ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1241

คนตระกูลถังเก่งกาจกันทุกคน หากเด็กคนนี้ยอดเยี่ยมอย่างที่ถังหลินบอก เขาก็อยากเจอหน้าสักหน่อย

ทว่าหลานชายถังหลินเหรอ？สถานะนี้รู้สึกจะ……

ชั่วขณะนั้นเขารู้สึกไม่เข้าใจ！！

ถังหลินถลึงตาใส่กู่หยูแวบหนึ่ง“ลูกน้องสาวผมเอง”

ถังหลินครุ่นคิดดูแล้วเสริมอีกหนึ่งประโยค“ลูกน้องสาวของผมกับเย่ซือเฉิน”

กู่หยูได้ยินว่าเป็นลูกของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ดวงตาพลันสว่างเจิดจรัส ถึงแม้เขาไม่ใช่คนขี้เม้าท์ ทว่าก็เคยได้ยินเรื่องของคุณหนูถังมาบ้างว่าเป็นคนฉลาดเฉลียว เก่งกาจ โดดเด่น คนเก่งๆอย่างนี้ลูกก็ต้องเก่งเกือบเท่าๆกันแน่

กู่หยูได้ยินประโยคเสริมของถังหลิน ดวงตายิ่งสว่างใสมากขึ้น เขารู้จักเย่ซือเฉินดี อีกฝ่ายเป็นบุคคลที่เพียบพร้อมไปด้วยความสามารถและอำนาจ

ลูกของคุณหนูใหญ่ถังกับเย่ซือเฉิน เขารู้สึกวาดหวังด้วยความรอคอย

ความคิดอ่านของกู่หยูต่างจากคนทั่วไป หากคนอื่นได้ยินถังหลินพูดเช่นนี้ คงสงสัยว่าคุณหนูใหญ่ถังกับเย่ซือเฉินคบกันได้ยังไง？พวกเขามีลูกด้วยกันได้อย่างไร？

ทว่ากู่หยูคิดถึงแต่เรื่องพันธุกรรมอย่างเดียว

“ลูกชายหรือว่าลูกสาว？”กู่หยูอดถามอีกหนึ่งประโยคไม่ได้

“จะลูกชายหรือลูกสาว แล้วแต่คุณเลือกเลย”ถังหลินอึ้ง จากนั้นพลันตอบหนึ่งประโยค จื่อโม่สุดที่รักกับจื่อซีสุดที่รักนั้นล้วนฉลาดปราดเปรื่อง ไหวพริบเฉียบแหลมกันทั้งคู่

กู่หยูอึ้ง มองถังหลินด้วยความงวยงง แล้วแต่เขาเลือกว่าจะเอาลูกชายหรือลูกสาว？เรื่องอย่างนี้ให้เขาเลือกได้ตามใจชอบด้วยหรือ？

ถังหลินเห็นท่าทางของกู่หยู พลางอดกระตุกมุมปากไม่ได้“เป็นฝาแฝด ไม่สิ เป็นแฝดชายหญิง”

“งั้นผมเอาทั้งสองคนเลยได้หรือเปล่า？”ดวงตากู่หยูสว่างไสวกะทันหัน ลูกของคุณหนูถังกับเย่ซือเฉินเหรอ ถังหลินที่ไม่เคยชมคนอื่น ตอนนี้กลับชมไม่หยุดหย่อน คงไม่เลวแน่ๆ ในเมื่อเป็นแฝดชายหญิง งั้นเขาก็จะเอาทั้งสองคน

“งั้นก็ต้องดูท่าทีของคุณ ครั้งนี้หลานชายของผมเอ่ยให้คุณช่วยเหลือโดยเฉพาะ……”ถังหลินไม่กล้าตัดสินใจแทนเด็กๆทั้งสองคน ตระกูลถังของพวกเขาเป็นระบอบประชาธิปไตย ถึงแม้จะเป็นเด็ก พวกเขาก็จะเคารพในความคิดของเด็ก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจื่อกับจื่อซีที่มีความคิดเป็นของตัวเองเลย

เขาใช้ความฉลาดของเด็กทั้งสองคนหลอกล่อให้กู่หยูไป สำหรับเรื่องอื่นเขาก็ไม่สนใจแล้ว

“แล้วจะรออะไรอยู่？รีบไปกันสิ”ครั้งนี้กู่หยูรีบร้อนกว่าถังหลินเป็นไหนๆ เขาลุกขึ้น ก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานโดยตรง ถังหลินยังไม่ได้ออกไป เขาก็ออกไปเองแล้ว

