ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1201

ไม่พูดไม่ได้ที่มู่หรงดัวหยางคาดคะเนไว้ไม่มีผิดเพี้ยน！！

“แล้วเขาจะละทิ้งตระกูลเย่ไปได้ยังไง”ดวงตาของคุณย่าเย่เป็นประกาย เห็นได้ชัดว่ามีความสงสัยเล็กน้อย ลองถามใครดูก็ได้ว่ามีใครที่รังเกียจการมีเงินทองมากมาย ? ต่อให้ทรัพย์สินมรดกของเย่ซือเฉินจะมีมากกว่าตระกูลเย่ ธุรกิจของตระกูลเย่ที่มากมายมหาศาลขนาดนี้ เย่ซือเฉินบอกว่าจะสละทิ้งก็สละทิ้งได้เลยงั้นเหรอ ?

ยิ่งไปกว่านั้นธุรกิจของเย่ซือเฉินเองก็ไม่ได้มากมายไปกว่าของตระกูลเย่เลย ?

คุณย่าเย่เองก็ยิ่งไม่เข้าใจเหมือนกัน

“คุณคิดไหมว่าเขาอาจจะแค่อยากจะขู่เราเท่านั้น？” คุณย่าเย่ชำเลืองมองมาเล็กน้อย แล้วจ้องไปยังคุณปู่เย่ เธอในตอนนี้คิดว่าที่เย่ซือเฉินทำก็เพื่อให้พวกเขาเห็น และขู่พวกเขาเท่านั้น

“แน่นอนอยู่แล้ว เขาต้องอยากจะขู่เราแน่ๆ หึ ฉันก็อยากจะดูเหมือนกันว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่” เมื่อคุณปู่เย่ได้ยินที่คุณย่าเย่พูดก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา“ เขาอยากจะขู่เรา หึ เขายังเด็กเกินไป และก็วู่วามเกินไป ”

ในตอนนี้หน้าตึกใหญ่ของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป การแถลงข่าวยังคงดำเนินการต่อ

“หุ้นมากมายขนาดนี้ คุณชายสามเย่บอกจะโอนคืนก็โอนคืนมันทันทีเหรอ？”

“หากเป็นอย่างที่พูด คุณชายสามเย่จะตัดขาดกับตระกูลเย่จริงๆ และจะไม่ข้องเกี่ยวอะไรกับบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอีก？”

“คุณชายสามเย่ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป และคนธรรมดาทั่วไปอย่างเราๆก็ไม่เข้าใจจริงๆ เงินทองมากมายขนาดนี้ พูดว่าไม่เอาก็คือไม่เอาจริงๆเหรอ คุณชายสามเย่ช่างเป็นคนเรียบง่ายจริงๆ”

หัวข้อการพูดคุยเริ่มหันเหไปทางเย่ซือเฉิน คนเมื่อครู่ที่วิพากษ์วิจารณ์ว่าเย่ซือเฉินได้รับหุ้นแล้วจะแยกตัวออกจากตระกูลเย่ในตอนนี้ก็ไม่กล้าปากพล่อยพูดไปเรื่อยอะไรอีก

“ไม่แน่บางทีก็อาจจะแค่แสดงละครตบตาให้คนอื่นเห็นก็ได้ เพราะตอนนี้บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปมีคุณชายสามเย่คอยดูแลบริหารอยู่ หากคุณชายสามเย่ยังบริหารบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอยู่ ช้าเร็วทุกอย่างของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปก็ต้องเป็นของคุณชายสามเย่ เพราะตระกูลเย่รุ่นนี้ยังไงก็ยังต้องพึ่งพาคุณชายสามเย่ ”

แน่นอนว่าต้องมีคนตั้งคำถาม ณ ที่ตรงนี้มีคนจำนวนมาก เป็นธรรมดาที่ย่อมจะต้องมีเรื่องวุ่นวาย คนที่ต้องการจะมาหาเรื่อง สำหรับนักข่าวหรือสื่อมวลชนแล้วยิ่งเรื่องบานปลายเท่าไร ก็ยิ่งจะดึงดูดความสนใจคนได้มากเท่านั้น

