ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1062

“ฉันไม่เอาใบติดหนี้ ฉันจะเอาเงินสด และต้องเป็นเดี๋ยวนี้ ทันทีทันใด หากคุณโอนเงินให้ฉันตอนนี้ไม่ได้ งั้นคุณก็ทำตามข้อเสนอของฉันเลย”ฉู่หลิงเอ๋อตัดบทไป๋หยูหนิงอีกครั้งชนิดที่ไม่ให้โอกาสเจรจาเลยสักนิด

“ฉู่หลิงเอ๋อ มันก็แค่เกมไม่ใช่หรือ？คุณทำเกินไปหรือเปล่า คุณจงใจหาเรื่องแบบไม่มีเหตุผล？ข้อเรียกร้องของคุณเกินขอบเขตไปแล้ว คุณกำลังฝืนบังคับคนอยู่นะ”ไป๋หยูหนิงเห็นฉู่หลิงเอ๋อมีท่าทีหนักแน่นระคนความหงุดหงิดเล็กน้อย แต่เธอไม่อยากหอมแก้มผู้ชายคนนี้จริงๆนี่นา

เธอไม่ได้ชื่นชอบผู้ชายคนนี้สักหน่อย เธอจะหอมแก้มเขาได้ยังไง？

ดังนั้น เธอรู้สึกว่าฉู่หลิงเอ๋อกำลังทำให้เธอลำบากใจซะแล้ว

“ไป๋หยูหนิง มันเป็นข้อตกลงของพวกเรา ฉิงฉิงเป็นพยานได้ ในเมื่อคุยกันแล้ว และฉันก็เป็นฝ่ายชนะ ฉันมีอิสระในการยื่นข้อเรียกร้อง ส่วนคุณเป็นฝ่ายแพ้ คุณก็ต้องทำตามกฎที่ตั้งไว้ ต้องทำตามที่ฉันบอก”เมื่อฉู่หลิงเอ๋อบังเกิดไอเดียแล้วจะไม่มีทางยอมโอนอ่อนผ่อนตามเด็ดขาด

“ฉู่หลิงเอ๋อก็แค่เล่นเกม คุณไม่จำเป็นต้องเลยเถิดขนาดนี้มั้ง？อีกอย่างข้อเรียกร้องของคุณเกินพอดี ใครจะทำได้”ไป๋หยูหนิงไม่ได้คิดจะเบี้ยว เพียงแต่สิ่งที่ฉู่หลิงเอ๋อเสนอนั้นทำให้เธอลำบากใจเหลือเกิน

“ไป๋หยูหนิง คุณไม่เคยเล่นเกมเหรอ？ข้อเรียกร้องนี้เกินไปหรือ？เมื่อก่อนฉันเคยพนันกับคนอื่นว่าถ้าแพ้จะวิ่งล่อนจ้อนที่กลางสนามหนึ่งชั่วโมงนะ ของคุณมันจิ๊บๆ？”ฉู่หลิงเอ๋อทำตามขาวใส่ไป๋หยูหนิง ประชดไป๋หยูหนิงว่าโลกทัศน์แคบ

“งั้นคุณก็ไม่ได้แพ้”ไป๋หยูหนิงชะงักด้วยความตะลึงงัน ทว่าเธอประเมินเหตุการณ์นั้นว่าฉู่หลิงเอ๋อต้องเป็นฝ่ายชนะแน่ๆ เพราะไม่เคยได้ยินข่าวฉู่หลิงเอ๋อเปลือยกายเลยสักครั้ง

“ใช่ ครั้งนั้นฉันไม่ได้แพ้ แต่ถ้าหากฉันแพ้ ฉันก็ไม่เบี้ยวหรอก ฉันจะทำตามแน่นอน”ตอนนั้นฉู่หลิงเอ๋อชนะ ดังนั้นเวลานี้เธอจึงพูดได้สบายใจเฉิบ

“คุณชนะ คุณก็พูดง่ายสิ”ไป๋หยูหนิงรู้ว่าต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว“ฉู่หลิงเอ๋อ คุณเปลี่ยนข้อเรียกร้องใหม่ อันนี้เกินไปแล้ว”

“ไป๋หยูหนิง ไม่ได้เกินไปเลย เมื่อก่อนตอนพวกฉันเล่นtruth or dare ตอนนั้นฉิงฉิงแพ้ ฉันให้ฉิงฉิงหอมแก้มผู้ชายคนไหนก็ได้ที่อยู่ในนั้น ซึ่งฉิงฉิงก็ทำตามที่ฉันบอกด้วย”ฉู่หลิงเอ๋ออยากให้ไป๋หยูหนิงหลงคารม จึงใช้เวินลั่วฉิงแอบอ้าง

“ฉันไม่เชื่อ”ไป๋หยูหนิงตะลึงงัน ดวงตาทั้งคู่พลันมองไปยังเวินลั่วฉิง“ฉิงฉิงแพ้ให้คุณได้ไง”

“จริงนะ ครั้งนั้นฉิงฉิงแพ้จริงๆ ตอนนั้นฉิงฉิงก็ทำตามที่ฉันบอก โดยไม่หอมแก้มผู้ชายที่อยู่ด้วยกัน คุณไม่เชื่อก็ถามฉิงฉิงได้”ดวงตาฉู่หลิงเอ๋อประกายแสงความขบขันหลายส่วน เธอไม่มีทางบอกไป๋หยูหนิงหรอกว่าตอนนั้นฉิงฉิงหอมแก้มถังจื่อโม่

“จริงหรือฉิงฉิง？ตอนนั้นคุณหอมแก้มผู้ชายจริงๆเหรอ？”ไป๋หยูหนิงมองเวินลั่วฉิง เธอรู้ว่าเวินลั่วฉิงไม่ใช่คนเสกสรรปั้นแต่ง

ไป๋หยูหนิงไม่เชื่อฉู่หลิงเอ๋อ ทว่าเธอเชื่อถือคำพูดของเวินลั่วฉิง

“ใช่ ฉู่หลิงเอ๋อพูดจริง”เวินลั่วฉิงทำหน้าแน่นิ่ง ตอบอย่างเป็นธรรมชาติ สิ่งที่ฉู่หลิงเอ๋อกล่าวมาเป็นความจริงทั้งหมด ถึงแม้ตอนนั้นเธอจะหอมแก้มลูกชายของเธอก็ตาม เพราะลูกชายของเธอก็เป็นบุรุษเพศเหมือนกัน ซึ่งไม่ได้ผิดเลยสักนิด

แน่นอน เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้โง่งมถึงขั้นอธิบายรายละเอียดให้ไป๋หยูหนิงฟัง

“ตอนนี้เชื่อแล้วสินะ”ฉู่หลิงเอ๋อเห็นเวินลั่วฉิงให้ความร่วมมือ เธอก็ยิ่งกระหยิ่มใจยิ่งขึ้น “ดังนั้น คุณรีบทำตามเลย คุณอย่าถ่วงเวลาอีก ฉันไม่ปล่อยคุณไปแน่”