ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1243

“เด็กน้อยเรียกฉันมาแล้วไม่เรียกลุงสักคำเลยนะ？”คุณชายสองโจ๋วมองถังจื่อโม่แล้วมุมปากอดยกขึ้นไม่ได้ คนนี้คือลูกชายของน้องสาม ตามศักดิ์แล้วควรเรียกเขาว่าคุณลุง

“คุณลุงโจ๋วครับ”เดิมทีถังจื่อโม่ยังคิดว่าควรเรียกอย่างไรดี เพราะตอนนี้ไม่อาจเปิดเผยสถานะของเขาได้ ตอนนี้เขาแต่งตัวอำพรางอยู่ ถังจื่อโม่กังวลว่าหากมีคนรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของเย่ซือเฉิน เรื่องวันนี้ก็ต้องตกเป็นขี้ปากชาวบ้านแน่

ทว่าในเมื่อคุณลุงโจ๋วพูดเช่นนี้ งั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องพะว้าพะวังต่อปัญหานี้อีก

“เด็กดี”ปกติคุณชายสองโจ๋วที่หยิ่งทะนง ตอนนี้ยิ้มราวกับดอกไม้บานสะพรั่ง คุณชายสองโจ๋วยังเอื้อมมือไปจับใบหน้าเล็กของถังจื่อโม่อีกด้วย

อืม อ่อนนุ่มมาก สบายจริงๆ！！

ผู้คนได้ยินคำว่า คุณลุงโจ๋ว ต่างก็ตะลึงงัน ถึงแม้คำว่าคุณลุงสามารถเรียกคนที่มีอายุมากกว่าคุณพ่อได้อย่างแพร่หลาย และไม่จำเป็นต้องเป็นสายเลือดเดียวกันหรือเป็นคนสนิทชิดเชื้อแต่อย่างใด

ทว่า คุณชายสองโจ๋วเอ่ยปากบอกให้เด็กเรียกลุงเอง เกรงว่าความสัมพันธ์คงจะไม่ธรรมดา เพราะใครๆก็รู้ดีว่าคุณชายสองโจ๋วเป็นคนเย่อหยิ่งเย็นชามาก คนทั่วไปอยากเข้าใกล้คุณชายสองโจ๋วก็ไม่มีโอกาส

เมื่อครู่กระทั่งคุณย่าเย่ทักทายคุณชายสองโจ๋ว แต่คุณชายสองโจ๋วก็ไม่สนใจคุณย่าเย่เลย

แถมท่าทีที่คุณชายสองโจ๋วมีต่อเด็กคนนี้ทำให้ทุกคนตะลึงลาน เห็นคุณชายสองโจ๋วยิ้มราวกับใกล้เป็นคนโง่เขลา เดาว่าเวลาเจอลูกชายของตัวเองก็จะประมาณนี้สินะ？！

ดังนั้น คุณชายสองโจ๋วกับเด็กคนนี้มีความสัมพันธ์อย่างไรกันแน่？！

เด็กคนนี้เป็นใครกันแน่？

คุณย่าเย่เห็นปฏิสัมพันธ์ของคุณชายสองโจ๋วกับถังจื่อโม่ ดวงตาก็มืดครึ้ม คนอื่นไม่รู้ว่าทำไมคุณชายสองโจ๋วจึงมีมิตรไมตรีกับเด็กคนนี้ ทว่าคุณย่าเย่รู้อยู่เต็มอก

ท่านพอจะเดาออกตั้งนานแล้วว่าเด็กคนนี้เป็นลูกชายของเย่ซือเฉิน และคุณชายสองโจ๋วกับเย่ซือเฉินเป็นสหายที่ดีต่อกัน ย่อมต้องเป็นมิตรกับถังจื่อโม่อยู่แล้ว คุณชายสองโจ๋วยังให้ถังจื่อโม่เรียกว่าคุณลุงโจ๋วอีกด้วย มันยิ่งทำให้คุณย่าเย่มั่นใจสถานะของถังจื่อโม่มากขึ้น

ดังนั้น พูดให้ถึงที่สุดก็คือ เด็กคนนี้ใช้ความสัมพันธ์ของเย่ซือเฉินเชิญคุณชายสองโจ๋วมา ดังนั้นจึงเท่ากับเป็นการใช้เส้นสายของตระกูลเย่ของพวกเขา！！