“ผมยังมีคำแถลงการณ์อีกหนึ่งข้อ”เย่ซือเฉินมองไปยังนักข่าวที่เพิ่งพูดไปเมื่อครู่ แล้วหยิบเอกสารอีกฉบับหนึ่งออกมา

เย่ซือเฉินวางเอกสารนั้นไปตรงหน้ากล้อง

“ผมเข้ารับตําแหน่งที่บริษัทตั้งแต่อายุยี่สิบ ถึงตอนนี้ก็ร่วมสิบปีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นผลกำไรของบริษัทหรือเงินเดือนของผม ผมไม่ขอรับไว้แม้แต่บาทเดียว เมื่อก่อนไม่เคยรับ ตอนนี้ก็ไม่รับ อนาคตก็ยิ่งจะไม่มีทางรับเอาไว้แน่นอน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะไม่เหยียบเข้าไปที่บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอีกแม้แต่ก้าวเดียว และจะไม่ขอเข้าไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอีกเป็นอันขาด ทุกอย่างของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปไม่เกี่ยวข้องอะไรกับผมอีก ”

“คำพูดนี้ มีลายลักษณ์อักษร ทุกคนเป็นพยาน ผมเย่ซือเฉินพูดแล้วไม่คืนคำ” ทุกคนต่างรู้ว่าเย่ซือเฉินเป็นพูดน้อยต่อยหนัก แต่ในตอนนี้กลับพูดออกมาเสียมากมาย

คำพูดของเย่ซือเฉิน ทำให้เกิดความชุลมุนขึ้นมาอีกครั้ง ความหมายประโยคนี้ของเย่ซือเฉินก็คือ หุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปเขาไม่รับ เงินของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปเขาก็ไม่รับ รวมไปถึงเงินเดือนตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่รับ อีกทั้งต่อไปก็จะไม่เข้าไปที่บริษัทอีก และจะไม่วุ่นวายอะไรกับกิจการของบริษัทอีก

เย่ซือเฉินไม่เพียงแค่พูดปากเปล่าเท่านั้น หนำซ้ำยังได้แถลงการณ์ออกมา และมีลายลักษณ์อักษรด้วย ทุกคนเป็นพยาน ยิ่งสร้างความน่าเชื่อถือมากขึ้นไปอีก

ในขณะนี้ที่ตระกูลเย่ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ก็ยิ่งต้องตกตะลึงอีกครั้ง คราวนี้ทั้งสองคนต่างก็ตะลึงกันจนตาค้าง

“เขา เขาเอาจริงเหรอ ? เขาบอกว่าต่อไปจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับบริษัทอีก ? ” คุณปู่เย่ในตอนนี้ก็เพิ่งจะตระหนักถึงความสำคัญได้ “เขาไม่ดูแลบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปแล้วใครจะดูแล หรือจะให้คนแก่อยากฉันไปดูแลงั้นเหรอ ?”

คุณปู่เย่เองก็รู้ดีว่าบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปตลอดหลายปีที่ผ่านมาเจริญเติบโตมาได้ขนาดนี้ ทุกอย่างเป็นเพราะเย่ซือเฉิน ต่อให้จะเป็นเขาที่มาดูแลบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ก็ไม่สามารถดูแลได้ดีเท่านี้ หนำซ้ำตอนนี้เขาเองก็อายุมากแล้ว ยิ่งดูแลบริหารบริษัทไม่ได้แน่

“เขาบอกว่าเขาจะไม่เหยียบเข้าไปที่บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปอีก นี่เขากะจะไม่เอาบริษัทนี้แล้วใช่ไหม ? แล้วยังออกแถลงการณ์อีก ให้ทุกคนเป็นพยาน เห็นอย่างนี้แล้วไม่น่าจะล้อเล่นแล้วล่ะ” คุณย่าเย่ในตอนนี้ก็มึนงงไปด้วย เธอเองไม่เคยคิดมาก่อนว่าเย่ซือเฉินจะทำถึงขั้นนี้ได้