ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 95
และตอนที่เธอพูดออกไปนั้น มาร์ธาก็ได้คิดหาวิธีหลายร้อยวิธีที่จะจัดการแก้แค้นฟิลิปในภายหลังไว้แล้ว
และในขณะที่ฆวนกำลังจะถามว่าเขาจะขอเข้าพบได้เมื่อไหร่ เฮนรี่ก็ได้เดินออกไปเสียแล้ว
ฆวนลนลานตกใจและรีบวิ่งตามเขาออกไป
เหลือแค่มาร์ธาและฟิลิปที่ยังยืนอยู่ตรงนั้น อีกฝ่ายจ้องไปที่ฟิลิปอย่างดุเดือด สายตาของเธอลุกโชนด้วยความโกรธ
“แม่ครับ แม่ไม่ได้…”
เพี๊ยะ!
ก่อนที่ฟิลิปจะทันได้พูดจบ มาร์ธาก็ตบหน้าเขาเสียก่อนและด่าออกมา “เป็นยังไงบ้างล่ะ? รู้สึกดีมากเลยสินะที่ทำให้ฉันขอโทษแกได้?”
“ถ้าฉันไม่ได้จัดการแกในวันนี้ก็อย่ามาเรียกฉันว่าคนตระกูลเยทส์เลย!”
ฟิลิปพูดไม่ออก แก้มของเขาปวดตุ๊บ ๆ และร้อนผ่าวไปด้วยความเจ็บปวด เขากำมือแน่นในกระเป๋ากางเกงของเขา
“อ้อ นี่แกไม่พอใจอย่างนั้นเหรอ? มาสิ เขามาตบนังแก่คนนี้เลยถ้าแกแน่จริง เอาสิ ตบฉันเลย” มาร์ธาท้าทายฟิลิปขึ้นมา
ผู้คนต่างเข้ามามุง
แต่แล้วมาร์ธาก็ยอมแพ้ ก่อนที่เธอจะจากไปเธอจ้องฟิลิปปอย่างดุดัน ก่อนจะก่นด่าเขา “ไอ้คนไร้ประโยชน์ รีบ ๆ ตายแล้วกลับชาติมาเกิดซะ! แล้วก็พาลูกนอกคอกของแกไปด้วยล่ะ!”
ลูกนอกคอก?
นี่เธอเรียกมิล่าว่าลูกนอกคอก!
มิล่าคือเลือดเนื้อเชื้อไขของลูกสาวของเธอ มิล่าเป็นหลานสาวของเธอ!
แต่ก่อนเมื่อมาร์ธาด่าเขา เขาก็แค่อดทนอดกลั้นเอาไว้ แต่วันนี้เป็นที่แน่ชัดแล้วว่ามาร์ธาได้ล้ำเส้นเขามามาก!
“มาร์ธา เยทส์! ผมขอเตือนคุณเอาไว้นะ คุณจะด่าผมก็ได้ แต่อย่ามาแตะต้องมิล่า เธอก็คือหลานสาวของคุณ!”
ฟิลิปจ้องมาร์ธา ดวงตาของเขาแดงก่ำในขณะที่ด่าเธอ เขาโกรธจัดและไม่ยับยั้งอารมณ์ของตัวเองไว้อีกต่อไป
ณ ตอนนั้น ปฏิกิริยาแรกของมาร์ธาคือรู้สึกกลัว เธอไม่คาดคิดว่าฟิลิปที่เป็นเพียงแค่คนไม่เอาไหนมาตลอดจะกล้ามาขึ้นเสียงใส่เธอ!
นี่เขาคิดจะฝืนชะตาฟ้าอย่างนั้นเหรอ?!
กล้าดียังไงมาตะคอกใส่เธอ! และนี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้ายเช่นเดียวกัน
“ฟิลิป คลาร์ค แกเรียกฉันว่าอะไรนะ? ก็ได้ ในเมื่อแกกล้ามาเรียกชื่อฉันเต็มยศแบบนี้ กล้าหาญดีนี่ กล้าแม้กระทั่งมาขึ้นเสียงโกรธแม่ยายของตัวเอง! ได้ ได้ ได้เลย…ในตระกูลนี้ ถ้ามีฉันก็ต้องไม่มีแก! วันพรุ่งนี้แกกับลูกนอกคอกของแกพากันออกไปซะ ย้ายออกจากบ้านที่ฉันซื้อให้พวกแกซะ!”