ดังนั้น มีความเป็นไปได้สูงที่เมื่อกี้คนที่เด็กโทรหาคือเย่ซือเฉิน ด้วยความสัมพันธ์ของเย่ซือเฉินกับคุณชายสองโจ๋ว จึงทำให้คุณชายสองโจ๋วมาเร็วอย่างนี้

เพียงแต่ทำไมตอนเด็กคนนี้คุยโทรศัพท์ถึงเรียกว่าคุณลุงล่ะ？

คุณย่าเย่คิดจุดนี้ไม่ออกจริงๆ

“มา ลุงโจ๋วให้ของขวัญเจอหน้ากันครั้งแรก”ยามนี้ในสายตาของคุณชายสองโจ๋วมีเพียงเด็กน้อยถังจื่อโม่คนเดียวเท่านั้น คนที่เหลือกลายเป็นอากาศธาตุโดยปริยาย เขาบีบแก้มของเด็กน้อยถังจื่อโม่ พลางยื่นถุงในมือให้กับถังจื่อโม่

เป็นถึงใบใหญ่อันหนึ่ง ด้านในใส่กล่องไว้หลายชิ้น

“นี่คืออะไรครับ？”ถังจื่อโม่ชะงัก เขาไม่ใช่พึ่งเคยสัมผัสกับการได้รับของขวัญเจอหน้ากันครั้งแรก ทว่าเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับของขวัญใหญ่เช่นนี้

“ได้ยินว่าผมชอบเล่นของจำลอง สองสามวันนี้ลุงพึ่งหาซื้อมา เพราะเวลาจำกัด จึงได้แค่นี้ วันหลังจะช่วยหามาเพิ่มให้อีก”เห็นได้ชัดว่าคุณชายสองโจ๋วพิถีพิถันมาก รู้ว่าเด็กน้อยถังจื่อโม่ชอบรูปจำลอง แค่ไม่กี่วันสั้นๆก็สามารถสะสมของได้มากมายอย่างนี้แล้ว

“ขอบคุณคุณลุงโจ๋วมากครับ ผมชอบของขวัญนี้มากเลยครับ”ดวงตาถังจื่อโม่สว่างไสวทันที มองถุงที่คุณชายสองโจ๋วให้ตาเป็นมัน ทว่าเด็กน้อยถังจื่อโม่ก็ไม่ลืมกล่าวคำขอบคุณอย่างมีมารยาท

“ชอบก็ดี”คุณชายสองโจ๋วแอบโล่งอก จื่อโม่สุดที่รักชอบก็ดีเลย พูดตามตรง เขากลัวเด็กไม่ชอบมากเลย

“ยังมีอีกหลายชิ้น ลุงให้คนส่งมาทางไปรษณีย์แล้ว ตอนนี้อยู่ระหว่างขนส่ง ยังมาไม่ถึง ถ้าถึงแล้วลุงจะเอาไปให้”คุณชายสองโจ๋วได้ยินว่าถังจื่อโม่ชื่นชอบก็ยิ่งมีชีวิตชีวา ครั้งแรกที่คุณชายสองโจ๋วรับรู้ว่าการที่มอบของขวัญให้ผู้อื่น มันเป็นเรื่องที่ชวนให้ตื่นเต้นดีใจมากๆ

บอกตามตรง ก่อนหน้านี้เขาได้ยินจี้หซีเล่าเรื่องของเด็กทั้งสองคน โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับถังจื่อโม่ คุณชายสองโจ๋วจึงกลัวว่าจะทำให้เด็กชอบไม่ได้

“คุณลุงโจ๋วใจดีจังเลยครับ หล่อมากเลยครับ”ถังจื่อโม่ดีใจอย่างสุดซึ้ง ไม่เพียงเพราะว่าเขาชอบรูปจำลองจริงๆ ยิ่งเป็นเพราะคุณชายสองโจ๋วตั้งใจสรรหาของขวัญเพื่อเขาอีกด้วย

ผู้คนเห็นภาพเช่นนี้ก็มึนงง ไม่ใช่บอกว่าเชิญคุณชายสองโจ๋วมาตรวจอาการคุณปู่เย่หรอกเหรอ？

ทำไมถึงมอบของขวัญกันดื้อๆอย่างนี้ล่ะ อีกอย่างตั้งแต่ที่คุณชายสองโจ๋วเข้ามา เขาไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องตรวจเลยสักนิด คล้ายกับเขามามอบของขวัญโดยเฉพาะเสียอย่างนั้น