แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1119

เฉินโม่กระอักกระอ่วนเล็กน้อย ถ้าเวินฉิงรู้ว่าเขาเป็นคนสร้างน้ำชีวิตขึ้นมา เธอจะตีเขาไหม!

แต่นี่ถือเป็นเรื่องดี จากเรื่องนี้ดูออกเลยว่าฉู่เหวินสงจัดการเรื่องน้ำชีวิตอย่างเข้มงวดมาก คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ไว้หน้าแม้แต่เหม่ยหวา กรุ๊ป

เฉินโม่มองเวินฉิง ยื่นหน้าออกมาเล็กน้อย แล้วพูดอย่างระแวดระวังว่า “พี่เวินฉิง ถ้าผมบอกว่าผมเป็นคนสร้างน้ำชีวิต พี่จะเชื่อไหม”

เวินฉิงอึ้งไป ดวงตาใสเป็นประกายจ้องเฉินโม่อย่างเหม่อลอย นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตกใจกลัว

แต่ไม่นานเวินฉิงก็กลับมาเป็นปกติ เธอยิ้มแล้วดุว่า “ไอ้เด็กดื้อ นายนี่ชอบพูดไร้สาระ ถ้านายสร้างน้ำชีวิตได้ งั้น......”

จู่ๆ เวินฉิงพูดต่อไปไม่ได้อีก เพราะเฉินโม่เอาขวดหยกเล็กๆ วางไว้บนโต๊ะชาแล้ว กลิ่นอ่อนๆ ที่ออกมาจากขวดหยก หลังจากเวินฉิงได้กลิ่นก็รู้สึกจิตใจเบิกบานผ่อนคลาย

“นี่คือ......” เวินฉิงมองเฉินโม่อย่างตกตะลึง

เฉินโม่พอใจกับท่าทางที่เวินฉิงแสดงออกมามาก เขายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “นี่คือน้ำชีวิตไง! พูดให้ถูกก็คือหัวเชื้อน้ำชีวิต!”

เวินฉิงอึ้งไปอีกครั้ง ครั้งนี้ผ่านไปนานเธอก็ยังตั้งสติไม่ได้ นักธุรกิจสาวแกร่งคนนี้ จ้องขวดหยกบนโต๊ะอย่างเหม่อลอย ไม่พูดอะไรอยู่นาน

เฉินโม่โบกมือไปมาตรงหน้าเวินฉิง แล้วเรียกเบาๆ “พี่เวินฉิง”

เวินฉิงเพิ่งตั้งสติได้ แต่ท่าทางยังดูเชื่องช้า สายตาเธอหันมาทางเฉินโม่ ถามด้วยความตกตะลึงเป็นอย่างมากว่า “เสี่ยวโม่ นายพูดจริงเหรอ น้ำชีวิตที่สะเทือนไปทั่วประเทศ นายเป็นคนสร้างจริงเหรอ”

เฉินโม่พยักหน้ายืนยัน “จริงสิ เรื่องแบบนี้ผมจะหลอกพี่เวินฉิงได้เหรอ”

เวินฉิงนั่งลงบนโซฟาทันที มองเฉินโม่ด้วยใบหน้าหมดคำพูด “ถ้านายพูดจริง งั้น......”