กับผู้ชายคนนี้! ทุกคำที่ธีโอเคยบอกเธอครั้งหนึ่ง หลังจากที่เขาเมาในวันหนึ่ง “ฉัน ธีโอ แซนเดอร์ มีเพียงความสำเร็จมาถึงจุดนี้ได้ในวันนี้ ต้องขอบคุณการสนับสนุนของประธานจอร์จ! อย่างไรก็ตามประธานจอร์จเพียงอยู่ที่นี่เพื่อดูแลนายน้องของบริษัทของเขาและฆ่าเวลา เขาได้ก่อตั้งบริษัทและกลายเป็นชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองนี้'

มันน่ากลัว! น่ากลัวเกินไป!

ฟิลิปเหลือบมองแอนนาอย่างใจเย็นจากนั้นก็ส่ายหัว “ลืมมันไปซะ ปล่อยให้นี่เป็นบทเรียนที่ได้เรียนรู้”

ในขณะนั้น อลิสันที่บังเอิญเพิ่งกลับมากับพนักงานรักษาความปลอดภัยสองคน เธอเดินไปอย่างเย้ยหยันและชี้ไปที่ฟิลิป “นั่นคือเขา โยนเขาออกไป! และในขณะที่คุณทำสิ่งนั้น ค้นตัวเขาเพื่อดูว่าเขาขโมยอะไรไปจากแกลเลอรีของเราหรือไม่ ด้วยท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ ในสายตาของเขา เขาต้องเป็นขโมย!”

สายตาของฟิลิปกลายเป็นเย็นชาเมื่อดวงตาของเขาหรี่ลง เขาปล่อยเสียงพ่นลมเย็นเยียบและพูดกับผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขาว่า “จัดการกับมัน”