ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 97

เมื่อเห็นฟิลิปเดินออกไปแล้ว เธอก็หันกลับมาคว้าแขนวินน์และพูดขึ้นอย่างจริงจัง “โธ่ วินนี่ แม่บอกลูกแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมยังอยากอยู่กับไอ้เจ้าขยะนี่อีก? ในโลกนี้มันไม่มีผู้ชายดี ๆ อีกแล้วรึไง? แม่ว่าไอเดนก็ไม่แย่นะ เขาดูดีและมีชาติตระกูล และอีกอย่างเขาก็ปฏิบัติต่อพ่อของลูกและแม่เป็นอย่างดีด้วย”

วินน์รู้สึกหมดหนทาง เธอรู้ว่าแม่ของเธอต้องทำเรื่องอะไรไม่ดีแน่ ๆ

“แม่คะ ได้โปรดหยุดพูดเถอะนะ หนูไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้”

วินน์พูดอย่างเหนื่อยใจ เธอกลับขึ้นเตียงไปและพลิกตัวกลับไปนอนตะแคงอีกด้าน

แต่มาร์ธาก็ยังคงพูดต่อไป “ถ้าแกไม่ชอบไอเดน ฆวนก็ไม่เลวนะ ฉันเห็นว่าเขาดูทำงานยุ่งมากช่วงนี้ ผู้ชายแบบนี้หาไม่ได้ง่าย ๆ ในยุคนี้แล้วนะ”

เมื่อวินน์ไม่ตอบ มันทำให้เธอโกรธจนโอดครวญออกมา

“นังลูกคนนี้นี่! ทำไมถึงดื้อด้านนักนะ? ไอ้เจ้าฟิลิป คลาร์ค นั่นมันมีอะไรดีนักหนา? มันหาเงินก็ไม่ได้และหน้าตาทางสังคมก็ไม่มี เพื่อน ๆ ของมันก็จนกว่าคนอื่น ๆ กันทั้งนั้น ผู้ชายแบบนี้มันก็แค่ขยะของสังคม”

“ฉันไม่สนใจหรอกว่าแกจะตกลงหรือไม่ตกลง แกเป็นลูกของฉัน ฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจ แกต้องหย่ากับฟิลิป!”

มาร์ธาแอบตัดสินใจอย่างลับ ๆ เรื่องการแต่งงานของลูกสาวและความสุขในอนาคตแทนลูกสาวไปแล้ว เธอต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง

วินน์เหนื่อยที่จะฟัง ไม่สนใจแม่ของเธอพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปรง

มาร์ธากระซิบอะไรอีกสองสามคำ ก่อนจะรีบหยิบกระเป๋ามาถือและเดินออกจากโรงพยาบาลไป

ฟิลิปกำลังจะกลับไปที่บริษัทหลังจากออกมาจากโรงพยาบาล

มิล่ายังคงอยู่ที่สถานรับเลี้ยงเด็ก ช่วงนี้มีเรื่องวุ่นเยอะแยะมากมายทำให้เขาไม่มีเวลาดูแลเธอ

ในขณะที่กำลังขี่สกูตเตอร์ไฟฟ้าอยู่นั้น โทรศัพท์ของฟิลิปก็ดังขึ้น สายที่โทรเข้ามาคือลินน์

เธอโทรหาเขาทำไมนะ?

เมื่อกดรับสายเสียงเย็นของลินก็ตะโกนผ่านเข้ามา “ฟิลิป มาที่สตาร์ไลท์บาร์เดี๋ยวนี้! มาภายใน 10 นาที! ถ้านายมาช้าฉันจะบอกเรื่องของนายต่อหน้าวินน์!”

คลิ๊ก!

ปล่อยสายถูกตัดไปหลังจากที่เธอพูดจบ

ฟิลิปไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะรีบขี่สกู๊ตเตอร์ ไปที่สตาร์ไลท์บาร์

เมื่อเขาไปถึงเขาก็ได้เห็นวัยรุ่นเจ็ดแปดคนล้อมรอบลินน์และเพื่อนของเธออีกสี่คนอยู่ที่ล็อบบี้บาร์เอาไว้

เป็นผู้ชายสองคนและผู้หญิงสามคน

ฟิลิปรู้สึกคุ้นหน้าผู้ชายสองคน นั่นก็คือไคล์ ลียงและเจคอป เวลส์

ไคล์และเจคอปทั้งคู่มีแผลอยู่บนใบหน้า แก้มของพวกเขาแดงและช้ำ แลถพวกเขายังมีแผลอยู่ที่หางตาของอีกด้วย

เมื่อฟิลิปไปถึงลินน์ลุกขึ้นยืนและต่อว่าเขาอย่างจองหองง “ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ! ฉันบอกให้นายมาถึงใน 10 นาทีไม่ใช่เหรอ?!”