ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1055

เวินลั่วฉิงเป็นคนช่างสังเกต แม้ว่าตอนนี้จะอยู่ค่อนข้างไกลกัน แม้ว่าสถานการณ์แบบนี้ไป๋หยิงจะไม่กล้าอวดดีเท่าไหร่ และพยายามปกปิดอย่างมาก แต่เวินลั่วฉิงก็ยังคงมองออกอยู่ดี

“ไม่ใช่มั้ง?” ฉู่หลิงเอ๋อรู้สึกอึ้งจนเห็นได้ชัด : “เพราะอะไรล่ะ? เป็นถึงเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ทำไมต้องเชื่อฟังหล่อนด้วย? ต่อให้หล่อนมีตำแหน่งสูงส่งอยู่ในองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่น่าจะต้องเชื่อฟังนะ”

เวินลั่วฉิงเม้มปากเล็กน้อย และเงียบไปชั่วขณะ เธอก็คิดว่าไม่น่าเป็นไปได้ แต่เธอรู้ดีว่าการวินิจฉัยของตัวเองไม่มีทางผิดพลาด

“ฉิงฉิง แล้วเธอคิดว่าคืนนี้หล่อนจะทำอะไรเธองั้นเหรอ?” ตอนนี้ฉู่หลิงเอ๋อไม่ได้มีท่าทางนึกสนุกอีกแล้ว แต่กลับจริงจังและเคร่งขรึมเหมือนตอนปฏิบัติภารกิจ

องค์กรโกสต์ซิตี้ทำให้เธอไม่กล้าประมาท

เวินลั่วฉิงดวงตาลุกวาวเล็กน้อย จากนั้นก็หันสายตาอย่างกะทันหัน ไปมองไป๋หยิงอีกครั้ง

ตอนนี้ไป๋หยิงกำลังพูดคุยอยู่กับคุณหญิงคนหนึ่ง ไม่รู้ว่ากำลังคุยอะไรกัน ไป๋หยิงยิ้มตลอดเวลา ไม่เห็นสิ่งผิดปกติใด ๆ เลย

แต่ว่า เมื่อครู่เสียงของไป๋หยิงดังไปหน่อย ทำให้เมื่อครู่นี้เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงของไป๋หยิง

ดวงตาของเวินลั่วฉิงหรี่ลงเล็กน้อย

“ทำไมเหรอ?” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นท่าทางผิดปกติของเวินลั่วฉิง จึงเอ่ยถาม

“ฉันเคยได้ยินเสียงของหล่อนมาก่อน” เสียงของเวินลั่วฉิงค่อนข้างทุ้มต่ำ เสียงของผู้หญิงคนนั้นเธอเคยได้ยินมาก่อน

“เมื่อห้าปีก่อนตอนที่อยู่โรงแรมหล่อนน่าจะเคยพูดให้ได้ยิน? เธอเคยได้ยินเสียงของหล่อนก็ไม่แปลกนี่นา” ฉู่หลิงเอ๋อยังไม่ทันตั้งสติ จึงไม่เข้าใจความหมายของเวินลั่วฉิง

“ไม่ ไม่ใช่เมื่อห้าปีก่อน เมื่อห้าปีก่อนตอนที่อยู่โรงแรมหล่อนจงใจเปลี่ยนเสียงพูด ไม่ได้ใช้เสียงจริง ๆ ของหล่อน” เวินลั่วฉิงพูดด้วยท่าทางมั่นใจเป็นอย่างมาก เมื่อห้าปีก่อนแม้ว่าเธอถูกวางยา แต่เธอสามารถแน่ใจได้ว่าตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นจงใจปลอมเสียง

“หล่อนจงใจปลอมเสียงแสดงว่าหล่อนกลัวฉันจะฟังเสียงออกว่าหล่อนเป็นใคร? ฉะนั้นเมื่อก่อนฉันต้องเคยได้ยินเสียงหล่อนแน่นอน” เวินลั่วฉิงครุ่นคิด แล้วเอ่ยเสริมขึ้นมาอีกประโยค

“เธอหมายความว่าเธอไม่เคยเจอหล่อนมาก่อน แต่เคยได้ยินเสียงของหล่อน? นี่มันอะไรกัน?” ฉู่หลิงเอ๋อรู้สึกงุนงง : “ฉิงฉิง เธอทำให้ฉันสับสนงุนงงไปหมดแล้ว”

“ฉันคิดว่า ฉันรู้แล้วว่าหล่อนเป็นใคร” เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจออกมา น้ำเสียงฟังดูซับซ้อนเหลือเกิน

“ใคร?” ฉู่หลิงเอ๋อตาเป็นประกายขึ้นมาทันที : “หล่อนเป็นใคร? แล้วแค้นอะไรเธอ?”

เวินลั่วฉิงหลุบตาลงเล็กน้อย ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่ ถึงได้เงียบไปชั่วขณะ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉู่หลิงเอ๋อเห็นเธอเป็นแบบนี้ ดังนั้นฉู่หลิงเอ๋อจึงไม่ได้ซักไซ้อะไรอีก

“ฉิงฉิง ให้ฉันไปสืบดูหน่อยไหม ดูสิว่าผู้หญิงคนนั้นตั้งใจจะทำอะไร?” ฉู่หลิงเอ๋อชอบเรื่องสนุกอยู่แล้ว แต่เรื่องที่เป็นการเป็นงานเธอก็ไม่ประมาทเลินเล่อเด็ดขาด

“ไม่ต้องหรอก เธอไปสืบก็คงสืบอะไรไม่ได้” เวินลั่วฉิงส่ายหน้า มองไปทางฉู่หลิงเอ๋อ : “วันนี้แขกมากขนาดนั้น เวลาสั้น ๆ สืบอะไรไม่ได้หรอก อีกอย่างผู้หญิงคนนี้ถนัดหลอกใช้คนอื่น ไม่มีใครรู้ว่าแผนการต่อไปของหล่อนจะหลอกใช้ใครอีก”

“แล้วพวกเราจะไม่ทำอะไรกันเลยเหรอ รอให้หล่อนมาทำร้ายเธอเนี่ยนะ?” ฉู่หลิงเอ๋อนัยน์ตาลุกวาวเล็กน้อย : “นี่ไม่ใช่สไตล์ของเธอเลยนะ และก็ไม่ใช่สไตล์ของฉันด้วย”