หางคิ้วถังหลินยกขึ้น ดังคาด ตาเฒ่าคนนี้ได้ยินว่ามีตัวเลือกดีๆมาเป็นลูกศิษย์ก็รับปากทุกอย่างเลย

เขาประเมินจุดนี้ได้ ก่อนหน้านี้จึงกล้ารับปากถังจื่อโม่เต็มปากเต็มคำ

“คุณรอผมก่อน คุณรู้หรือว่าอยู่ที่ไหน？”ถังหลินเห็นกู่หยูออกจากห้องทำงานส่วนตัว เห็นกู่หยูเดินไปอย่างเร่งรีบก็อดหัวเราะไม่ได้

“คุณช้าจังเลย คุณไม่ตามผมไปก็ได้ ส่งที่อยู่มาก็พอ”กู่หยูรู้สึกร้อนใจจริงแท้ แม้แต่รอถังหลินก็ไม่ไหวแล้ว จึง‘ทอดทิ้ง’ถังหลินเสียอย่างนี้เลย

ถังหลินหยุดเดิน แอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก โอ้โห เขาถังกลับรังเกียจเขาเลยหรือ ในเมื่อไม่ต้องการให้เขาไป งั้นเขาก็ไม่ไปแล้ว เขายังมีงานต้องสะสาง แถมยังต้องรอคุณพ่อเดินทางกลับมาด้วย

วันนี้คุณพ่อจะเดินทางกลับจากเมืองไห่ ทางนี้จึงมีเรื่องจัดการเล็กน้อย

ถังหลินเงยหน้าขึ้นก็ไม่เห็นเงาของกู่หยูซะแล้ว ถังหลินได้แต่ส่งหมายเลขห้องรักษาตัวของคุณปู่เย่ให้กับกู่หยู

ห้องรักษาตัวของคุณปู่เย่ในโรงพยาบาลตี้อี เวลาล่วงเลยไปทีละนิด ณ ตอนนี้ทุกคนต่างเงียบกริบ กระทั่งนักข่าวก็เงียบงัน ไม่ได้ตั้งคำถามแต่อย่างใด

อันที่จริงนักข่าวที่อยู่ในนี้ต่างมีคำถามมากมายอยู่ในใจ ทว่าตอนนี้พวกเขาถามไปก็ไม่มีคนตอบ ตอนนี้พวกรอดูว่าเด็กคนนี้จะเชิญกู่หยูมาได้หรือไม่ ซึ่งตอนนี้ทุกคนล้วนรู้สึกกลัดกลุ้มแกมตื่นเต้นร่วมด้วย

เวลานี้สื่อสารมวลชนจากบริษัทต่างๆยังคงถ่ายทอดสดเช่นเดิม ดังนั้นหลายๆคนยังได้ชมการถ่ายทอดสดอย่างชัดเจน

นักข่าวในห้องคนไข้ไม่ได้ส่งเสียงดังอะไร ทว่าชาวโซเชียลกลับแสดงความคิดเห็นอย่างกำเริบเสิบสาน

“ลุงของเด็กคนนี้เชิญกู่หยูมาได้จริงๆหรือคะ？”

“ฉันคิดว่าเป็นไปไม่ได้ค่ะ หากเชิญกู่หยูได้ง่าย คนมีเงินมียศอำนาจก็ต้องเชิญเขาไปแล้ว แต่เท่าที่ฉันรู้มา หลายปีมานี้ถึงจะมีสถานะ มีเงินทอง มียศแค่ไหน แต่คิดจะเชิญกู่หยูมานั้นไม่ได้เลย สุดท้ายก็ได้แต่ลงชื่อนัดหมายที่โรงพยาบาลแปดสุดยอดวงศ์ตระกูล”

“ผมก็รู้สึกเป็นไปไม่ได้ ผมรู้สึกว่าเด็กคนนี้คุยโวโอ้อวดอยู่”

“เด็กคนนี้ยังอายุน้อยมาก ทำไมพูดอวดอย่างนี้ จะพูดอวดก็ต้องให้ลุงของเขาพูดสิ มันไม่เกี่ยวกับเด็กเลย เด็กคนนี้น่ารักอย่างนี้ ฉันชอบมาก！”

“ฉันก็ชอบค่ะ เห็นเด็กคนนี้แล้วฉันก็อยากมีแฟนหนุ่มขึ้นมาเลยค่ะ จะได้คลอดลูกชายสักคนค่ะ”