ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 75

‘นายท่านคลาร์ก?’

เวสลีย์นิ่งไป เรื่องตลกอะไรกัน!

‘นายท่านคลาร์ก?’ ไอ้บ้านี่น่ะเหรอ?’

จากนั้น ฟิลิปก็เดินขึ้นมาด้านหน้า “ผมเอง ผมคือฟิลิป คลาร์ค”

และด้วยเหตุนี้ เขาชี้หน้าเวสลีย์และออกคำสั่ง “นับตั้งแต่วันนี้ชายคนนี้ต้องออกจากอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ไป ฉันไม่อยากเห็นชายคนนี้ที่สาขาไหนก็ตาม ทำได้หรือเปล่า?”

เซย์น เยเกอร์ แสดงออกถึงความตึงเครียดอย่างเห็นได้ชัด เขาเหลือบไปมองเวสลีย์ด้วยหางตา เขาพูดขึ้น “ผมเกรงว่าคงจะไม่ได้หรอกครับนายท่านคลาร์ค”

เขารู้ว่าเวสลีย์จะต้องมีเรื่องบาดหมางกับฟิลิป คลาร์ค เป็นแน่”

แต่การที่จะไล่เวสลี่ย์ออกเพียงแค่คำพูดคำเดียว นั่นก็ดูจะเป็นสิ่งที่เซย์น เยเกอร์ไม่อาจทำได้

ถึงแม้จะทำเป็นไม่สนใจความจริงที่ว่าทำ แบบนั้นจะเป็นเรื่องที่ขัดกับกฏของโรงแรม แต่พ่อของเวสลีย์ วอร์เรนเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของโรงแรม แค่เขาคนเดียวก็ถือครองทรัพย์สินกว่าสองสามล้าน!

เพียงแค่นี้ก็เป็นเหตุผลมากพอที่จะหยุดยั้งไม่ไล่เวสลีย์ออกได้

อย่างไรก็ตามประโยคถัดมาของฟิลิปทำให้ทุกคนต้องสั่นสะเทือนไปถึงกระดูก “คุณอาจจะยังไม่รู้แต่ผมได้ซื้อกิจการทั้งหมดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ เป็นที่เรียบร้อย และตอนนี้ผมก็เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ แต่เพียงผู้เดียว”

เมื่อได้ยิน เขาเวสลีย์ก็หัวเราะดังขึ้นเป็นทวีคูณ

“นายซื้อกิจการทั้งหมดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์อย่างนั้นเหรอ? และนายถือหุ้นคนเดียว 100% ? ขอร้องแหละ นี่แกกำลังล้อเล่นกับใครอยู่ ฉันคิดว่าแกคงจะไม่รู้ว่าพ่อของฉันเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ ด้วยนะ เข้าใจไว้ด้วย!”

เซย์น เยเกอร์ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน “นายท่านครับผมเข้าใจดีว่าคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับมิสเตอร์โธมัสแต่ผมไม่แนะนำให้คุณพูดเล่นแบบนี้อีกในครั้งหน้า เท่าที่ผมทราบมายังไม่มีการเปลี่ยนแปลงผู้ถือหุ้นของงอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ในขนาดนี้”

สีหน้าของเขานิ่งขรึม ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นนายน้อยของมิสเตอร์โธมัส เขาก็คงจะจับไอ้เจ้าคนหยิ่งยโสโอหังคนนี้โยนออกไปนอกโรงแรมแล้ว

อย่างไรก็ตามสีหน้าของฟิลิปยังดูจริงใจและสงบนิ่ง

เขาดูไม่เหมือนคนที่กำลังพูดจาล้อเล่น

เซย์น เยอเกอร์เกิดความฉงนขึ้นในจิตใจ เขาไม่เห็นชื่อของมิสเตอร์คลาร์คอยู่บนรายชื่อผู้ถือหุ้นของงอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์

“อ้อ ใช่ ฉันเพิ่งซื้อมันน่ะ ฉันคิดว่าคำสั่งการเปลี่ยนโอนรายชื่อผู้ถือหุ้นคงจะมาถึงในเร็วเร็วนี้” ฟิลิป คลาร์ค ชี้แจงอย่างใจเย็น

“แม่เจ้าโว้ย ฟิลิป ถ้าคิดจะโกหก อย่างน้อยก็โกหกให้ฟังขึ้นเสียหน่อย พ่อของฉันเป็นเจ้าของหุ้นใน งอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์อยู่ 2% มันอาจจะดูไม่มากแต่มันก็เป็นมูลค่ากว่าสามถึงสี่ร้อยล้าน แกเข้าใจหรือยัง? ไอ้ยาจก” เวสลีย์เยาะเย้ย

ดิ๊ง ด๊อง!

