ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1205

ถึงขนาดทำให้คุณปู่เย่เครียดจนล้มป่วยได้ ? ฟังจากเสียงคำรามของคุณปู่เย่ดูก็รู้ว่าไม่ได้เป็นอะไรเลย

คุณชายห้าฉิงในตอนนี้ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรกับคุณปู่เย่ดี และคุณชายห้าฉิงก็รู้ดีว่าต่อให้ตอนนี้เขาจะพูดอะไรไปคุณปู่เย่ก็ฟังไม่เข้าหูแน่นอน ดังนั้นคุณชายห้าฉิงจึงได้ยื่นโทรศัพท์ไปแนบที่ข้างใบหูของเย่ซือเฉิน

“เย่ซือเฉิน แกกลับมาเร็วๆ ไม่เช่นนั้นแกจะต้องเสียใจ”คุณปู่เย่มองผ่านการถ่ายทอดสดเห็นคุณชายห้าฉิงแนบโทรศัพท์ไปที่หูของเย่ซือเฉิน จากนั้นก็คำรามเสียงออกมาอีกครั้ง การข่มขู่ครั้งนี้ก็พูดมันไปตรงๆไม่อ้อมค้อม

ดวงตาที่หรี่ลงของเย่ซือเฉินมีแสงเย็นวาบพาดผ่าน เขาในตอนนี้ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นอีก เขาในตอนนี้คิดถึงแต่เพียงถังจื่อซี เขาคิดว่าเรื่องที่คุณปู่เย่จะพูดนั้นเกี่ยวกับถังจื่อซี

หากพวกเขาจับตัวถังจื่อซีไปจริงๆ เขาย่อมต้องกลับไปแน่ แม้ต่อให้เขาจะรู้ว่าการกลับไปที่ตระกูลเย่ในครั้งนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำมาก่อนหน้าจะกลายเป็นเพียงเรื่องตลก ไม่รู้ว่าถึงตอนนั้นจะถูกคนเอาไปพูดกันยังไง แต่เขาจะไม่ดูดำดูดีลูกของตัวเองไม่ได้

เย่ซือเฉินแอบถอนหายใจ สีหน้าก็ยิ่งหมองหม่น แต่เหตุการณ์แบบนี้เขารู้ดีว่ายังไงเขาก็ต้องไปช่วยลูกสาวของเขา

ในตอนนี้เอง ที่ห้องโถงของบ้านตระกูลถัง เวินลั่วฉิงที่เห็นเหตุการณ์ผ่านการถ่ายทอดสด คิ้วของเธอก็ขมวดขึ้นเล็กน้อย เป็นธรรมดาที่เธอจะมองออกถึงอารมณ์ของเย่ซือเฉินในตอนนี้ เธอมองออกว่าเย่ซือเฉินในตอนนี้คงถูกคุณปู่เย่พูดจาข่มขู่ อีกทั้งเรื่องที่คุณปู่เย่เอามาข่มขู่นั้นก็เป็นเรื่องที่เย่ซือเฉินให้ความสำคัญมาก

ตอนนี้เวินลั่วฉิงอยู่ที่บ้านตระกูลถัง เพียงมองดูเหตุการณ์ผ่านการถ่ายทอดสด เขาจึงไม่รู้ว่าคุณปู่เย่พูดอะไรกับเย่ซือเฉินทางโทรศัพท์ และไม่รู้อีกเหมือนกันว่าคุณปู่เย่พูดข่มขู่อะไรเย่ซือเฉิน

แต่เธอมองออกว่าเย่ซือเฉินในตอนนี้เครียด และจริงจังมาก และเธอก็มองออกว่าอารมณ์ของเย่ซือเฉินนั้นมุ่งมั่นด้วยเช่นกัน

“ฉิงฉิง หนูว่าเย่ซือเฉินเขาเป็นอะไรไป ? หน้าตาของเขาย่าเองเห็นแล้วยังอกสั่นขวัญแขวนไปด้วย คุณปู่เย่โทรคุยอะไรกับเย่ซือเฉินงั้นกัน ? ” ท่านย่าถังในตอนนี้สายตาจับจ้องมองภาพของเย่ซือเฉินผ่านการถ่ายทอดสด ใบหน้ามีความกังวลที่ปิดเอาไว้ไม่มิด

