ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 39

คนกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามาโดยมีผู้นำคือชายวัยกลางคนท่าทีดูมีอำนาจมาก เขาสวมชุดสูทราคาแพงและดูท่าจะเป็นผู้มีอำนาจสั่งการที่นี่ จากการที่เขาตะเบ็งเสียงถามออกมาเมื่อเดินเข้ามาในห้อง ทำให้เหล่าพนักงานด้านในพากันตกใจ รีบไปทักทายเขา “มิสเตอร์ฮิล อะไรพาคุณมาถึงที่นี่ครับ?”

ฮาโรลด์ ฮิล คือผู้ตรวจการของสวนสนุกมิลเลนเนียมแห่งนี้ ทำหน้าที่ดูแลตรวจตราเครื่องเล่น พนักงาน ระบบความปลอดภัย และระบบปฏิบัติการภายในสวนสนุก พูดง่าย ๆ ก็คือรองจากเจ้าของแล้ว ฮาโรลด์คือคนที่มีสิทธิ์สั่งการในสวนสนุกมิลเลนเนียม

ฮาโรลด์พยักหน้าเล็กน้อย พร้อมกับส่งสายตาเฉียบคมเขาถามขึ้นอีกครั้ง น้ำเสียงเย็นชา “ใครคือฟิลิป คลาร์ค?”

ฟิลิปขวมดคิ้วเล็ก ๆ ก่อนจะก้าวออกมาด้านหน้า “ผมเอง”

กลุ่มเด็กวัยรุ่นสองสามคนด้านหลังฮาโรลด์รีบวิ่งเข้ามาในห้องและขวางทางออกไว้ เด็กหนุ่มที่ฟิลิปตบหน้าก่อนหน้านี้ เจเรมี่ ฮิล ยืนชี้นิ้วมาที่เขาด้วยท่าทีหยิ่งยโสในขณะที่พูดขึ้น “พ่อ ไอ้หมอนี่แหละที่มันตบหน้าผมก่อนหน้านี้ พ่อต้องสั่งสอนมันให้หนักเลยนะ!”

พวกเขามาที่นี่เพราะอยากมีเรื่องสินะ ฟิลิปหยักคิ้วขึ้นก่อนจะมองไปที่กลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาว เขาไม่เห็นลินน์อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย จึงคาดเดาไปว่าเธอคงจะไม่กล้าเข้ามาด้านใน

“นายคือคนที่ตบหน้าลูกฉันงั้นเหรอ?” ฮาโรลด์เดือดดาล ลูกชายของเขาคือสมบัติล้ำค่าของเขาและเขาไม่เคยแม้แต่ลงมือทำร้ายลูกเลยสักครั้ง แต่วันนี้ชายหนุ่มยาจกนี่กลับกล้ามาทำร้ายลูกชายเขา!

ฟิลิปไม่เสียเวลาอธิบายอะไร ถามขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจ “คุณต้องการอะไร?”

“หึหึ ดี ดูเหมือนแกจะขี้หงุดหงิดนะ” ฮาโรลด์มองไปที่เขาอย่างวางท่า “ขอโทษลูกชายฉันซะแล้วเราจะถือว่าเรื่องนี้จบกันไป ถ้าไม่เช่นนั้นก็อย่าได้คิดว่าจะออกจากห้องนี้ไปได้ เมื่อเขาพูดจบเหล่าพนักงานที่อยู่ด้านในห้องควบคุมต่างก็พากันเคลื่อนตัวไปขวางทางออกของประตู ท่าทีราวกับผู้รักษาประตู

ฮาโรลด์มองไปที่ฟิลิปอย่างเย็นชาแต่อีกฝ่ายกลับเพียงแค่พ่นลมหายใจออกมาทางจมูก “ทำไมคุณไม่ถามลูกชายคุณดูล่ะว่าทำไมเขาถึงถูกตบหน้า?” ชายคนนี้เป็นพ่อคนได้ยังไงกัน? เขาไม่แม้แต่จะสืบสาวถึงที่มาที่ไปของเหตุการณ์แล้วยังจะมาถามหาคำขอโทษอีก ไม่แปลกใจเลยที่ลูกชายของเขาจะอวดดีเช่นนี้ เขาเรียนรู้มาจากพ่อของเขานี่เอง เป็นเรื่องมหัศจรรย์ยิ่งนักที่พ่อลูกคู่นี้ยังสามารถชีวิตใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบายมาได้

“ฉันไม่สนว่าทำไม เขาเป็นลูกชายของฉัน แกทำร้ายเขาแกก็ต้องขอโทษ!” น้ำเสียงของฮาโรลด์ทุ้มต่ำเขาใช้น้ำเสียงอย่างคนที่มีอำนาจเหนือกว่าขู่บังคับ เจ้าโง่นี่มันเป็นใครกันถึงกล้ามาตั้งคำถามกลับกับเขา? ชายคนนี่ช่างไม่รู้ที่ต่ำที่สูงเสียจริง โง่เง่าที่สุด!

ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ฮาโรลด์ผลักลูกชายของเขาออกไปด้านหน้า “เจเรมี่ ลูกอยากจะจัดการเรื่องนี้ยังไง? พ่อจะปล่อยให้ลูกได้ทำตามที่ต้องการ ถ้าลูกอยากให้มันคุกเข่าขอโทษพ่อก็จะให้มันทำถึงแม้มันจะปฏิเสธก็ตาม ก่อนหน้านี้มันตบลูกไม่ใช่เหรอ? ไปสิเข้าไปตบมันคืนสิบครั้ง ไม่ต้องกังวล พ่อจะอยู่ที่นี่จัดการเรื่องนี้ให้ลูกเอง”

ในตอนนี้เจเรมี่ทำตัวราวกับเป็นเจ้าพ่อแห่งการแสดงที่มีปีกสยายออกมาบนหลังของเขา เขาเชิดคางขึ้นอย่างภาคภูมิใจก่อนจะชี้หน้าฟิลิป “แก คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้และขอโทษฉันซะ!” ท่าทีของเขาอวดดีและหยิ่งยโส รู้สึกดีเป็นอย่างมากที่มีพ่อคอยหนุนหลัง แกตบฉันใช่ไหม? ฉันจะเอาคืนแกสิบเท่า!

ฟิลิปขมวดคิ้ว เขากำลังเป็นกังวลเรื่องมิล่าอยู่ในตอนนี้และไม่มีเวลาจะมาทำอะไรไร้สาระกับคนไร้เหตุผลพวกนี้ เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ผมแนะนำพวกคุณทั้งหมดอย่าได้มายั่วยุผม” ถ้าเรื่องนี้กระทบต่อการค้นหาลูกสาวของเขาฟิลิปก็ไม่รังเกียจเลยที่จะทำให้พ่อลูกคู่นี้ได้รับรู้รสชาติของการเป็นครอบครัวที่แตกแยก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮาโรลด์ก็หัวเราะลั่นออกมา “เฮ้ย น้องชาย นี่แกข่มขู่ฉันอยู่งั้นเหรอ? แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” เจ้าโง่นี่กล้าข่มขู่เขาเชียวเหรอ? เรื่องแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาหลายปีแล้ว

“ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร ผมกำลังรีบอยู่ในตอนนี้ ดังนั้นได้โปรดหลีกทางด้วย” ดวงตาของฟิลิปเปลี่ยนเป็นเย็นชาก่อนจะพยายามเดินฝ่าฝูงชนเพื่อออกจากห้องไป

แต่ฮาโรลด์ก็โบกมือขึ้นเป็นคำสั่งด้วยท่าทีขึงขังเสียก่อน “จับตัวเขาไว้! วันนี้ฉันจะทำให้เจ้าคนโง่ตาบอดนี่ได้รู้ว่ามันจะเป็นยังไงถ้ามากระตุกหนวดฮาโรลด์ ฮิล!”

และในทันทีเหล่าพนักงานก็เข้าล้อมฟิลิปเอาไว้ และดูเหมือนว่าการต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว

ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนลั่นมาจากทางเข้า “หยุดเดี๋ยวนี้! พวกแกทำอะไรน่ะ?” ธีโอกลับมาถึงห้องควบคุม เหงื่อท่วมตัวเขา เขารีบพุ่งตัวเข้ามาด้านใน ผลักคนที่ยืนขว้างอยู่ออกไปจากทาง ก่อนจะมายืนอยู่ตรงหน้าฟิลิปเป็นโล่ป้องกันให้เขา จ้องไปที่ฮาโรลด์ ด้วยสายตาพิฆาตราวกับงูพิษ คนพวกนี้มันพยามทำอะไรกันนะ? พวกมันคงจะอยากจะตายกันมากสินะถึงพยายามที่จะมาแตะต้องมิสเตอร์คลาร์ค!

สีหน้าของฮาโรลด์ทมึงถึง เขามาที่นี่แค่เพื่อจะปกป้องลูกชายของเขาแล้วทำไมมันถึงมีปัญหามากมายนัก “ แล้วแกเป็นใครวะ? ไสหัวไปซะ!” ฮาโรลด์ตะโกนขึ้นอย่างไม่พอใจด้วยความเดือดดาล

“แกไม่รู้จักฉันอย่างนั้นเหรอ?” ธีโอถามกลับพร้อมกับขมวดคิ้ว

ฮาโรลด์ชะงักนิ่งไปก่อนจะจ้องหน้าธีโออยู่ซักพักนึง แล้วก็หัวเราะลั่นออกมา “นี่แกปัญญาอ่อนงั้นเหรอ? แล้วทำไมฉันต้องรู้จักแกด้วยวะ? อ้อ แกเป็นเพื่อนมันสินะ? ก็ดี อย่าคิดว่าจะหนีออกไปได้ก็แล้วกัน พวกแกทั้งคู่คุกเข่าลงและขอโทษลูกชายฉันซะ”

ดูเหมือนฮาโรลด์จะไม่อยากมีอยู่ชีวิตอยู่ต่อไปแล้วจริง ๆ คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกเสียจากเจ้าพ่อมาเฟีย ธีโอ แซนเดอร์ ครั้งสุดท้ายที่มีใครมาชี้หน้าธีโอและดูถูกเขามันเมื่อไหร่กันนะ? คงจะเป็นช่วงแรก ๆ ที่เขาเพิ่งเริ่มต้นเป็นนักเลง แต่ในตอนนี้มันผ่านมากกว่าสิบปีแล้ว นับตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่มีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้อีกเลย ฮาโรลด์ ฮิล คือคนแรกและจะเป็นคนสุดท้ายเพราะในสายตาของธีโอ ชายคนนี้ก็เหมือนคนที่ตายไปแล้ว

แต่ถึงอย่างไร ฮาโรลด์ก็ไม่ได้รับรู้เลยว่าในใจของธีโอนั่น ได้สาปแแช่งเขาให้ตายหลายต่อหลายรอบแล้ว เขาไม่รู้จักธีโอ แซนเดอร์ แต่ก็เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเขามาบ้าง