แล้วในตอนนั้นเองโทรศัพท์ของฟิลิปก็มีเสียงแจ้งเตือนว่ามีอีเมล์เข้ามา

กดไปที่โนติฟิเคชั่นก่อนจะเอาเมล์ที่ได้รับมาให้เซย์น เยเกอร์ดู

เซย์นถึงกับงุนงง เมื่อเขาอ่านเนื้อหาที่อยู่ในอีเมล

อยู่ต่อหน้าเขาคือเอกสารรับรองสถานะสูงสุดของผู้ถือหุ้นของอาร์ค เดอ ไทร์อัมพ์ กรุ๊ป

บนเอกสารระบุชื่อผู้ถือครองหุ้นรายใหญ่ที่สุดและ มีเพียงแค่ชื่อเดียวคือ ฟิลิป คลาร์ค ผู้ถือครองหุ้นของอาร์ค เดอ ไทร์อัมพ์ กรุ๊ป 100% แต่เพียงผู้เดียว

ยิ่งไปกว่านั้น เอกสารยังลงประทับตราอาร์ค เดอ ไทร์อัมพ์ กรุ๊ป อีกด้วย

ไม่ผิดพลาดแน่ เอกสารนี้คือของจริง ไม่อย่างนั้นแล้วบทลงโทษของการปลอมแปลงเอกสารนั้นร้ายแรงมาก ไม่คุ้มแน่ที่จะมาทำเล่น ๆ

“ขอโทษด้วยครับ นายท่านคลาร์ก แต่ผมยังคงต้องตรวจสอบอีกครั้ง”

เซย์นเป็นคนไหวพริบดี เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและปลีกตัวออกไปด้านข้าง

เป็นเรื่องที่ง่ายดายสิ่งที่เขาต้องทำก็คือถามผู้ถือหุ้นของบริษัท และพ่อของเวสลีย์ก็คือตัวเลือกที่สะดวกที่สุด

เพราะพ่อของเวสลีย์ก็ถือหุ้นบริษัทอยู่สองเปอร์เซ็นต์

ถ้าเรื่องการโอนซื้อหุ้นเป็นเรื่องจริง นายท่านคลาร์คก็จะเป็นชายคนเดียวที่เขาไม่อาจจะไปแตะต้องได้ ที่จริงแล้วเขาต้องปฏิบัติต่อเขาราวกับองค์ศาสดาด้วยซ้ำ!

“มิสเตอร์วอร์เรน มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่ครับ คือว่า เอ่อ เราอยู่กับมิสเตอร์คลาร์ค เขาอ้างว่าเขาได้ซื้อหุ้นทั้งหมดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์แล้ว และดูเหมือนว่าเขาจะมีปากเสียงกันกับลูกชายของคุณ…”

อีกด้านของปลายสาย เสียงหอบหายใจของผู้ชายผสานกับเสียงครางเบา ๆของหญิงสาวทรงสเน่ห์ดังลอดมา

“เรื่องบ้าอะไรวะ? ใครคือมิสเตอร์คลาร์ค? เหลวไหล! จะซื้อหุ้นทั้งหมดของอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์ได้ ต้องมีเงินมากถึง 2 หมื่นล้าน ใครที่ไหนมันจะมีเงินไปซื้อครั้งเดียวแบบนั้นวะ

ตุ๊บ! สายตัดไป

สีหน้าของเซย์นเปลี่ยนไปเนื่องด้วยเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

กลับมาที่เวสลีย์ที่ยืนอยู่ เขายังคงจ้องฟิลิปด้วยสายตาเย็นชา เขาเยาะเย้ย “ฮ่า ฉันต้องยอมให้นายเลยจริง ๆ นี่นายจะโกหกเพื่อให้ตัวเองดูเท่ให้ได้เลยจริง ๆ ใช่ไหม แกไม่รู้รึยังไงว่าพ่อของฉันก็ถือหุ้นอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์อยู่?”

ฟิลิปส่ายหนัาก่อนจะกล่าวขึ้น “ไม่ เขาก็แค่ผู้ถือหุ้นรายเล็กดังนั้นการการเปลี่ยนโอนผู้ถือหุ้นคงจะไม่กระทบกับเขามาก”

“ฮ่าฮ่า ไร้สาระน่ะ! พ่อของฉันถือหุ้นในอัพเดทไทรอัมพ์คุณค่ากว่า 300 ถึง 400 ล้าน! 300 ถึง 400 ล้านเลยนะ! แกรู้หรือเปล่าว่ามันมีค่ามากแค่ไหน? แกคงไม่มีวันที่จะทำเงินได้มากขนาดนั้นในชีวิตนี้ วิธีที่เร็วที่สุดก็คงเป็นการโกหกเหมือนอย่างที่แกทำอยู่ตอนนี้ ช่างน่าเศร้านัก” เวสลีย์ส่ายหน้า สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก

ฟิลิปยังคงยืนกรานโดยฟังคำพูดใด ๆ เลย “ไม่เป็นไรนายสองคนพ่อลูกจะถูกโยนออกไปจากงอาร์ค เดอ ไทรอัมพ์นี่ในตอนนี้แหละ ถ้านายมีอะไรอยากจะพูด นายก็ควรจะรู้สึกสงสารตัวเองเข้าไว้ซะ”