ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 71

ฟิลิปดีดนิ้ว

หลังจากนั้นพนักงานสาวสูงยาวเข่าดี 10 คน สวมชุดกี่เพ้าก็เดินเข้ามาในห้องรับรองส่วนตัวพร้อมกับกล่องหรูในมือที่มีตราบีเอ็มดับเบิ้ลยูติดอยู่

พวกเขาต่างถือกล่องยี่ห้อบีเอ็มดับเบิ้ลยูที่ดูหรูหราในมือ

เมื่อกล่องถูกเปิดออก กุญแจรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูก็ปรากฏต่อสายตาทุกคน

ในตอนนั้นทุกคนต่างตกตะลึง

“บ้าไปแล้ว! นั่นมมันอะไรน่ะ บีเอ็ม...กุญแจนั่นมัน 100 พวงเลยนะฟิลิป นี่นายทำอะไรลงไปเนี้ย?” เปลี่ยนอาชีพไปเป็นคนทำกุญแจขายแล้วหรือไง?

จากที่พวกเขารู้จักฟิลิปมา เขาไม่มีทางที่จะซื้อบีเอ็มดับเบิ้ลยู 100 คันเพียงแค่เพราะเขาเป็นเศรษฐีใหม่แน่นอน

อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้ใช้เงินสิบล้านซื้อบริษัทและกลายเป็นเจ้าของบริษัทคนใหม่มาแล้ว

แต่กุญแจรถบีเอ็มดับเบิ้ลยูนี่…นี่ไม่มีทาง...

ทันใดนั้นเองใครสักคนก็สูดลมหายใจเข้าแรง ก่อนจะตะโกนขึ้นมา “แม่เจ้าโว้ย! นี่พวกนายลืมที่เราเห็นรถมอเตอร์ไซต์บีเอ็มเป็นอยู่ที่จอดอยู่ลานจอดรถไปแล้วหรอ?

ในตอนนั้นเอง ทุกคนก็ต่างพากันสุดลมหายใจเข้าลึก

ใช่!

มีรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็ม 100 คันที่ลานจอดรถ

พวกเขายังคุยกันอย่างออกรสก่อนหน้านี้ และสงสัยว่าใครกันนะเป็นเศรษฐีใหม่ที่มาจัดงานเลี้ยงรวมพลไบเกอร์ที่นี่

นี่ฟิลิปเป็นคนซื้อรถมอเตอร์ไซต์พวกนั้นงั้นหรอ

นี่-นี่มันไม่น่าเชื่อเลย!

“พูดถูกแล้วฉันซื้อรถมอเตอร์ไซต์ 100 คัน” ฟิลิปพยักหน้าตอบ

พรึบ!

ทุกคนต่างตกตะลึง

“ฟิลิป นี่นายพูดจริงงั้นเหรอ?” พวกเขาหลายคนต่างรู้สึกหวาดระแวง

“มีอะไรงั้นเหรอ? ฉันก็แค่ซื้อของขวัญให้กับพวกนาย พนักงานส่งของอย่างพวกเราจำเป็นต้องไปส่งของอย่างรวดเร็วใช่ไหมล่ะ? เด็ก ๆ พวกนี้จะเร็วราวกับสายฟ้าฟาดเลยล่ะ!” ฟิลิปพูด

สองสามคนจากในนั้นตาค้าง จ้องหน้ากันอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเอง

“ฟิลิป นี่หมายความว่าเราจะไปส่งอาหารด้วยรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มงั้นเหรอ?” ใครบางคนถามขึ้นเสียงด้วยเสียงสั่นเทา

“แน่นอนสิ” ฟิลิปตอบ “จากนี้ไปพวกเราจะเป็นพนักงานส่งที่ดีเยี่ยมที่สุดในแวดวงนี้เลย พวกเราต้องเพิ่มกำลังการผลิต เป้าหมายใหญ่ของฉันคือการขึ้นเป็นบริษัทส่งอาหารอันดับหนึ่งในริเวอร์เดล และจากนั้นฉันจะขยายธุรกิจไปทั่วประเทศ แอกเนส คุณมั่นใจว่าพวกเราจะทำได้ใช่ไหม?”

แอกเนสตกตะลึง เธอลุกขึ้นยืนและพยักหน้าก่อนจะพูดขึ้น “ไม่ต้องห่วงค่ะมิสเตอร์คลาร์ก ฉันจะทำให้เต็มที่”

ทุกคนยกแก้วขึ้นมาและสัญญาว่าจะทำงานให้หนักและทำให้ดียิ่งขึ้นไปอีก

“ท่านค่ะ ไม่ทราบว่าเรื่องอาหารจะเป็น...

พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาในห้องรับรองส่วนตัว เธอต้องการที่จะถามฟิลิปเกี่ยวกับอาหารแต่สายตาของเธอก็มองไปเห็นกุญแจที่อยู่บนโต๊ะ เธอถึงกับตกตะลึงพูดไม่ออกไปเลยทีเดียว

“คุณเอาอาหารเข้ามาได้เลย อ่อใช่ ผมสั่งไวน์ลาฟิเต้ปี 1982 ใช่ไหม? เอามาให้ผมสองลัง แล้วก็นำเหล้าเหมาไถที่ดีที่สุดที่คุณมีมาด้วย แล้วเสิร์ฟให้แต่ละโต๊ะ 3 ขวด”

“ได้ค่ะ ท่าน”

เมื่อเธอออกไปจากห้อง สายตาของพนักงานเสิร์ฟยังคงจับจ้องอยู่บนโต๊ะ

เธอไม่สามารถหาหยุดยั้งตัวเองได้ เนื่องจากตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

อาหารถูกยกมาเสิร์ฟ ประกอบไปด้วยหูฉลาม รังนก ตับห่าน เห็ดทรัฟเฟิลเพริกอร์ดดำ และอีกมากมาย บรรดาเพื่อนร่วมงานในบริษัทต่างก็ตกตะลึงกันไปอีกครั้ง นี่มันจะอลังการเกินไปแล้ว แม้แต่แอกเนสเองก็ไม่เคยทานอาหารหรูหราขนาดนี้มาก่อน

“ดื่มให้แก่ปณิธานอันแน่วแน่ของพวกเราเถอะ แก้วแรกแด่โชคชะตาที่นำพาพวกเรามาร่วมตัวกันในค่ำคืนนี้”

เมื่อเขาพูดจบฟิลิปก็ยกแก้วขึ้นและดื่มจนหมดรวดเดียว

ฟิลิปไม่ถึงกับคออ่อนแต่ก็ไม่ได้นอนคอพับเช่นกัน อยู่ในระดับกลาง ๆ

ประเด็นหลักก็คือตัวตนของเขาในตอนนี้เป็นที่น่าเคารพอย่างมาก สายตาแห่งความชื่นชมต่า

งต้องจับจ้องมาที่เขา

อย่างไรก็ตาม ฟิลิปก็ไม่ใช่คนอวดรวยหรือหยิ่งยโส

ทุกคนยกแก้วขึ้นมาเพื่อดื่มไปกับเขาด้วย

เมื่อเห็นดังนั้น ฟิลิปก็รู้ได้ว่าเขาไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ เขาจิบเครื่องดื่มไปสองจิบเล็กๆ

และเมื่อถึงเวลาจ่ายเงิน พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาพร้อมกับบิลหนึ่งล้านดอลล่าร์

ฟิลิปไม่แม้แต่จะมองดูใบเสร็จราคาอาหาร เขารูดการ์ดในทันที

หลังจากรับประทานอาหาร ฟิลิปให้แอกเนสจัดการหาพนักงานขับรถส่งพวกเขากลับไปที่บริษัท โดยที่คนขับแต่ละคนได้รับเงิน 200 ดอลล่าร์ สำหรับทิป

เมื่อเขาลุกขึ้น ฟิลิปพูดพร้อมรอยยิ้ม “พวกเราไปปาร์ตี้ต่อกันเถอะ! ไปที่สมิธบาร์กัน!”

“ฟิลิป โคตรป๋าเลยว่ะ”

“มิสเตอร์คลาร์คช่างน่านับถือนัก!”

“ฉันอยากจะไปที่สมิธบาร์มานานแล้ว แต่ไม่เคยมีเงินพอสักที ได้ยินมาว่าสาวสาวที่นั่นอย่างแจ่ม”

เมื่อพนักงานเสิร์ฟได้ยินเช่นนั้น พวกเขาต่างรู้สึกอิจฉา ‘จะไปหาเจ้านายอย่างเขาได้ที่ไหนนะ เอามาให้พวกเราเยอะ ๆ เลยคงจะดี!

“มิสเตอร์คลาร์คคะ คุณอยากจะกลับไปดูมิล่าไหมคะ?” แอกเนสถามขึ้นอย่างกังวลเมื่อเธอเห็นฟิลิปตัวสั่นในขณะที่เขายืนขึ้น

“ผมไม่เป็นไร ผมจะให้พวกคุณลาหยุดสองวันหลังจากนี้พร้อมกับจ่ายเงินให้ด้วย” ฟิลิปโบกมือของเขา

คนมันมีเงินเหลือกินเหลือใช้อ่ะนะ!

ลาหยุดแต่ยังจ่ายเงินให้!

นี่ลมหอบเงินมาให้เขาหรือยังไงกันนะ?

หลังจากที่ดื่มที่นี่เสร็จ ฟิลิปและพวกของเขาก็ไปที่อื่นต่อ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเดินออกประตูไปเขาก็ได้ยินเสียงเย้ยหยันเรียกชื่อเขาขึ้น

“ฟิลิป?”