ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1063

ความเคลื่อนไหวของไป๋หยูหนิงไวมาก เธออยากให้จบๆเสียโดยเร็ว ทว่า เมื่อมองการกระทำของเธอระยะไกลจะเหมือนกับว่าเธอฉวยโอกาสคุณฟู่ไม่ระวังไปแอบหอมแก้มหนึ่งครั้ง

ดูผิวเผินอาจเหมือนว่าเหมียวเหยียนกำลังสนทนากับคนอื่นอยู่ ดูเหมือนไม่ได้มองไป๋หยูหนิง ทว่าความจริงแล้วเขาจดจ่อทุกความเคลื่อนไหวของไป๋หยูหนิงเสมอมา

ถึงแม้ไป๋หยูหนิงจะหอมแก้มคุณฟู่อย่างรวบรัดตัดตอน ทว่าก็ยังคงตกอยู่ในสายตาของเหมียวเหยียน

สีหน้าเหมียวเหยียนมืดมนอย่างฉับพลัน ไม่ได้คุยด้วยท่าทางสบายๆเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว ไม่ได้สุขุมเยือกเย็นอีกต่อไป ไม่ว่าจะอย่างไรเขาก็ไม่มีทางคาดถึงว่าไป๋หยูหนิงจะไปหอมแก้มผู้ชายคนนั้น

ไป๋หยูหนิงหอมแก้มผู้ชายคนอื่น？เขาไม่เคยนึกถึงเรื่องอย่างนี้มาก่อนเลย

ไป๋หยูหนิงชื่นชอบเขา ขอเพียงมีสองตาก็จะดูออก ซึ่งเขาก็ต้องรู้ด้วยอยู่แล้ว

ไป๋หยูหนิงชื่นชอบเขา แล้วทำไมถึงไปหอมแก้มผู้ชายคนอื่น？

ทำไม？

ไป๋หยูหนิงคิดจะทำอะไรกันแน่？

ณ ตอนนี้เหมียวเหยียนอยู่ห่างจากไป๋หยูหนิงได้ระยะหนึ่ง บวกกับมีคนมาร่วมงานเลี้ยงเป็นจำนวนมาก เกิดเสียงเซ็งแซ่ของผู้คน ดังนั้นเหมียวเหยียนจึงไม่ได้ยินบทสนทนาของกลุ่มไป๋หยูหนิง ดังนั้นจึงไม่รู้สาเหตุที่ไป๋หยูหนิงหอมแก้มผู้ชายคนนั้น

ทว่าเหมียวเหยียนไม่ใช่บุคคลทั่วไป เขาไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียมารยาทในสถานที่แบบนี้หรอก เขารีบปรับอารมณ์ของตัวเอง แสร้งทำเป็นไม่มีอะไรแล้วคุยกับคนข้างๆต่อ ทว่าหางตาของเขากลับจับอยู่แต่ไป๋หยูหนิงทุกนาที

ผ่านไปเนิ่นนานคุณฟู่ก็ดึงสติกลับมาได้สำเร็จ เขาหันไปมองไป๋หยูหนิงช้าๆ มองไป๋หยูหนิงแบบไม่กะพริบสายตาเลยทีเดียว

ไป๋หยูหนิงถูกเขาจ้องจนรู้สึกขนลุกพอง“คุณมองอะไรหน่ะ？บอกว่าเป็นเกม เป็นแค่เกม……”

ถึงแม้ปากไป๋หยูหนิงจะบอกว่าเป็นเกม แต่เมื่อนึกถึงภาพเมื่อครู่ก็ยังคงรู้สึกประหม่า ยิ่งไปกว่านั้น นี้เป็นการจูบผู้ชายของเธอครั้งแรก ถึงจะไม่ใช่ที่ริมฝีปาก แต่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกอยู่ดี

นึกแล้วไป๋หยูหนิงก็อดหน้าแดงปลั่งไม่ได้ ระดับเสียงของเธอเล็กลงเรื่อยๆ สุดท้ายก็พูดไม่ออกมา

คุณฟู่มองท่าทีของเธอพลันอดยกมุมปากโค้งขึ้นไม่ได้ เธอก็เก้อเขินเป็นด้วย ไม่เลว การตอบสนองของเธออันนี้ เขาชอบมาก

บอกตามตรง เดิมที่เขายังกังวลว่าไป๋หยูหนิงจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเมื่อถูกฉู่หลิงเอ๋อบีบบังคับ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นการเขินอายแทน

เหมียวเหยียนใช้หางตามองไป๋หยูหนิง ดังนั้นจึงเห็นการตอบสนองของไป๋หยูหนิงด้วย เขาเห็นไป๋หยูหนิงหน้าแดงระเรื่อย จากนั้นก็ก้มหน้าเจือความ ‘เขินอาย’ไว้ด้วย

แววตาเหมียวเหยียนมีประกายความเย็นเยียบฉาบฉายอย่างเด่นชัด ไป๋หยูหนิงเปลี่ยนใจไปรักคนอื่นหรือเปล่า？

ไม่ใช่ว่าไป๋หยูหนิงชอบผู้ชายคนนั้นจริงๆแล้วนะ？

ไม่ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด หัวใจไป๋หยูหนิงมีเพียงเขาเท่านั้น

ทว่า ทั้งๆที่หัวใจไป๋หยูหนิงมีเพียงเขา แต่ทำไมถึงไปหอมแก้มผู้ชายคนอื่น？

เขามาถึงตั้งนานแล้ว ซึ่งไป๋หยูหนิงก็เห็นเขาเดินเข้ามา ทำไมผ่านไปนานขนาดนี้ ไป๋หยูหนิงยังไม่มาหาเขาอีก？

หากเป็นเมื่อก่อน ไป๋หยูหนิงเห็นเขาก็ต้องรีบวิ่งกระโจนมาหาเขาทันที และเป็นอย่างนี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ทำไมตอนนี้จู่ๆก็เปลี่ยนไปกะทันหัน……

เวลานี้เหมียวเหยียนไม่มีกะจิตกะใจคุยกับคนอื่นต่อแล้ว ถึงแม้ก่อนหน้านี้จะเสแสร้ง แต่ตอนนี้ไม่อาจแสร้งทำได้อีกต่อไป

“ขอโทษครับ ผมขอตัวก่อนครับ”เหมียวเหยียนส่งรอยยิ้มให้กับคนที่เขาคุยด้วย จากนั้นก็รีบหันหลังจากไป

บัดนี้เหมียวเหยียนไม่ได้แสร้งทำเป็นไม่เห็นไป๋หยูหนิงอีกต่อไป เพราะบัดนี้เขาได้เดินไปหาไป๋หยูหนิงแล้ว

เวินลั่วฉิงเฝ้าสังเกตเหมียวเหยียนตลอดเวลา ดังนั้นทุกการกระทำของเหมียวเหยียนจึงตกอยู่ในสายตาของเธอ