ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม นิยาย บท 699

บทที่ 699 ตอนพิเศษ 5-เจ้าสามโจวกุยหลาย

เจ้าใหญ่ลุยทางการทหาร เจ้ารองลุยทางการเมือง ลูกชายคนเล็กอย่างเจ้าสามโจวกุยหลายจึงเลือกลุยทางธุรกิจ

เมื่อก่อนตอนพ่อเขาเปิดร้านเกี๊ยว เขามีความปรารถนาเดียวคืออีกหน่อยตัวเองจะเปิดโรงงานเกี๊ยว และเป็นราชาเกี๊ยว

แต่หลังจากนั้นความคิดก็เปลี่ยนไป ไม่ได้ไปทำเกี๊ยวอย่างพ่อเขา

ปลายยุค 80 เขากับพี่เขยรองเปิดร้านไวน์ร้านแรกด้วยกัน จากนั้นเปิดร้านที่สองกับแม่เขา

ร้านไวน์ทำกำไรดีทั้งสองร้าน โดยเฉพาะหลังที่บริหารจนคุ้นชินแล้ว แถมเจ้าหนุ่มนี่ก็รู้จักคนเยอะ ไม่รู้ไปหาคนมาจากไหนตั้งมากมาย ก็ไปลงทุนเปิดผับกันเลย

แต่ในเวลาต่อมาผับนั้นก็ถูกปิด ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่นใด สาเหตุมาจากมีเรื่องชกต่อยกัน แต่เจ้าสามก็ไม่เสียเปรียบ การบริหารผับเหมือนเปิดโลกใบใหม่ให้เขา เจ้าเด็กนี่จึงหันไปทำธุรกิจผับบาร์

ลงทุนกับพี่เขยรองของเขาบ้าง ไม่ก็เปิดเองบ้าง หาเงินได้ไม่น้อยเลยล่ะในสมัยยุค 90

แต่ถึงอย่างนั้นก็โดนแม่บิดหูสั่งสอนบ่อย ๆ หากบังอาจแตะของไม่ดีเข้าแม้แต่อย่างเดียว เธอจะไม่นับเขาเป็นลูกชายอีก

ทว่าเจ้าสามก็โตมาภายใต้การอบรมสั่งสอนที่ดี ผับของเขาไม่มีของไม่ดีเทือกนั้น เป็นผับที่เป็นเพียงผับจริง ๆ

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ก็ยังหาเงินได้มากอยู่ดี

ร้านไวน์ของเขาก็ขยายสาขาเรื่อย ๆ พ่อแม่เขายังไม่รู้เลยว่าเฉพาะในปักกิ่งก็มีอยู่หลายสิบสาขาแล้ว

พ่อแม่เขามารู้ตอนออกไปข้างนอกและบังเอิญไปเจอสาขานู้นสาขานี้ พอถามถึงรู้ว่าเปิดมาเยอะขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

ไอ้เด็กบ้าอย่างเจ้าสามกลับมีจุดด่างพร้อยใหญ่ในเรื่องความรัก

เขามีความคิดอยากจะแต่งภรรยาตั้งแต่สมัยอายุ 20 ต้น ๆ แต่พอถึงอายุ 23 ปีเขาก็ไม่อยากแต่งภรรยาแล้ว

คิดแต่จะเล่นสนุกไปวัน ๆ

และโดยที่หลินชิงเหอและโจวชิงไป๋ไม่รู้ เขาก็มีอดีตกับดาราสาวยุค 90 คนหนึ่ง

กว่าที่คุณชายเสเพลผู้นี้จะอยากตั้งรกรากก็ตอนอายุ 30 ปี เขาได้แต่งงานกับคนที่รู้จักเอง

ตระกูลนั้นเป็นตระกูลใหญ่ของปักกิ่งเหมือนกัน แต่หลินชิงเหอและโจวชิงไป๋ไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก เพราะตระกูลนั้นไม่ค่อยจะดี ชื่อเสียงก็แย่ ผ่านการพยายามล้างมลทินมา

ถึงล้างมือในอ่างทองคำแล้วก็จริง แต่ก็ไม่ค่อยสง่าผ่าเผยเท่าไรนัก

เพียงแต่แม่นางคนนั้นเป็นคนดีจริง ๆ ถ้าว่าตามที่หลินชิงเหอพูดก็คือ เจ้าสามบ้านเธอจับได้อยู่หมัด

เธอเองก็เป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยเหมือนกัน ตอนที่ทั้งคู่แต่งงานบ้านฝ่ายหญิงให้รถเก๋งคันหนึ่งเป็นสินสอด ของนอกเหนือจากนี้ก็ไม่น้อยเช่นกัน ดูออกว่าพึงพอใจในตัวลูกเขยอย่างโจวกุยหลายมาก

ด้วยทุนทรัพย์และเส้นสายของบ้านโจวในตอนนี้ ต่อให้บ้านนู้นมีความสามารถเหมือนกัน แต่ก็ทำอะไรบ้านโจวไม่ได้ ดังนั้นหลังจากที่เจ้าสามแต่งงานแล้ว ถึงแม้ทั้งสองบ้านจะดองกันแล้วแต่ก็ต่างคนต่างอยู่

มีเพียงโจวกุยหลายและภรรยาของเขาที่ไปมาหาสู่กับญาติทั้งสองฝ่าย

เมื่อเทียบกันแล้ว หลินชิงเหอสนิทกับบ้านแม่ของลูกสะใภ้คนโตและบ้านแม่ของลูกสะใภ้คนรองมากกว่า

แน่นอนว่าหลินชิงเหอไม่ได้ปฏิบัติต่อลูกสะใภ้สามแย่ไปกว่าใคร เธอรักเท่ากันหมด แค่ไม่ได้ไปมาหาสู่อะไรกับบ้านแม่ของเธอเท่านั้น

เจ้าใหญ่และเจ้ารองอยู่ในระบบทางการ ยืนยันจะทำตามนโยบายคุมกำเนิด เพราะฉะนั้นทั้งสองจึงมีลูกแค่คนเดียว

แต่เจ้าสามไม่ต้องกังวลมากในเรื่องนั้น

เขามีลูกเกินกำหนดไปเลย ท้องแรกได้ลูกชาย แต่เจ้าสามอยากได้ลูกสาว สองสามีภรรยาจึงสู้ให้ได้มาอีกคน แต่น่าเสียดายที่ยังเป็นลูกชายเหมือนเดิม

เพื่อให้มีลูกชายคนนี้เกินมาหนึ่งคน เขาเสียเงินไปถึงแสนกว่าหยวน แต่ก็ไม่สมดั่งใจอยู่ดี