“การกระทำของคุณปู่เย่ คงจะข่มขู่อะไรเย่ซือเฉินแน่นอน” ท่านปู่ถังเป็นคนฉลาดเฉลียว แค่พริบตาเดียวก็มองออก

“เขาจะเอาอะไรมาขู่เย่ซือเฉิน ? เขามีอะไรที่เอามาขู่เย่ซือเฉินได้? ”ท่านย่าถังหันขวับไปมองที่ท่านปู่ถัง “เจ้าเด็กเย่ซือเฉินก็ตัดสินใจแล้วว่าจะตัดขาดกับตระกูลเย่ พวกเขาจะเอาอะไรมาขู่เย่ซือเฉินได้ ？”

“สิ่งที่ทำให้เย่ซือเฉินมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบนี้ได้ ฉันคิดว่าต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับฉิงฉิง หรือไม่ก็เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับลูกทั้งสองคน”สายตาของท่านปู่ถังจ้องมองมายังเวินลั่วฉิง คำพูดนี้เหมือนจะพูดเตือนเวินลั่วฉิงเป็นนัยๆ

บางครั้งความกังวลมากไปก็มักจะมองปัญหาได้ไม่ชัดเจน ฉิงฉิงในตอนนี้เห็นชัดว่ายังไม่ได้สติ

เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของท่านปู่ถัง ดวงตาก็ไหววูบ คุณปู่เย่ใช้เธอกับลูกของเธอไปข่มขู่เย่ซือเฉิน ?

เป็นอย่างนี้จริงเหรอ ?

เวินลั่วฉิงมองไปยังดวงตาที่แข็งค้างจนน่ากลัวของเย่ซือเฉิน ตั้งแต่ที่เธอรู้จักกับเย่ซือเฉินมา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเย่ซือเฉินมีสภาพแบบนี้ ท่านปู่พูดถูก เรื่องที่ทำให้เย่ซือเฉินเป็นแบบนี้ได้ก็มีแต่เรื่องของเธอกับเรื่องของลูก

ก่อนหน้านั้นท่านปู่ถังเคยบอกเธอ ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่รู้เรื่องของถังจื่อซีแล้ว

หากในตอนนี้คุณปู่เย่เอาเรื่องของลูกมาข่มขู่เย่ซือเฉินจริง นั่นก็คงจะทำเกินไปจริงๆ

เวินลั่วฉิงในตอนนี้แทบจะคิดไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าคุณปู่เย่จะเอาเรื่องของลูกไปข่มขู่เย่ซือเฉินยังไง

ไม่ว่าคุณปู่เย่จะเอาเรื่องลูกไปข่มขู่เย่ซือเฉินหรือไม่ เวินลั่วฉิงก็คิดว่าเธอน่าจะต้องทำอะไรสักหน่อย เธอไม่สามารถให้ผู้ชายของเธอต้องสู้เพียงลำพังได้ อย่างน้อยเธอต้องให้เขารู้ ว่าเธอนั้นจะคอยสนับสนุนเขา และเธอกับลูกๆก็จะคอยอยู่เคียงข้างเขา

เวินลั่วฉิงหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาอย่างเร็ว อยากจะโทรไปหาเย่ซือเฉิน แต่เวินลั่วฉิงก็เห็นว่าคุณปู่เย่คอยแต่โทรไปหาคนอื่นเพื่อที่จะได้คุยกับเย่ซือเฉิน นั้นก็ชี้ชัดว่าคุณปู่เย่โทรไปหาเย่ซือเฉินแล้วแต่ไม่มีคนรับสาย

ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าโทรศัพท์มือถือของเย่ซือเฉินไม่ได้พกติดตัวไปด้วย

เวินลั่วฉิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงได้พิมพ์ข้อความหนึ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วกดส่งไปหาเลขาหลิว