ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 90

ฟิลิปเดินเข้ามาและวางกล่องอาหารกลางวันไว้บนโต๊ะ จากนั้นเขาก็หยิบแอปเปิ้ลขึ้นมาและเริ่มปอกเปลือก ในขณะที่ฟังการสนทนาของฆวนและวินน์อย่างเงียบ ๆ

ฆวนและวินน์แสร้งทำเป็นไม่เห็นฟิลิป ปฏิบัติต่อเขาราวกับเป็นอากาศ

“นายแน่ใจหรือพี่ฆวน? นั่นคือศาสตราจารย์… ศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ เหรอ?” วินน์ดูเหมือนจะตื่นเต้นอย่างผิดปกติ ดวงตาของเธอเป็นประกายเหมือนดวงดาว ฉายแววเป็นความหวังออกมา”

เธอรู้เรื่องเกี่ยวกับเฮนรี่ เทิร์นเนอร์ เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นแพทย์โรคหัวใจชั้นนำในระดับสากลด้วยสมญานามยักษ์ใหญ่ทางการแพทย์

ย้อนกลับไปเมื่อมิล่าได้รับการวินิจฉัยครั้งแรก วินน์ได้ค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องทั้งหมด

อาจกล่าวได้ว่าศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ เป็นปราชญ์แห่งวิชาชีพแพทย์

หากพวกเขาสามารถนำศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ มารักษามามิล่าได้ ความเจ็บป่วยของเธอจะรักษาให้หายได้ 100%

อย่างไรก็ตาม เราต้องติดต่อเขามาให้ได้

ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถพบกับยักษ์ใหญ่ทางการแพทย์ได้

วินน์ รู้อย่างดีว่าต้องใช้อำนาจและเส้นสายมากแค่ไหน เพื่อให้ศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ ตรวจดูอาการของมิล่า

วินน์ไม่สามารถตอบแทนความช่วยเหลือนี้ได้

มุมริมฝีปากของฆวนม้วนเป็นรอยยิ้ม ในขณะที่เขาพูดอย่างมีน้ำใจว่า “อย่ากังวลเลยวินน์ ฉันคิดเสมอว่ามิลาเป็นลูกสาวของฉัน เรื่องของเธอคือเรื่องของฉัน บังเอิญว่าศาสตราจารย์เฮนรี่อยู่ในริเวอร์เดลเพื่อดูงาน เธอน่าจะรู้บางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันคือที่โรงพยาบาลเทิร์นเนอร์ สาขาริเวอร์เดล บริษัทของเธอน่าจะเคยติดต่อกับพวกเขามาก่อน

“นอกจากนี้ พ่อของฉันมีความสัมพันธ์โดยส่วนตัวกับศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ ดังนั้นไม่ต้องกังวลไป ฉันจะช่วยให้เธอมั่นใจว่าทุกอย่างเกี่ยวกับการผ่าตัดของมิล่านั้นจะต้องถูกมองเห็น”

ใบหน้าของฆวนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม การแสดงออกของเขาจริงใจ

ต่อหน้าวินน์ ตราบใดที่มันเป็นสิ่งที่เธอชอบ ฆวนจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้มันสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม เขามีเพียงเป้าหมายเดียว ซึ่งก็คือการได้วินน์มาครอบครอง

ฟิลิปซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นรู้สึกไม่มีความสุขอย่างยิ่ง

เขาหมายความว่าอย่างไรที่คิดว่ามิลาเป็นลูกสาวของเขาเอง?

เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนั้น?

เป็นปกติที่วินน์จะรู้สึกละอายเล็กน้อย แต่ความรู้สึกขอบคุณของเธอเอาชนะความรู้สึกอับอายของเธอ ในขณะที่เธอกล่าวขอบคุณ “พี่ฆวน ขอบคุณมากนะคะ”

ขณะพูดนั้น เธอเลื่อนสายตาไปทางด้านข้างเล็กน้อยเพื่อมองฟิลิปที่กำลังปอกแอปเปิ้ลอยู่ด้านข้าง เธอรู้สึกค่อนข้างจะหมดหนทางและผิดหวัง

เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาเป็นพ่อที่ใส่ใจอาการของลูกสาวน้อยกว่าคนนอก

ในขณะนั้นเอง

โทรศัพท์ของฟิลิปดังขึ้น หลังจากเหลือบมองเบอร์ของผู้โทร เขาก็หันหลังเดินออกจากห้องไป

"มิสเตอร์คลาร์ค ผมจะถึงโรงพยาบาลในไม่ช้า คุณอยู่ที่ไหน?" น้ำเสียงที่แสดงความนับถือของเฮนรี่ เทิร์นเนอร์ ผ่านเข้ามาทางโทรศัพท์ เขาฟังดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