ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 108

บทที่ 108 เธอมีความเฉียบคม (4)

“สรุปจะให้ค้น? หรือว่าไม่ให้ค้น?” ตำรวจหนุ่มมองไปที่หัวหน้าของตัวเอง และก็มองไปที่เวินลั่วฉิง อย่างลังเล

“พุฟ” เวินลั่วฉิงหัวเราะขึ้นมา “คุณเป็นตำรวจ แน่นอนอยู่แล้วว่าคำพูดของคุณถือเป็นที่สิ้นสุด”

นายตำรวจหนุ่มรู้สึกอยากร้องไห้แบบไม่มีน้ำตา คำพูดของเขาถือเป็นที่สิ้นสุดงั้นเหรอ? เขาก็ต้องการที่จะมีอำนาจใหญ่ขนาดนั้นในกระทำ

หัวหน้าของเขายืนอยู่ฝั่งไหนกันแน่นะ?

“งั้นก็ค้นละกัน” เวินลั่วฉิงผลักกระเป๋าของเธอไปด้านหน้า มีความมั่นใจอย่างสมบูรณ์ และไม่สนใจใด ๆ

เมื่อซุนหรูและหลี่หยู่ซินเห็นอย่างนี้ ต่างรู้สึกดีใจอยู่เงียบ ๆ ดูท่าแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่ โง่จะตาย ยังไม่รู้อีกว่าสร้อยอยู่ในกระเป๋าของเธอ

ภายในใจของเวินหรวนหรวนก็รู้สึกสะใจเช่นกัน

เมื่อคุณชายห้าฉิงเห็นท่าทางที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเวินลั่วฉิง ก็แอบถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ และก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีก

เจ้าหน้าที่ตำรวจเหล่านั้นมองไปที่คุณชายห้าฉิง เห็นคุณชายห้าฉิงไม่ได้พูดอะไร ก็เลยไปข้างหน้าและหยิบกระเป๋าของเวินลั่วฉิงออกมาเปิด

แต่หลังจากนั้น ไม่ต้องพลิกไปมา ก็เห็นว่าข้างบนสุด มีสร้อยคอเส้นหนึ่งนอนอยู่ในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง

มันคือสร้อยคอที่หลี่หยู่ซิน ‘ทำหาย’ จริง ๆ

ทุกคนต่างตะลึง ในเวลาเดียวกันก็หันไปมองที่เวินลั่วฉิงด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย ลูกสาวคนโตของตระกูลเวินคนนี้ขโมยของจริง ๆหรือ?

“ดูเอาละกัน ฉันก็บอกแล้วว่าเธอเป็นคนขโมย แล้วก็ซ่อนไว้ในกระเป๋าของเธอ พวกเธอก็ไม่ยอมเชื่อ” ซุนหรู รีบกระโดดออกมาอีกครั้ง ใบหน้าที่ดูเหมือนคนร้าย “คุณเวิน แบบนี้คุณจะยอมรับหรือยัง? ตอนนี้หลักฐายชัดเจนขนาดนี้ อยากรู้ว่าคุณจะปฏิเสธอย่างไร”

คุณชายห้าฉิงตกตะลึง เดิมทีเห็นท่าทางที่สงบของเวินลั่วฉิง เขายังเข้าใจว่าในกระเป๋าไม่มีของจริง ๆ ไม่คิดว่าจะค้นเจอ ‘ของผิดกฎหมาย’

เกรงว่าจะมีคนแอบเอาของมาใส่ไว้ในกระเป๋าของเธอตอนที่เธอไม่รู้ตัวหรือเปล่า?

มันก็โง่จริง ๆแหละ

ในสถานการณ์แบบนี้ คุณชายห้าฉิงรู้สึกว่ายังไงก็ต้องเล่าให้พี่สามฟัง แล้วภายในใจของเขาก็ด่าว่าเวินลั่วฉิงว่าโง่อีกครั้ง ยังไงตอนนี้เวินลั่วฉิงก็ถือว่าเป็นภรรยาของพี่สามโดยถูกต้องตามกฎหมาย

“พี่สาม พี่มาห้อง505ที มีปัญหาเกิดขึ้น” คุณชายห้าฉิงส่งให้ ข้อความสั้นให้แก่เย่ซือเฉิน

เมื่อขึ้นดูดี ๆแล้ว เขาก็เสริมไปอีกประโยคว่า “เวินลั่วฉิงกำลังเจอปัญหา”

ในห้องส่วนตัวอีกห้อง เย่ซือเฉินเหล่ตาลงเล็กน้อย จู่ ๆก็ลุกขึ้นมา และเดินออกไปทันที ปล่อยให้คนในห้องจ้องมองอย่างมึนงง ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น

ขณะที่เย่ซือเฉินผลักประตูและเดินเข้าห้องมา เมื่อผู้คนเห็นเขา พวกเขาก็ตกตะลึง

คุณชายสามเย่มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

คุณชายเล้งกับคุณชายสามเย่ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกัน คุณชายสามเย่ไม่มีทางที่จะมางานในสถานที่ของคุณชายเล้งอีกทั้งเกรงว่าจะไม่มีใครกล้าเชิญพ่อพระอย่างคุณชายสามเย่

เมื่อผู้หญิงในห้องมองไปที่เย่ซือเฉิน ทุกต่างมีสายตาที่เป็นประกาย หน้าตาเหมือนกำลังมีความหลงใหล

เวินลั่วฉิงก็ตะลึงเหมือนกัน แต่ไม่นานเธอก็กลับมาสงบเหมือนเดิม บนสัญญาของการแต่งงานของพวกเขาก็เขียนไว้อย่างชัดเจนนิ ว่าการแต่งงานจะรู้กันเพียงพวกเขา ไม่ได้ประกาศต่อสาธารณะ

แล้วเขาก็แต่งงานกับเธอเพื่อบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป และไม่ได้ยอมรับว่าเธอเป็นภรรยาของเขา สุดท้ายข้อตกลงของเธอก็ไม่ดีจริง ๆ

ดังนั้น เวินลั่วฉิงเลยไม่พูดอะไรทั้งนั้น แกล้งทำเป็นไม่รู้จักเขา

หลังจากที่เย่ซือเฉินเดินเข้ามา เขาก็ตรงไปที่เวินลั่วฉิง เมื่อเห็นเธอมองเขาแค่แวบเดียว และไม่ได้ขยับตัว แถมไม่พูดอะไรกับเขาอีก คุณชายสามเย่กะพริบตาปลิบ ๆ หลังจากนั้นก็ถามคุณชายห้าฉิงว่า “เกิดอะไรขึ้น?”