ฟิลิปไม่ได้พูดอะไร เขาหัวเราะออกมาแทนก่อนจะปลีกตัวออกมา
มาร์ธายังคงบ่นพึมพำกับตัวเอง “แหม่ ช่างเป็นบุญตาที่ได้เจอเสียจริง”
คิ้วของเฮนรี่ขมวด นี่คือแม่ยายของมิสเตอร์คลาร์คงั้นเหรอ?
เธอช่างเหิมเกริมและหยาบคาย
มิสเตอร์คลาร์คช่างโชคร้ายที่ได้แม่ยายอย่างเธอ
“เดี๋ยวก่อนครับ!”
เฮนรี่เรียกฟิลิปเอาไว้ก่อนจะไปยื่นด้านหน้าเขา
เขาไม่ชอบใจในท่าทีของแม่ยายคนนี้ ดังนั้นเขาจึงอยากจะทำอะไรบ้างอย่างเพื่อมิสเตอร์คลาร์ค
“”คนนี้คือใคร?” เฮนรี่ถามฆวนด้วยเสียงเย็น
ฆวนรีบตอบกลับด้วยความสุภาพ “ศาสตราจารย์เทอร์เนอร์ครับนี่คือ…”
แต่ก่อนที่การแนะนำตัวจะจบลง มาร์ธาก็เอ็ดขึ้นมาเสียก่อน “แล้วแกเป็นใคร ตาแก่ขี้บ่น! มีอะไร แกอยากจะช่วยพูดแทนไอ้บื้อนี่งั้นเหรอ?”
ตาแก่ขี้บ่น?
ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกตะลึงไปจนพูดไม่ออก!
นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีตั้งแต่เป็นอาจารย์แพทย์มาที่เฮนรี่ถูกด่าว่าและทำกริยาแบบนี้ใส่
และในตอนนี้เขาก็รู้สึกโกรธมาก เลือดในตัวพลุ่งพล่าน
หมอผู้ช่วยของเขาสองคนที่ยืนอยู่ด้านข้างรู้สึกเช่นเดียวกัน พวกเขาจ้องกลับอย่างเย็นชา คันไม้คันมืออยากจะเข้าไปฉีกปากผู้หญิงคนนั้นเสียเหลือเกิน
ส่วนฆวนนั้นยิ่งตกตะลึงไปมากกว่าอีก เขารีบกระชากแขนของมาร์ธา “ป้ามาร์ธา อย่าหยาบคายสิครับ เขาคือ…”
“ฉันไม่สนหรอกใครก็ตามที่มาออกหน้าแทนไอ้คนไร้ประโยชน์ฟิลิปนั่นก็คงไม่ได้ดีกว่ากันสักเท่าไหร่หรอก ละดูนายสิ แก่ขนาดนี้ยังแต่งตัวซะเว่อวัง! นี่นายพยายามจะล่อลวงเด็กสาวอยู่งั้นรึไง? ช่างไม่เจียมสังขารตัวเองเอาซะเลยนะ!”
หากมาร์ธาได้ตำหนิใครเธอจะไม่ยั้งอารมณ์ของเธอไว้เลย และคำพูดของเธอก็เจ็บแสบมาก
“พูดอะไรบ้างสิ ตาแก่! เมื่อกี้ยังบ่นฉอด ๆ อยู่เลย ทำไมตอนนี้เงียบไปซะล่ะ? รึฉันไปจี้ใจดำเข้า? ตาแก่น่าไม่อาย! เหอะ!” มาร์ธากอดอกอย่างเหย่อหยิ่งพร้อมกับเลิกคิ้วของเธอ
คำพูดของเธอจิกกัดร้ายกาจราวกับแม่ค้าปากตลาด สาปแช่งเฮนรี่ลึกเข้าไปถึงแก่น
ในสายตาของเธอแล้วไม่มีอะไรให้เธอต้องกลัว
ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างตกตะลึงกันไป
ฆวนตกใจกลัวมากเสียจนตัวสั่นไปหมด
ด้านนึงก็แม่ของวินน์ และอีกด้านก็ศาสตราจารย์แพทย์ผู้ทรงอิทธิพล
“ป้ามาร์ธา! ป้ารู้รึเปล่าว่านี้คือใคร?” ฆวนเริ่มกระวนกระวาย เขาดึงมาร์ธาหลบมาด้านข้างก่อนจะอธิบาย “นั่นคือเฮนรี่ เทิร์นเนอร์!”
“เฮนรี่คือใคร? ฉันไม่สนหรอกนะว่าเขาคือใคร ฉันไม่รู้จัก” มาร์ธาโบกมือปัดอย่างไม่ไยดีท่าทีราวกับหญิงชาวบ้านที่โง่เขลา
“ป้ามาร์ธา! ป้ามีปัญหาใหญ่แล้วแหละ ศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ เป็นหมอชื่อดังที่เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก และยังเป็นตำนานของวงการแพทย์ในประเทศเราอีกด้วย! เขาเป็นแขกกิตติมศักดิ์ของ แฮงค์ โมสบี เจส เวด และเฮคเตอร์ ลี! แม้แต่เหล่าชนชั้นสูงในประเทศเราก็ยังเป็นคนไข้ของเขาอีกด้วย!”
