ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 17

“ลอยด์ ซัลแมน ใครอนุญาตให้นายเข้ามาที่นี่” แอนนาติเตีอนอย่างเย็นชา เธอดูถูกชายอ้วนที่น่ารังเกียจคนนี้เพราะเขาปรารถนาเธอมานานจนถึงตอนนี้

เมื่อใดก็ตามที่เขามีเวลา ลอยด์จะเข้ามาในห้องทำงานของเธอและพยายามพาเธอไปเดททานอาหารค่ำอย่างไร้ยางอาย เขายังเป็นคนขี้โกงอีกด้วย ตลอดมาเขาพยายามนำเพื่อน ๆ และสมาชิกในครอบครัวเข้ามาในซีวิล แกลลอรี่ ผ่านเส้นสายของเขา ตัวอย่างเช่น อลิสัน คูเปอร์ เป็นหนึ่งในคนที่เขาพาเข้ามา

“แอนนา คาร์เตอร์ ทัศนคติของเธอเป็นอะไร? ในฐานะผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการของซีวิล แกลลอรี่ ฉันมาที่นี่เพื่อพักผ่อนไม่ได้หรือ?” ลอยด์ ซัลแมน นั่งลงบนโซฟาอย่างสบาย ๆ เหมือนกับกองเนื้อขนาดใหญ่ เขามีไขมันที่ท้องเป็นชั้น ๆ จนเสื้อของเขาขู่ว่าจะระเบิดออกมา

“นี่ไม่ใช่ที่ที่นายสามารถเข้ามาได้ ออกไปเดี๋ยวนี้” แอนนาชี้ไปที่ประตูและพูดอย่างเย็นชา เจ้าของคนใหม่อยู่ที่นี่ แต่คนงี่เง่าคนนี้ช่างอวดดี

ลอยด์หัวเราะเบา ๆ แล้วมองไปที่ฟิลิปและล้อเล่นอย่างไร้ยางอาย “เธอเป็นคนเข้าใจยากจริง ๆ แอนนา ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะเหงาขนาดนี้”

แอนนาขมวดคิ้ว “ลอยด์ ซัลแมน นายเพิ่งพูดว่าอะไรนะ!” ไอ้สารเลวคนนี้ไม่รู้จักความละอาย!

“ฉันไม่อยากเสียเวลากับการพูดคุย อลิสันอยู่ในการดูแลของฉัน เธอไม่สามารถไล่เธอออกได้” ลอยด์พูดอย่างโจ่งแจ้ง

อลิสันที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ กวาดสายตาเย้ยหยันไปที่แอนนาและฟิลิป รู้สึกดูถูกพวกเขา แอนนาเธอก็แค่โสเภณี แม้แต่พาผู้ชายเถื่อนดิบคนนี้เข้ามาในบริเวณห้องรับรอง นางผู้หญิงเลว!

“ ฮ่าฮ่า” แอนนาหัวเราะเบา ๆ “ ลอยด์ ซัลแมน อย่าลืมว่าฉันเป็นผู้จัดการที่นี่ ฉันมีสิทธิ์!”

“คาร์เตอร์! อย่าอวดดีเกินไป พี่ลอยด์ไม่กลัวคุณหรอก!” อลิสันกอดอกกับท่าทางที่จองหองบนใบหน้าของเธอ “คุณได้ทำผิดกฎแล้ว โดยนำแรงงานต่างด้าวคนนี้มาที่นี่ด้วยความพอใจของคุณเอง ถ้าสิ่งนี้แพร่ออกไป ฉันไม่คิดว่าคุณจะรักษาตำแหน่งผู้จัดการของคุณไว้ได้” จากนั้นอลิสันก็นั่งลงข้างลอยด์และเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของกันและกันโดยไม่สนใจผู้ที่อยู่ในห้อง

“แอนนา คาร์เตอร์ คิดให้ดี มันไม่คุ้มที่ทำให้ฉันขุ่นเคืองเพื่อแรงงานต่างด้าว” ลอยด์ยิ้มอย่างน่ากลัว ขณะที่สายตาอันร้อนแรงล็อกไปยังแอนนา ต้องการที่จะกลืนกินผู้หญิงคนนี้ทั้งเป็น เขาปรารถนาผู้หญิงคนนี้มายาวนาน แต่เธอเป็นราชินีน้ำแข็งที่ไม่สนใจเขาตลอดมา นางผู้หญิงเลว! ปกติแล้วเธอจะทำตัวเย็นชาและมีเกียรติ แต่ก็ภายในเป็นโสเภณี ถ้าวันนี้แอลลิสันไม่มาหาเขาเขาคงไม่มีทางรู้เลยว่าแอนนาพาคนงานต่างด้าวเข้ามาในห้องรับรอง เมื่อคิดเช่นนี้ลอยด์ก็เกลียดฟิลิปมากยิ่งขึ้น!

