ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 98

สีหน้าของฟิลิปถมึงทึง เขาไม่เข้าใจ ทำไมลินน์ที่เป็นแค่นักศึกษามหาวิทยาลัยถึงได้ไปติดเงินคนอื่นถึง 100,000 ดอลลาร์?!

“เกิดอะไรขึ้น?” ฟิลิปถามขึ้นเบา ๆ

ลินน์รู้สึกไม่สบายใจและเมื่อเธอเห็นว่าฟิลิปจ้องมาที่เธอ ตัวเธอก็ขนลุกซู่ขึ้นมา เธอรู้สึกราวกับว่าถูกขอทานข้างถนนสอบสวนอยู่

“รีบ ๆ ถอนเงินออกมาสิ นายอยากจะเห็นฉันถูกพวกเขาจับไว้ต่ออย่างนั้นเหรอ?” ลินน์จ้องมายังฟิลิป เขายังคงยืนงงอยู่ตรงนั้นรางกับคนโง่

แม้ว่าไคล์และเจคอปจะกลัวดิค เจย์สัน แต่พวกเขาไม่กลัวฟิลิป ในเมื่อฟิลิปมาที่นี่ก็แสดงว่าเขากลัวลินน์ นั่นก็หมายความว่าเขาจะยอมจ่ายเงินเพื่อช่วยพวกเขา

”บ้าเอ๊ย! แกมองอะไรของแก! รีบถอนเงินออกมาซะ!” ไคล์ทุบโต๊ะและตะโกนออก

ในสายตาของเขาฟิลิปเป็นแค่ไอ้งั่งคนนึง

อย่างไรก็ตามในเวลาถัดมา ฟิลิปจ้องไปที่ดิค เจย์สัน ด้วยสายตาเย็นชาและพูดขึ้น “ฉันไม่มีเงินหรอกนะ แต่ฉันต้องพาเธอไปกับฉันด้วย ส่วนอีกสองคนนั้นฉันไม่รู้จักพวกเขา”

ทุกคนต่างตกตะลึงไปจนพูดไม่ออก!

ไม่มีใครคาดคิดว่าฟิลิปจะพูดเช่นนั้นต่อหน้าดิค เจย์สัน!

ก่อนหน้าที่ฟิลิปจะมาถึง พวกเขาต่างรู้จักฟิลิปผ่านการบอกเล่าของลินน์ ฟิลิป คลาร์ค ชายผู้ไม่เอาไหน นั่นคือสิ่งที่พวกเขาได้รับฟังมา

และเหตุผลที่ลินน์เรียกเขามาก็เพราะเธอสามารถที่จะข่มขู่เขาได้ง่าย ๆ เขาคือเป้าหมายที่ง่ายที่จะยอมถอนเงินออดมาเพื่อช่วยเธอ

อย่างไรก็ตามดูเหมือนมันจะไม่เป็นไปอย่างที่คิด ฟิลิปดูท่าจะมั่นใจเป็นอย่างมาก! เมื่อเผชิญหน้ากับดิค เจย์สันแห่งสตาร์ไลท์บาร์ เขาดูไม่เกรงกลัวเลยสักนิด

ในขณะนั้นเอง ลินน์ที่กลัวและโกรธเป็นอย่างมากลุกขึ้นยืนเเละเดินตรงเข้ามา ตบหน้าเขาและด่ากราด “ฟิลิป พอได้แล้ว! นายพูดกับดิค เจย์สัน แบบนั้นได้เหรอ? ถ้านายไม่มีเงินก็ออกไปเดี๋ยวนี้! อย่ามาทำให้ฉันขายหน้าที่นี่!”

อย่างไรก็ตาม การตบของลินน์ยังไม่ทันจะมาถึงใบหน้าเขาได้ ข้อมือบางของเธอถูดฟิลิปหยุดกลางอากาศไว้ได้ก่อน

“ลินน์ จอห์นสตัน ถ้าเธอยังอยากจะออกไปจากที่นี่ ก็ไปนั่งตรงนั่นซะ!” ใบหน้าของฟิลิปขุ่นมัว ดวงตาของเขาเย็นชา

ลินน์รู้สึกกลัวเขาขึ้นมาเนื้อตัวของเธอสั่นไปหมด เธอไม่เคยรู้สึกถึงความมีอำนาจที่แผ่ออกมาจากฟิลิปแบบนี้มาก่อน

เย็นชาเหลือเกิน!

ช่างน่ากลัว!

มันน่ากลัวเสียยิ่งกว่าตอนเธอเผชิญหน้ากับดิค เจย์สันเสียอีก

ลินน์ทำเสียงฮึดฮัด และรู้สึกกลัวมากเสียจนขาของเธอสั่น เธอรีบนั่งลงและจ้องไปที่ฟิลิปอย่างหงุดหงิด

นี่ใช่พี่เขยที่ยอมให้คนอื่นดูถูกของเธอจริง ๆ งั้นเหรอ?