ฆวนหวาดกลัวลนลาน เธอลนหาทีชัด ๆ
ถ้าพวกเขาไปทำให้คนคนนี้ไม่พอใจ อาจจะต้องตัดหัวตัวเองสิบครั้งจนกว่าพวกเขาจะได้รับการให้อภัย!
“หื้อ?”
เมื่อมาร์ธาได้ยินที่ฆวนบอก เธอก็ตกใจกลัวจนแทบจะล้มทั้งยืน!
“นี่…นี่มัน…นี่ตาแก่นี่มีอำนาจมากถึงขนาดนั้นเชียวรึ?” มาร์ธาแอบชำเหลืองมองอย่างหวาดหวั่นไปทางเฮนรี่ที่ยืนด้านข้าง สีหน้าของเขานิ่งแข็งราวกับหิน และเมื่อสบตาเข้ากับสายตาเย็นชาของเขาเธอถึงกับขนลุกตัวสั่น
“เขารู้จักกับพวกนักธุรกิจที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลในโอเรียนต้า และเหล่าชนชั้นสูงในประเทศก็ต่างเป็นคนไข้ของเขา”
มาร์ธาเกือบจะเป็นลมล้มพับไปด้วยความตกตะลึง
เธอมักจะทำตัวหยิ่งจองหองและข่มคนอื่นไปทั่ว แต่ในตอนนี้ใครบางคนที่มีอำนาจเหลือล้นยิ่งกว่าได้มาอยู่ตรงหน้านี้แล้ว มาร์ธาไม่แม้แต่จะกล้าหายใจเสียงดัง เธอกระวนกระวายเป็นอย่างมาก
หลังจากที่เขาพูดกับมาร์ธาเสร็จ ฆวนก็รีบเดินกลับมาหาศาตราจารย์ เทิร์นเนอร์ เขาโค้งคำนับพร้อมกับกล่าวคำขอโทษอย่างนับไม่ถ้วน “ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ ผมต้องขอโทษด้วยครับ ป้ามาร์ธาไม่รู้จักคุณ เธอก็เลยพูดอะไรออกแบบนั้น ผมต้องขอโทษแทนเธอที่ทำให้คุณไม่พอใจด้วยครับ”
หึ่ม!
เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ไม่ใช่คนที่ใครจะมาพูดด้วยได้ง่าย ๆ เขาทำเสียงพึมพัม สีหน้าเย็นยะเยือก
ณ ตอนนี้ มาร์ธาตระหนักขึ้นได้ว่าเธอควรจะพูดอะไรบางอย่าง เธอจึงรีบเดินเข้าไป
เธอเดินเข้าไปหาพร้อมกับยิ้มเปี่ยมไปด้วยคำขอโทษ และกล่าวขึ้น “เช่นนั้น ฉันก็ต้องขอโทษด้วยค่ะ ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ ฉันไม่รู้ว่าคุณคือใคร ฉันต้องขอโทษคุณไว้ตรงนี้ด้วย ขอโทษนะคะ”
มาร์ธาตัวสั่นด้วยความกลัว ถึงแม้เธอจะเป็นคนหยิ่งผยองชอบออกคำสั่งกับคนไปทั่ว แต่เธอก็ทำแบบนั้นแค่กับฟิลิป เมื่อเธอเจอคนจริงอย่างเฮนรี่มีหรือที่เธอจะกล้า
“แค่คำขอโทษก็พองั้นเหรอ?” คุณบอกว่าผมเป็นตาแก่งั่งและไม่เจียมสังขารตัวเองไม่ใช่งั้นเหรอ?!”
สายตาของเฮนรี่เย็นยะเยือก ทะลุทะลวง เพียงแค่สายตาธรรมดาของเขาก็ทำให้คนคนนึงต้องมาคุกเข่าลงต่อหน้าได้ “ถ้าผมไม่ได้ให้บทเรียนกับพวกคุณในวันนี้ ผม เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ ก็จะไม่เป็นหมออีกต่อไป!”
กลุ่มคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ!
ถ้าเฮนรี่โกรธขึ้นมาคนทั้งริเวอร์เดลจะต้องตกตะลึง!
สิ่งเดียวที่มาร์ธารู้สึกในตอนนี้คือความสิ้นหวัง เธอเกือบจะคุกเข่าลงแล้วเสียด้วยซ้ำ!
ฆวนมีเหงื่อชื้นออกท่วมหัว เขาได้คิดหาทางแก้ปัญหาเรื่องเข้าใจผิดนี้เอาไว้แล้ว
“มิสเตอร์เทิร์นเนอร์ ช่วยเห็นแก่ผมและได้โปรดปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะนะครับ”
และในตอนนั้นเอง น้ำเสียงราบเรียบแต่กลับฟังดูแปลกแยกไม่เข้าพวกก็ดังขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทอันดับหนึ่ง