จู่ ๆ ลีออนก็หัวเราะขึ้นมามันเป็นการระเบิดเสียงหัวเราะที่อวดดีปนเยาะเย้ย
“นี่แกเพิ่งพูดอะไรออกมา? สี่หมื่นเชียวนะ? พี่ชาย แกควรจะรู้ตัวเองบ้างนะ” ลีออนยังคงไม่หยุดพูดถากถาง “ฉันคิดว่าชุดที่แกใส่อยู่ก็มีค่าไม่ถึงสามร้อยด้วยซ้ำ อ้อใช่ ลูกสาวตาบอดของแกก็ด้วย แกสองคนรวมกันยังมีค่าไม่ถึงสี่หลักด้วยซ้ำ ลืมเรื่องเงินสี่หมื่นไปได้เลย แกสามารถจ่ายเงินสี่หมื่นได้ในตอนนี้เลยงั้นเหรอ?”
นี่เป็นครั้งแรกที่ลีออนได้พบกับคนที่น่าขันเช่นนี้ และชายคนนี้ยังเป็นพ่อของเด็กโง่เง่านี่ เขาคงแค่พยายามทำตัวให้ดูเท่ต่อหน้าลูกตัวเอง
“ลีออน นี่คุณพูดอะไรออกมาคุณเองนะที่เป็นคนผิด ทำไมคุณถึงไม่ขอโทษเด็กเสียล่ะ” ซิลเวียพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าลีออนจะกล้าทำร้ายเด็กหญิงที่น่ารัก ชายคนนี้จะชั่วช้าเกินไปแล้ว ค่อยยังชั่วที่เธอไม่ได้ตอบรับคำสารภาพรักของเขาก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม ซิลเวียรู้สึกกังวลกับฟิลิป เพราะเธอรู้ภูมิหลังของลีออนดี ชายหนุ่มมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของธุรกิจที่มีมูลค่ากว่าสองร้อยล้าน ลีออนมักจะโอ้อวดถึงการขับรถยนต์เฟอร์รารี่และใช้ชีวิตอยู่ในแมนชั่นกับเพื่อนของเขา เขาก็เป็นแค่ลูกคนรวยที่ถูกตามใจจนเคยตัว มันจะไม่กลายเป็นเรื่องน่าปวดหัวแน่ถ้าไปยั่วยุเขา
“มิสเตอร์คลาร์ค ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ ให้ฉันได้ขอโทษแทนเขาด้วยเถอะ เขาเป็นเพื่อนของฉัน” เธอเป็นห่วงว่าถ้าฟิลิปและลีออนทะเลาะกันขึ้นมามันจะไม่ส่งผลดีกับฟิลิปและลูกสาวของเขา
อย่างไรก็ตามฟิลิปพูดขึ้นอย่างเฉยชา “ขอบคุณสำหรับความตั้งใจดีของคุณ แต่เขาต้องขอโทษลูกสาวของผม ผมจะไม่พูดอีกเป็นครั้งที่สาม”
“นี่มันทำให้ฉันขำมากนะ! พี่ชาย แกนี่ตลกดีนะ รู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นใคร?” ลีออนยิ้มเยาะอย่างดูถูก เขาหยิบกระเป๋าตังค์กุชชี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อด้านหน้า หยิบเอาแบงค์สีแดงสองสามใบออกมาก่อนจะโยนลงต่อหน้าฟิลิป “นี่ แค่นี้พอหรือเปล่า แกก็แค่พยายามที่จะมาหลอกเอาเงินฉันใช่ไหม? ฉันรู้ว่าพวกขยะอย่างแกคิดอะไรอยู่”
เมื่อเห็นว่าฟิลิปไม่ขยับเขยื้อนตัว ลีออนก็หยิบเงินออกมาอีกสองสามร้อยดอลลาร์แล้วยัดลงไปที่กระเป๋าเสื้อของฟิลิป พูดขึ้นอย่างอวดดี “ถ้านั่นยังไม่พอ ก็นี่เอาไปอีก บอกตัวเลขฉันมาได้เลย เงินเป็นสิ่งที่ฉันมีนับไม่ถ้วน” หลังจากนั้นเขาก็จ้องอย่างเย็นชาไปที่มิล่าที่อยู่ในอ้อมกอดของซิลเวีย ก่อนจะบ่นพึมพำ “นังตัวแสบ”
เมื่อได้ยินดังนั้นฟิลิประเบิดออกมา
“ธีโอเข้ามาที่นี่เดี๋ยวนี้!” ฟิลิปคำราม
ธีโอกำลังสูบบุหรี่อยู่ข้างถนนเมื่อได้ยินคำสั่งชายหนุ่มรีบพุ่งตัวเข้าไปที่ร้านทันทีไม่เหลือภาพพจน์ของเจ้าพ่อมาเฟียสักนิด
“มิสเตอร์คลาร์ค มีอะไรยังงั้นเหรอครับ?” ธีโอถามขึ้นอย่างนอบน้อม
ฟิลิปหันไปยิ้มกับซิลเวีย “ผมขอรบกวนคุณให้อุ้มลูกสาวผมออกไปรอด้านนอกในขณะที่ผมจัดการเรื่องได้ไหมครับ?”
ซิลเวียขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอพูดออกมาด้วยเสียงเล็กของเธอ “มิสเตอร์คลาร์คอย่าทำอะไรเกินตัวเลย บางเรื่องถ้ามันเป็นไปไม่ได้ก็ปล่อยมันไปซะเถอะ”
ฟิลิปพยักหน้าก่อนจะเกาที่จมูกของลูกสาวเบา ๆ แล้วยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “มิล่าคนดี ปะป๊าจะลงโทษคนชั่วก่อนแล้วถึงจะไปอยู่เป็นเพื่อนลูกนะ ตกลงไหม?”
มิล่าขยี้ตากลมโตที่ยังคงมีน้ำตาของเธอก่อนจะพยักหน้า
หลังจากที่ซิลเวียอุ้มเธอออกไปด้านนอก ฟิลิปก็หันมาจ้องลีออน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทอันดับหนึ่ง