ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1026

“ใช่ หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ได้แต่งภรรยาเข้าบ้าน แต่ก็ไม่ทำให้เขามีลูกชายลูกสาวไม่ได้นี่”ระหว่างที่ฉู่หลิงเอ๋อพูด พลางเบะปากอย่างเด่นชัด“ผู้ชายไม่มีอะไรดีเลย”

“หมายความว่ายังไง？”เวินลั่วฉิงฟังคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อมีเลศนัย แถมฟังจากความหมายของฉู่หลิงเอ๋อที่มีต่อหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้แล้วรู้สึกไม่ชอบหัวหน้าคนนี้？

ตอนที่มู่หรงดัวหยางเล่าถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้นั่นเป็นคำชื่นชม พูดถึงแต่เรื่องดีๆของหัวหน้านี้？

คนที่ทำให้มู่หรงดัวหยางเลื่อมใสได้นั่นไม่น่าจะแย่อะไรขนาดนั้น？

“คุณยังไม่ได้ข่าวเหรอ？ช่วงนี้หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ตามหาลูกสาวเจอ องค์กรโกสต์ซิตี้ตามตัวองค์หญิงเจอ เรื่องนี้โด่งดังมากเพื่อองค์หญิงคนนี้ ครั้งนี้องค์กรโกสต์ซิตี้ประกาศออกมาเสียงใหญ่โต ตรงกันข้ามกับวิธีการขององค์กรโกสต์ซิตี้ในอดีต แต่หัวหน้าเอ็นดูลูกสาวคนนี้มาก แต่ได้ยินแค่เรื่องตามหาลูกสาวเจอ ไม่ได้พูดถึงแม่ของลูกสาว พูดตรงๆก็คือเป็นลูกสาวนอกสมรส ดังนั้นผู้ชายก็เหมือนกันหมดทุกคน”

“หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้มีลูกสาวนอกสมรส?”เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อพลันยกหางคิ้วเล็กน้อย “ฉันจำมู่หรงดัวหยางเล่าได้ บอกว่าหัวหน้ามีคนที่รักมากคนหนึ่ง ไม่แน่ว่าลูกสาวคนนี้อาจจะเกิดจากผู้หญิงที่หัวหน้ารักมากก็ได้？”

“ใครจะไปรู้ ไม่ว่าจะยังไงการที่องค์กรโกสต์ซิตี้ตามหาองค์หญิงเจอกลายเป็นเรื่องเอิกเกริก คล้ายกับอยากให้คนทั้งโลกรู้กันหมดแถมช่วงนี้องค์กรโกสต์ซิตี้ส่งองค์หญิงไปปรากฏกายทุกที่ทุกงาน ไม่รู้ว่ามีวัตถุประสงค์อะไรกันแน่？”

คำพูดของฉู่หลิงเอ๋อหยุดชั่วครู่ ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ“ฉันก็เคยเจอองค์หญิงคนนี้หนึ่งครั้ง บอกตรงๆ ฉันไม่ชอบสักเท่าไหร่ ชอบทำตัวเป็นคุณหนู หยิ่งผยอง จอมมารยาท รู้สึกว่าเป็นคนหน้าซื่อใจคด”

“แต่ถึงอย่างไรคนเขาเป็นถึงองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ครั้งองค์กรรับตัวองค์หญิงกลับมาอย่างตระการตาสมฐานะ ซึ่งคงอาจให้คนทั่วโลกรู้ เห็นได้ว่าหัวหน้าชื่นชอบองค์หญิงคนนี้มากขนาดไหน ดังนั้น จึงไม่มีใครกล้าสร้างความเคืองใจให้กับองค์หญิงผู้นี้”

“หล่อนทำให้คุณเคืองใจเหรอ？”เวินลั่วฉิงหันหน้าไปมองฉู่หลิงเอ๋อ เธอรู้จักฉู่หลิงเอ๋อดี หากองค์หญิงผู้นั้นไม่ได้สร้างความเคืองใจให้กับฉู่หลิงเอ๋อ ฉู่หลิงเอ๋อคงไม่อคติกับองค์หญิงคนนี้หรอก

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ก็แค่จอมมารยาททนดูไม่ได้เท่านั้นเอง มาชนฉันจนไวน์กระเซ็น เดิมทีก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่กล่าวคำขอโทษก็สิ้นเรื่อง แต่หล่อนไม่เพียงแต่ไม่ขอโทษ ยังแสร้งทำเป็นบริสุทธิ์ น่าสงสารอีก”ฉู่หลิงเอ๋อเบะปาก“ฉันขี้เกียจถือสาหล่อน”

“ฉันก็เคยได้ยินมู่หรงดัวหยางเล่าถึงหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ว่าเก่งกาจเพียงใด ทุกครั้งที่มู่หรงดังหยางพูดถึงก็มักจะทำหน้าเลื่อมใสคาดไม่ถึงว่าลูกสาวหัวหน้ากลับเป็นอย่างนี้ ต่างบอกว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น ฉันว่าก็ไม่เสมอไป”ฉู่หลิงเอ๋อบอกว่าขี้เกียจถือสาหล่อน แต่ก็ยังคงรู้สึกขุ่นเคือง เดิมทีเธอไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครรังแกง่ายๆ ตอนนั้นองค์หญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้มาชนเธอแท้ๆ ยังแกล้งทำเป็นบริสุทธิ์น่าสงสาร ทำให้เธอเอือมระอาเต็มทน

ซึ่งตอนนั้นเธอไปร่วมงานพร้อมกับถังไป๋เชียน ถังไป๋เชียนบอกให้เธอทน บอกว่าอีกฝ่ายเป็นองค์หญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ จะเป็นไปอริไม่ได้ และไม่อาจเป็นได้ด้วย

ตอนนั้นเธอก็ไว้หน้าถังไป๋เชียน สุดท้ายจึงไม่ได้ถือสา