“เช่นนั้นนายต้องการอะไร?” แอนนาถามด้วยใบหน้าเฉยเมย เธอเฝ้าสังเกตการแสดงออกของฟิลิปและตระหนักว่าชายคนนั้นไม่แยแส เธอรู้ว่าฟิลิปไม่ต้องการเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

ลอยด์เลียริมฝีปาก มองแอนนาด้วยสายตาปรารถนา “มันเป็นเรื่องง่าย ทานอาหารเย็นกับฉันคืนนี้”

"คุณพูดอะไรนะ?!" อลิสันโพล่งออกมาทันที จ้องมองที่ลอยด์อย่างมืดมน

ลอยด์อธิบายอย่างรวดเร็ว “ฉันแค่ล้อเล่นน่ะที่รัก คุณคาดหวังอะไร?"

อลิสันชี้ไปที่ฟิลิปอย่างเย่อหยิ่งและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ฉันต้องการให้เขาคุกเข่าและขอโทษฉัน!” อลิสันรู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ที่แอนนาจะขอโทษเธอ ดังนั้นเธออยากให้คนที่แอนนาพามาอับอายขายหน้าแทน เธอบอกได้เลยว่าฟิลิปเป็นคนรักของแอนนา

ฟิลิปตะลึง เขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงการตกอยู่ในภวังค์ได้ในที่สุด

แอนนาก็ตกใจเช่นกัน เธอจ้องเขม็งไปที่แอลลิสัน “อลิสัน คูเปอร์ เธอไม่มีสิทธิ์พูดที่นี่ หุบปาก!”

“ผู้จัดการคาร์เตอร์ ฉันช่วยคุณแล้วโดยไม่ขอให้คุณขอโทษ เขาเป็นแค่กุ๊ย ทำไมคุณต้องปกป้องเขาด้วย? หรือเขาเป็นเด็กหนุ่มของคุณจริง ๆ ? แม้ว่าหน้าตาของเขาจะดูธรรมดาเท่านั้น” แอลลิสันเย้ยหยัน

"หุบปาก! เธอรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?” แอนนาโกรธจัด

“เจ้านายไหมของเรามั้ง?” อลิสันเย้ย แอนนาหมายถึงอะไร? ผู้ชายคนนี้มีตัวตนที่พิเศษอะไร?

ทันใดนั้นฟิลิปก็ยิ้มจาง ๆ และถามว่า “เธอแน่ใจหรือว่าต้องการให้ฉันคุกเข่าขอโทษ?”

"แน่นอน! คุกเข่าขอโทษเดี๋ยวนี้!” อลิสันดูภูมิใจ ร่างกายของเธอกำลังเปล่งท่าทางแห่งความเย่อหยิ่ง

“ไม่ใช่แค่คุกเข่า นายต้องคลานไปกราบ” ลอยด์กล่าวเสริมด้วยความดูถูก เขาขี้เกียจเกินไปที่จะตกลงกับผู้คนด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงใช้อำนาจกดคนอื่นแทน และได้ผลทุกครั้ง

“นายชื่อลอยด์ ซัลแมน ผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการที่นี่?” ตรงกันข้ามกับลอยด์ ฟิลิปดูเหมือนไม่โกรธ เขาถามแทนด้วยรอยยิ้ม

"ถูกตัอง ฉันเป็นผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการที่นี่ ตอนนี้นายรู้สึกกลัวใช่ไหม? ขอโทษแฟนของฉันเดี๋ยวนี้!” ลอยด์นั่งไขว้ขาและดูพอใจ

ทันใดนั้น ฟิลิปก็หันไปหาแอนนาด้วยท่าทางเยือกเย็น “ไล่ทั้งสองคนออกและตรวจสอบว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการทุจริตหรือใช้อำนาจในทางมิชอบ ฉันหวังว่าจะได้เห็นสิ่งนี้ได้รับการดูแลในทันที”