ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 143

บทที่ 143 ถูกคุณชายสามเย่จับได้เสียแล้ว (1)

เมิ่งโร่ถิงตกตะลึงด้วยดวงตาแวววับ เธอก็แค่ทายไปเรื่อย แต่เขาดูเหมือนจะเชื่อว่าเป็นจริงเสียแล้ว และสิ่งที่เขาตอบสนองมันเร่งด่วนเกินไปหรือเปล่า

ดูท่าแล้วจะใส่ใจมากเลยนะ！

ถ้าเป็นเช่นนี้ ที่เขาแต่งงานก็แสดงว่าจริงใจ ไม่ใช่แค่ตบตาคุณปู่เย่ของบ้านตระกูลเย่เท่านั้น！

ถ้าเป็นอย่างนี้เธอก็วางใจแล้ว คุณแม่ก็จะวางใจด้วยเช่นกัน

เพียงแต่ไม่รู้ว่าเวลานี้ใครบางคนอยู่ที่ห้องแล้วทำอะไรอยู่？จะเป็นอย่างที่เธอทายไหมว่ากำลังเสียใจอยู่？

ถ้าใช่ก็ยังดี แต่ถ้าไม่ใช่ล่ะ？

หลังจากที่เย่ซือเฉินขึ้นมาถึงที่ชั้นสองในตัวบ้านก็เดินไปอยู่หน้าห้องนอนของเวินลั่วฉิงโดยตรง ยังไม่ทันได้เปิดประตู เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเวินลั่วฉิงส่งออกมา

ดวงตาของเย่ซือเฉินลุ่มลึก เขาไม่ได้เคาะประตูก็ผลักประตูเข้าไปเลย

“ได้ ไปสิ”　ในห้องนอน เวินลั่วฉิงใส่หูฟังแล้วนอนคลานอยู่บนเตียง สองขายกขึ้น ไม่รู้ว่ากำลังวีดีโอคอลอยู่กับใคร หัวเราะอย่างดีใจ พอใจมาก

เสียใจ？เสียใจกับผีอะไรล่ะ！！

ขณะนี้เธอกำลังวีดีโอคอลกับคนอื่นอย่างใจจดใจจ่อบวกกับใส่หูฟังด้วย จึงไม่สังเกตเห็นว่าเขาเข้ามา

ตอนนี้เวินลั่วฉิงกำลังวีดีโอคอลกับลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเธอ ดังนั้นจึงไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งอื่นๆ

และแน่นอน ประเด็นสำคัญคือเธอรู้สึกว่าเวลานี้เย่ซือเฉินกับเมิ่งโร่ถิงกำลังเพาะรักกันอยู่ จึงไม่มีใครมารบกวนเธอ

จู่ๆเวินลั่วฉิงก็รู้สึกว่าแสงตรงหน้ามืดลง หันหน้าไปมองโดยสัญชาตญาณ จากนั้นก็เห็นเย่ซือเฉินยืนอยู่ตรงหน้าเตียงของเธอ

มีอยู่ชั่วขณะหนึ่ง เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าตัวเองตกใจจนมีเหงื่อท่วมตัว

เขาเข้ามาเมื่อไหร่？ทำไมเธอถึงไม่ได้สังเกตเห็นอะไรเลย？

ช่างประมาทเสียจริง แต่ยังดีที่เมื่อกี้จื่อซีบอกว่าจะไปเอาของเล่นใหม่ของตัวเองให้เธอดู ดังนั้นจึงไม่ได้แสดงที่หน้าจอมือถือ เขาน่าจะยังมองไม่เห็น

เวินลั่วฉิงแอบปิดวีดีโอคอลลง

ตลอดเวลาเธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่มีใครรับรู้เรื่องราวของจื่อซีกับจื่อโม่ เธอไม่อยากให้เด็กน้อยทั้งสองคนต้องเจอกับการเจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น และไม่อยากให้มีปัญหาที่ไม่จำเป็นเกิดขึ้น

แน่นอนว่าเย่ซือเฉินเห็นท่าทางที่เธอกดวางสายวีดีโอคอล ดวงตาคู่นั้นยิบหยี ยี่งเพิ่มกลิ่นอายของภัยอันตรายขึ้นมา

เธอกำลังวีดีโอคอลคุยกับใครอยู่หรือ？เห็นเขาก็ปิดทิ้งเลย เธอกลัวเขาจะเห็นขนาดนั้นเลยหรือ？

“คุณเข้ามาได้อย่างไรหรือค่ะ？”เวินลั่วฉิงแอบสูดลมหายใจพยายามให้ตัวเองอยู่ในอาการที่ปกติที่สุด

“ทำไมหรือ？ผมเข้ามาไม่ได้เหรอ？”น้ำเสียงของเย่ซือเฉินในขณะนี้เยือกเย็นมาก ฟังแล้วทำให้มีความรู้สึกขนลุกอย่างน่ากลัว

“คุณเมิ่งล่ะ？คุณไม่อยู่กับเธอหรือ？”เวินลั่วฉิงแอบสูดลมหายใจ เขาเป็นอะไรกันหรือ？คุณเมิ่งมาแล้ว เขาน่าจะดีใจมิใช่หรือ？

สีหน้าของเย่ซือเฉินมืดมนขึ้นมากะทันหัน เขาอยากจะบีบเธอให้ตายไปเสียเลย！

เห็นสีหน้าเขายิ่งน่ากลัวขึ้นมาอีกอย่างกะทันหัน เวินลั่วฉิงจึงเม้มปากไม่พูดอะไรอีก

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดี เธอไม่โง่เขลาถึงขนาดเอาหัวตัวเองไปเจาะที่หัวปืนหรอก

“เมื่อกี้วีดีโอคอลกับใครอยู่หรือ？”เย่ซือเฉินนึกถึงตอนที่เขาเพิ่งจะเข้ามาเห็นท่าทางที่ดีใจของเธอ ในใจก็ยิ่งรู้สึกระวนกระวาย

เธอทิ้งเขาไว้ที่ห้องโถงแล้ว ตัวเองกลับหลบมาวีดีโอคอลอยู่ที่ห้องนอน อีกทั้งยังดีอกดีใจขนาดนี้อีกด้วย！

ดวงตาของเวินลั่วฉิงวาววามกำลังไตร่ตรองว่าจะอธิบายกับเขายังไงดี เธอไม่อยากให้เรื่องของเด็กน้อยทั้งสองถูกเปิดเผยสู่ผู้คน

เมื่อเรื่องราวได้เปิดเผยขึ้นว่า เธอเป็นหญิงที่ท้องตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงานและไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อของเด็ก สิ่งเหล่านี้สามารถเป็นอาวุธที่น่ากลัวทำร้ายเด็กน้อยของเธอได้ เธอรู้เรื่องพวกนี้ดี

ถึงขณะนี้เธอยังไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อบังเกิดเกล้าของเด็กๆ อยากจะให้เด็กไปพบพ่อยังไม่มีที่ให้ไปเลย