ไคล์และเจคอปเองก็เงียบไปเช่นกันในตอนนี้ พวกเขานั่งคอตกอยู่ที่มุมหนึ่งในขณะที่กระซิบกระซาบกัน

เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็ไม่สามารถออกไปจากที่นี่ด้วยความช่วยเหลือของไอ้คนไม่เอาถ่านนั่นแน่นอน”

ในตอนนั้นเอง ดิคก็หัวเราะเยาะออกมาก่อนจะพูด “พี่ชาย ถ้าไม่มีเงินก็ออกไปซะ อย่ามาขวางทาง เข้าใจรึเปล่า?”

ดิคไม่พอใจเป็นอย่างมาก

แต่ดิค เจย์สัน ก็ไม่ใช่คนที่จะทำตัวอันธพาลไปในทุกครั้งที่มีเรื่องขัดแย้ง ไม่เช่นนั้นเขาคงจะดูแลสตาร์ไลท์บาร์ไม่ได้

“เธอเป็นน้องสะใภ้ของฉัน ฉันเองก็ไม่ได้อยากสร้างปัญหา ฉันจะพาเธอออกไปแล้วจะทำเหมือนเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ไว้ฉันจะหาทางจ่ายเงินที่เธอติดนาย” ฟิลิปพูดอย่างราบเรียบ

100,000 ดอลลาร์ ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลยแต่เขาต้องพาตัวลินน์ออกไปก่อนตอนนี้ อันที่จริงแล้วเขาไม่ได้สนใจเลยว่าลินน์จะอยู่หรือจะตาย แต่ถึงอย่างไรเธอก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของวินน์ ถ้าเขาช่วยได้เขาก็จะช่วย

เมื่อเห็นว่าทุกคนเงียบไปฟิลิปจ้องหน้าลินน์ ก่อนจะพูดขึ้น “ไปกันเถอะ”

ลินน์ลังเลอยู่สักพัก และเมื่อเธอกำลังจะลุกขึ้นยืน ลูกน้องอันธพาลของดิคที่อยู่ข้างเธอก็กดไหล่เธอเอาไว้

ดิคหันกลับมามองที่ฟิลิปอย่างเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้น “พี่ชาย อย่าหาเรื่องใส่ตัวเองหน่อยเลยนะ ในเมื่อนายไม่มีเงิน ก็ให้เมียของนายหรือคนในครอบครัวหาเงินมาซะ”

และด้วยเหตุนี้ ดิคก็ดีดนิ้ว เหล่าลูกน้องของเขาก็ส่งเอกสารหลักฐานการยืมเงินให้กับเขา “นี่คือจำนวนเงินที่ลินน์ จอห์นสตัน ยืมไปจากฉันเมื่อสามเดือนก่อน จำนวนเงินทั้งหมด 60,000 ดอลล่าร์ รวมดอกเบี้ยก็จะเป็นจำนวนเงิน 103,000 ดอลลาร์ ฉันเองก็ไม่อยากให้มันต้องถึงขั้นฆ่าแกงกัน ตราบใดที่นายหาเงินมาให้ฉันได้ 100,000 ดอลลาร์ นายก็พาตัวพวกเขาไปได้”

หลังจากพูดจบ ดิคก็เอนตัวลงพิงโซฟาและสูบบุหรี่อย่างเฉยเมย

“ฉันไม่มีเงินติดตัวมาด้วย แต่ฉันสามารถถอนเงินมาให้นายทีหลังได้นะ” ฟิลิปพูด

ดิคหมดความอดทนเขาเตะโต๊ะกาแฟอย่างฉุนเฉียว และพูดขึ้นด้วยความโกรธ “ แกมาทำอะไรที่นี่วะถ้าแกไม่มีเงิน? มาวิ่งเล่นงั้นเหรอ?! ปล่อยตัวไอ้ขยะนี่ไปซะ!”

หลังจากที่เขาพูดจบ ลูกน้องสองคนก็พูดขึ้นกับฟิลิป “ลูกพี่ดิคให้แกไปได้แล้ว ไม่ได้ยินรึยังไง?!’

ฟิลิบชี้ไปที่ลินน์ก่อนจะพูดขึ้นช้า ๆ “เธอต้องไปกับฉันด้วย”

“

“รีบไสหัวไป!” สองคนนี้เริ่มที่จะหมดความอดทน

ไอ้งั่งนี่มันช่างดื้อด้านจริงเชียง มันไม่เข้าใจที่ลูกพี่ดิคพูดหรือยังไงกัน?

อยากโดนทุบหัวแบะสักทีหรือไง ถึงจะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหนอย่างนั้นเหรอ?

อย่างไรก็ตาม...

ฟิลิปยังคงสงบนิ่งจ้องมองไปที่เด็ก ๆ และพูดขึ้นฉันจะจ่ายเงินที่เธอติดนายอยู่ให้ แต่นายต้องปล่อยเธอไป”

“ผมด้วย ผมด้วย”

“พวกเราด้วยสิลุง

เพื่อนของลินน์รีบพูดขัดขึ้นอย่างมีความหวังว่าจะได้ออกไปด้วย

ดิคเลิกคิ้วขึ้น สีหน้าของเค้าไม่พอใจในขณะที่เขาจองไปที่ฟิลิป

มันอยากจะตายรึยังไงกัน?