ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1002

“ก่อนอื่น เงินของเย่ซือเฉินไม่ใช่เงินของฉัน” ถังจื่อโม่ชักสีหน้าขึ้นมากะทันหัน แล้วพูดย้ำอย่างจริงจังว่า “จากนั้น ฉันไม่รู้ว่าเย่ซือเฉินมีเงินเท่าไหร่ แน่นอนว่าฉันยิ่งไม่รู้ว่าคุณมู่ท่านนั้นมีเงินเท่าไหร่ แต่ว่าพวกเขามีเงินเท่าไหร่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”

“ฉันก็แค่พูดไปงั้นๆ เด็กน้อยจะจริงจังขนาดนั้นทำไม” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นหน้าตาของถังจื่อโม่แล้วก็อดยิ้มไม่ได้ “คุณมู่ท่านนั้นมีเงินเท่าไหร่ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเราจริงๆ แต่ว่าคุณชายสามเย่นั้นก็มีความเกี่ยวข้องอยู่ ไม่ว่ายังไงแล้วคุณแม่ของนายก็จะแต่งงานกับคุณชายสามเย่แล้ว พวกนายก็จะกลายเป็นคนบ้านเดียวกันแล้ว”

ถังจื่อโม่เม้มปาก “ฉันยังไม่ตัดสินใจจะยอมรับเขาเลย ฉันไม่ยอมรับเขา คุณแม่ไม่มีทางแต่งงานกับเขาแน่นอน ในใจของคุณแม่ฉันสำคัญกว่าเย่ซือเฉิน”

“ถูก ถูก ถูก เด็กน้อยจื่อโม่สำคัญที่สุดแล้ว งั้นนายรีบยอมรับกับคุณชายสามเย่เถอะ อย่าให้คุณแม่ของนายรอนานเลย”

ถังจื่อโม่เม้มปากแน่น ทันใดนั้นไม่ได้พูดอะไร เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าในใจก็ยังมีการตัดสินใจอย่างอื่นอยู่

“เด็กน้อยจื่อโม่ แผนการวันนี้ของนายถูกทำลายทิ้งแล้ว นายไม่คิดที่จะยอมรับกับคุณชายสามเย่คืนนี้เลยหรอ?” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นถังจื่อโม่ไม่พูดอะไร ก็มีความกังวล

“นี่ยังไม่จบไม่ใช่หรอ? แผนการของฉันก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสดำเนินการ” จู่ๆ ถังจื่อโม่ก็เงยหน้าขึ้น มองไปทางห้องของเย่ซือเฉิน ทุกอย่างยังไม่จบ ทุกอย่างยังมีความเป็นไปได้

เขาไม่เคยยอมแพ้กับแผนการในคืนนี้เลย

แต่ว่าต้องรอให้เย่ซือเฉินจัดการกับเรื่องของคุณมู่ให้เสร็จก่อน

พิธีกรได้แนะนำสิ่งของที่จะนำมาประมูลจบลงแล้ว ครั้งนี้เย่ซือเฉินไม่ได้ประมูล คุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์10ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

คนอื่นๆในงานเห็นคุณชายสามเย่และคุณมู่ไม่มีการเคลื่อนไหว จึงมีคนลองเรียกการประมูลไปครั้งหนึ่ง จากนั้นก็เริ่มมีคนต่อกันมาหลายครั้ง คุณชายสามเย่ไม่ออกราคาเลย คุณมู่เบอร์10ก็เงียบเป็นพิเศษ สุดท้ายสิ่งของประมูลชุดนี้ถูกประมูลไปในราคา80ล้าน

ในที่สุดการประมูลในครั้งนี้ก็กลับมาปกติแล้ว

“ให้ตายเถอะ คนที่อยู่ห้องเบอร์10ยังสามารถทำให้ชัดเจนกว่านี้ได้อีกไหม?” กู้หวูมีความตลกเล็กน้อย หัวหน้าบ้านเขาออกราคาประมูล คนที่อยู่ห้องเบอร์10ก็ตามติดแน่นไม่ปล่อย พอหัวหน้าบ้านเขาไม่เคลื่อนไหว คุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์10ก็เงียบสงบทันที การต่อต้านนี้ช่างชัดเจนเกินไปแล้ว

ขณะนี้พิธีกรได้แนะนำสิ่งที่จะประมูลในชุดต่อไปแล้ว ชุดนี้เป็นชุดที่คุณชายสามเย่ค่อนข้างสนใจพอดี

จะบอกว่าคุณชายสามเย่สนใจ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจำเป็นจะต้องเอาให้ได้ แต่ว่าคนอื่นเชิญเขามา เขาก็ไม่ดีที่จะกลับไปโดยมือเปล่า จะตั้งประมูลสักสองสามอย่าง และชุดนี้ก็อยู่ในแผนการของเขาพอดี

“หัวหน้า นี่คือสิ่งที่ท่านชอบ” ก่อนหน้านี้กู้หวูก็รู้แล้วว่าสิ่งของที่คุณชายสามเย่อยากได้คืออะไร ดังนั้นพอของประมูลได้นำออกมาตั้งโชว์ กู้หวูก็มองออกแล้ว

“หัวหน้า งั้นครั้งนี้พวกเราจะประมูลไหม?” กู้หวูมองไปทางหัวหน้าของบ้านตัวเอง ถามหาความเห็นของหัวหน้าบ้านตัวเอง “ในตอนสุดท้ายพวกเราจะต้องประมูลให้สำเร็จ หรือว่าขุดหลุมให้คุณมู่ท่านนั้นอีกครับ?”

“ชุดการประมูลชุดนี้ ราคาที่สูงที่สุดที่ฉันวางแผนไว้นายเองก็รู้ นายจัดการเถอะ” คุณชายสามเย่คิดไปคิดมา สุดท้ายก็ส่งต่อให้กู้หวูเลย

ความหมายของคุณชายสามเย่ในครั้งนี้ชัดเจนมาพอแล้ว ก็คือประมูลตามปกติ ไม่ขุดหลุมให้คุณมู่ หากเกินราคาที่เขาตั้งไว้ก็หยุดลง

แต่ว่า ราคาในแผนการของคุณชายสามเย่ก็ยังมีขอบเขตของการหมุนเวียนอยู่ ราคาที่สูงที่สุดที่คุณชายสามเย่ให้มานั้นค่อนข้างที่จะสูง

แต่ว่า ก็ไม่ได้สูงจนเกินไป เป็นขอบเขตที่ยังสามารถควบคุมได้อยู่

แน่นอนว่ากู้หวูเข้าใจความหมายของหัวหน้าบ้านตัวเอง ไม่รอให้คนอื่นประมูลตาม เขาก็กดกริ่งก่อนแล้ว