ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 139

ตอนที่ 139 คุณชายสามเย่ที่โหดเหี้ยม (2)

“ออ ฉันนึกขึ้นได้ว่ารุ่นน้องนั้นเป็นคนสะเพร่า ที่นี่ออกจะกว้างขวาง รุ่นน้องน่าจะหลงทางแล้วมั้ง？”ฉู่หลิงเอ๋อเห็นสีหน้าของเย่ซือเฉินเปลี่ยนอย่างกะทันหัน ถึงแม้เธอไม่รู้ว่าเย่ซือเฉินได้รับข้อความอะไร แต่ฉู่หลิงเอ๋อรู้ว่าเย่ซือเฉินนั่งไม่อยู่กับที่เสียแล้ว

ดังนั้นเธอจึงทำตัวเป็นคนดีให้ถึงที่สุด ช่วยคุณชายสามเย่หาข้ออ้างที่จะออกไป

เวินลั่วฉิงมีความสามารถที่โดดเด่นในด้านอื่นๆ มีเพียงเรื่องความรักที่เธอไม่ค่อยจะรู้เรื่องสักเท่าไหร่ แต่ฉู่หลิงเอ๋อกลับไม่เหมือนกัน ฉู่หลิงเอ๋อนอกจากจะมีความรู้ในด้านของระเบิดแล้ว อย่างอื่นเธอจะเรียนไม่เข้าสมองแล้ว แต่มีเพียงเรื่องความรักที่เธอจะถนัดเป็นพิเศษ รู้สึกได้ไว

“งั้นผมออกไปหาดูครับ……”ผู้จัดการลี่จึงอยากลุกขึ้นไปหาคน

ฉู่หลิงเอ๋อถีบเขาหนึ่งครั้ง ตาลุงคนนี้ไม่ดูสถานการณ์เสียเลย？เกี่ยวอะไรกับเขาเนี้ย？

เย่ซือเฉินได้ลุกขึ้นเดินออกไปแล้ว

“บอกแต่ว่าประธานเย่เป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่วันนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่เอาใจใส่ดีนะ”ผู้จัดการลี่เห็นเย่ซือเฉินออกไปแล้ว จึงพูดด้วยความทึ้ง

ฉู่หลิงเอ๋อมองผู้จัดการลี่ด้วยความประหลาดใจ ตาลุงคนนี้สมองเชื่องช้าแข่งกับฉิงฉิงได้เลย

ความเอาใจใส่ของคุณชายสามเย่นั้นต้องดูคนแล้วกระทำ ถ้าเป็นคนอื่น เกรงว่าแม้ตายอยู่ที่ข้างทาง คุณชายสามเย่ก็จะไม่มองแม้แต่แวบเดียวมั้ง？

เลขาหลิวเม้มปาก นั้นเป็นภรรยาของท่านประธานนะ ท่านประธานจะไม่ใส่ใจได้อย่างไรกัน？

เย่ซือเฉินออกจากห้อง ดวงตาก็เคร่งขรึมขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

ข้อความที่เขาได้รับเมื่อกี้คือไป๋ยี่รุ่ยเข้ามาในโรงแรมแล้วขึ้นตึกไป

พอเธอออกจากห้อง เวลานี้ไป๋ยี่รุ่ยก็ขึ้นมา？！

เย่ซือเฉินออกจากห้องก็ไม่เห็นเวินลั่วฉิงแต่อย่างใด จึงเอามือถือโทรไปที่เบอร์หนึ่ง แต่โทรไม่ติดแจ้งเตือนว่าปิดเครื่องแล้ว

เย่ซือเฉินหยุดชะงัก จู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้ใช้เบอร์ที่เขาให้ แต่เปลี่ยนซิมใหม่แล้ว

เธอไม่ใช้เบอร์ของเขาก็ไม่เป็นอะไร แต่เปลี่ยนซิมใหม่แล้วก็ไม่บอกเขาสักคำ？

ผู้หญิงคนนี้……

เย่ซือเฉินถอนหายใจหนึ่งครั้ง

ไม่มีเบอร์ของเธอ เย่ซือเฉินก็ไม่สามารถติดต่อกับเธอได้ ดวงตาของเย่ซือเฉินยิ่งเคร่งขรึมขึ้น

เย่ซือเฉินกำลังอยากจะโทรบอกให้คนอื่นไปสืบค้น แต่ตอนที่เขาเดินมาตรงมุมเลี้ยว กลับเห็นเธอกำลังยืนอยู่คนเดียวที่หน้าต่าง

เย่ซือเฉินหยุดเดิน จากที่มีสีหน้าที่เคร่งขรึมกลับมาดีขึ้นในระยะที่สายตาสามารถมองเห็นได้ เขารับรู้ว่าความอัดแน่นที่ติดไว้ในใจก็ได้คลายลงแล้ว

เย่ซือเฉินก้าวเดินไปยังทิศทางของเธอ

“จบแล้วเหรอค่ะ？ไปได้แล้วเหรอค่ะ？”เวินลั่วฉิงหันมามองเห็นว่าเป็นเขา ใบหน้าก็เผยรอยยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มที่ออกมาจากใจจริง

“ไปเถอะ”เย่ซือเฉินหยุดชะงักไปสักครู่แล้วยิ้มอ่อนๆ ดูเหมือนว่าเธอแค่ไม่ชอบการเข้าสังคมจึงหลบออกมา

ดูเหมือนว่าภรรยาของเขาจะไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์ในด้านการทำธุรกิจสักเท่าไหร่ เธอออกมาคุยธุรกิจแบบนี้ ถ้าคุยสำเร็จจะเป็นเรื่องที่แปลกมากเลย

แต่ว่ามีเขาอยู่ เธอก็ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนี้หรอก

ถ้าภรรยาของเขาอยากจะกลับไป เขาจะกลับเป็นเพื่อนอย่างแน่นอน ส่วนในห้องวีไอพีมีเลขาหลิวอยู่ก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว

เย่ซือเฉินก็ไม่ได้ไปสนใจเรื่องของไป๋ยี่รุ่ยอีก ไป๋ยี่รุ่ยอยากจะทำอะไรไม่สำคัญ สำคัญว่าภรรยาของเขาจะทำอย่างไรต่างหาก

ตั้งแต่ที่บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาจนถึงที่โรงแรม สิ่งที่ไป๋ยี่รุ่ยทำ เธอก็รับรู้แต่เธอกลับไม่สนใจอะไรเลย

ถ้าหากว่าท่าทีที่เธอไม่สนใจเป็นการเสแสร้ง ถ้าเเสร้งทำได้เนี๊ยบขนาดนี้เขาก็คงต้องเชื่อแล้ว