มาร์ธาเดือดจัด เธอพ่นคำด่าออกมาอย่างกับหญิงปากร้าย
แต่กระนั้น ฟิลิปก็พูดขึ้น “แม่ บ้านหลังนั้นไม่ใช่แม่คนเดียวที่เป็นคนซื้อ แม่ไม่มีสิทธิ์มาไล่พวกเราไป และอีกอย่างถ้าแม่ไล่ผมออกไปจริง ๆ แม่จะต้องมานั่งเสียใจทีหลังแน่นอน”
“เหอะ!” มาร์ธายิ้มเยาะอย่างดูถูก “ทำไมฉันต้องเสียใจที่โยนเศษขยะอย่างแกออกไปด้วย? สิ่งที่ฉันเสียใจมากที่สุดในตอนนี้ก็คือปล่อยให้วินนี่แต่งงานกับคนอย่างแก!”
ในขณะที่มาร์ธากำลังพ่นคำด่าไม่ยั้งออกมานั้น ฟิลิปก็หันหลังกลับแล้วเดินออกมา
“นี่แกคิดว่าแกจะไปไหน? เรายังคุยกันไม่จบเลยนะ…”
ฟิลิปกลับไปที่ห้องผู้ป่วยและเอาชามโจ๊กที่เขาทำออกมา ที่จริงแล้วเขาอยากจะป้อนวินน์เองแต่เธอก็ปฏิเสธในทันทีและลงมือจิบโจ๊กจากชามด้วยตัวของเธอเอง
ไม่นานหลังจากนั้น ฆวนก็เดินเข้ามาและพูดขึ้น “วินน์ ผมต้องขอโทษด้วยจริง ๆ มีบางอย่างเกิดขึ้นกับทางด้านของศาสตราจารย์เทิน์นเนอร์ ดังนั้นผมจึงต้องไปที่นั่น แต่ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะจัดการเรื่องของมิล่าให้เรียบร้อยเอง”
หลังจากนั้นฆวนก็รีบเร่งออกไปในทันที
ถึงแม้ว่าวินน์จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็ดูออกว่ามันจะต้องเป็นเรื่องเร่งด่วน เธอพูดกับฆวนสองสามคำ บอกกับเขาว่าไม่ต้องกดดันตัวเองมากเกินไป
ฟิลิปยังคงไม่พูดอะไรสักคำตั้งแต่เข้ามา เขาเก็บจานชามและล้างให้เรียบร้อย ในขณะที่วินน์เอนตัวพิงอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง คิดถึงใครบางคน ใครบางคนที่จะสามารถช่วยเธอได้
คนคนนั้นก็คือมิสซิสคลาร์ค
ในขณะที่เธอคิดอยู่นั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาค้นหาเบอร์โทรศัพท์ของมิสซิสคลาร์ค หลังจากลังเลอยู่นานเธอก็เตรียมใจได้และกดโทรออกเบอร์นั้น
เมื่อคิดดูแล้วในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน มิสซิสคลาร์คจะต้องช่วยเธอแน่
“ฉันเดินผ่านเข้าไปในโลกของเธอและได้ผ่านช่วงเวลาที่มันบานสะพรั่ง ได้โปรดเดินไปข้างหน้าและไม่ต้องหลังกลับมาฉันจะเป็นคนรอเธออยู่ตรงนี้ที่ปลายทางเอง”
เป็นเสียงรอสายที่ฟังดูคลับคล้ายคลับคลา และในขณะเดียวกันนั้นเมื่อเสียงรอสายของปลายสายยังคงดังอยู่ เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์อีกเครื่องก็ดังขึ้นในห้องผู้ป่วย
“พ่อคะ พ่อคะ เราจะไปที่ไหนกันคะ
อย่ากลัวไปเลยนะถ้าฉันยังอยู่ตรงนี้
ที่รัก ที่รัก ผมจะจะเป็นร่มไม้ใหญ่ให้คุณเอง
ผมจะอยู่ดูพระอาทิตย์ขึ้นกับคุณตลอดชีวิตของผมเอง…”
นี่มันคุ้นมาก!
นั่นก็เพราะเพลงนี้คือเพลงที่ฟิลิป วินน์และมิล่าร้อง และถูกตั้งเป็นเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์อีกด้วย
วินน์ประหลาดใจ เธอค่อย ๆ เลื่อนโทรศัพท์ออกจากหูในขณะที่มองตามหาเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นในห้อง ในที่สุดสายตาของเธอก็ไปหยุดอยู่ที่เสื้อแจ็คเก็ตของฟิลิปที่เขาถอดแขวนไว้ตอนเข้ามาในห้องเมื่อครู่
วินน์จ้องไปที่เบอร์ที่เธอกดโทรออกในมือ เธอกดโทรหามิสซิสคลาร์คแน่นอนไม่ใช่ฟิลิป
นี่มันแค่เรื่องบังเอิญอย่างนั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทอันดับหนึ่ง